Παρασκευή, Ιουνίου 17, 2011

Μην κάνεις πολλή ηλιοθεραπεία αυτό το καλοκαίρι…


…για να μη σε περάσουν για μετανάστη τα καλόπαιδα που διοργανώνουν τα σαφάρι μεταναστών στις γειτονιές της Αθήνας. Φίλη μου έλεγε ότι εχθές το βράδυ στη γειτονιά της, κάπου στις νότιες συνοικίες, μια μεγάλη ομάδα ατόμων εποχούμενοι σε 30 μηχανές, επιτέθηκαν σε δύο σπίτια μεταναστών. Αφού έβαλαν φωτιά στα σπίτια, έσπασαν στο ξύλο τους ενοίκους καθώς προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τις φλόγες. Επενέβη η πυροσβεστική και η αστυνομία. Συλλήψεις, οποία έκπληξις, δεν έγιναν και αυτή τη φορά. Φυσικό είναι, αφού στην Ελλάδα «δεν είμαστε ρατσιστές» και τέτοια πράγματα δεν γίνονται. Μπορεί να ήταν και αυτό «εσωτερικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών»…

Δεν την είδα πουθενά αυτή την είδηση ακόμη, όπως δεν προβάλλονται και τα άλλα πολυάριθμα περιστατικά επιθέσεων σε μετανάστες σε όλη τη χώρα, πολλές φορές σε ανυπεράσπιστους και ενταγμένους στην κοινωνία ανθρώπους, σε γυναίκες και παιδιά, πολλές φορές όχι μόνο με την ανοχή, αλλά και τη συμμετοχή μελών της ΕΛΑΣ, σάπια Ελλάς. Ένα αποκαλυπτικό άρθρο, εδώ.

Όσο για τον μέσο φιλήσυχο πολίτη, είμαι βέβαιος ότι κάπου βαθιά μέσα του εύχεται όλα να γίνονταν όπως ήταν είκοσι χρόνια πριν, να επέστρεφε σε έναν κήπο της Εδέμ του πρελθόντος, όπου όλα ήταν όπως έπρεπε, πριν από την Πτώση, όπως συμβαίνει με όλους τους φιλήσυχους πολίτες ανά τους αιώνες. Ο φόβος για την αλλαγή είναι βασικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Ίσως κάποιοι άνθρωποι στις γειτονιές να νομίζουν ότι οι ηρωικές ομάδες των αλητών αφού δείρουν και διώξουν εντελώς από τη χώρα τα πλήθη των μεταναστών (κάτι αδύνατον χωρίς να γίνουμε κάτι άλλο), μετά θα επιστρέψουν στις συνήθεις ασχολίες τους, πουλώντας προστασία στα μαγαζιά, στη σωματεμπορία, στα επεισόδια των γηπέδων, ακόμη και στο σχολείο τους, και τέλος πάντων σε ό,τι συνήθως κάνουν οι άνθρωποι αυτών των ομάδων, αφήνοντας τη φιλήσυχη κοινωνία να επανέλθει στη μακαριότητά της, κάτι σαν το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι (αν είστε της ηλικίας μου και θυμάστε). Ποτέ, βέβαια, δεν γίνεται έτσι. Όταν πολεμάς την αλλαγή δημιουργείς μια διαφορετική αλλαγή. Ποτέ δεν επιστρέφεις στο παρελθόν. Κρίμα που το μόνο που μαθαίνει ο φιλήσυχος πολίτης της γειτονιάς από την ιστορία είναι τα παραμύθια για την ανωτερότητα του έθνους και της φυλής.

Ίσως να αξίζει σε ορισμένους ότι ο Έλληνας μοιάζει να αντιμετωπίζεται πλέον από τους Ευρωπαίους, με τους οποίους φιλοδοξούσε να συγκλίνει, περίπου όπως εκείνος αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει τον Αλβανό, συν κάποιες επιπλέον δόσεις περιφρόνησης και μίσους, καθώς ο κομπιναδόρος Έλληνας τρώει τα λεφτά από τους φόρους μας και απειλεί όλο το Ευρωπαϊκό μας οικοδόμημα και την ευημερία μας. Ναι… ξέρω, τρώγανε βελανίδια και ο Περικλής και τα φώτα του πολιτισμού. Εις υγείαν στην Άγγελα, όπως λέει και η διαφήμιση.

Ίσως το τελευταίο πρόβλημά μας να είναι η οικονομία. Κάπου είμαστε σάπιοι πολύ βαθιά.

Από έναν αγανακτισμένο που δεν πάει πλατεία.

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Για να έχει επί δεκαετίες αυτός ο "σάπιος" λαός τους λιγότερους φόνους-σκληρά εγκλήματα στην Ευρώπη, κατιτί το υγιές θα πρέπει να υπήρχε στην παράδοση και τις κοινωνικές δομές του. Δεν θα κριθούμε συλλογικά από φαινόμενα που εκδηλώνονται σήμερα, υπό συνθήκες κατάρρευσης της χώρας. Σε τελική ανάλυση, ρατσιστικές επιθέσεις δέχονται οι μετανάστες και σε χώρες όπου η εισαγόμενη βαριά εγκληματικότητα δεν έχει φτάσει στο εξωφρενικό 65%-70% της συνολικής εγχώριας (αν θυμάμαι καλά).

αθεόφοβος είπε...

Το χειρότερο είναι ο εθισμός της κοινωνίας σε τέτοια φαινόμενα.

Jolly Roger είπε...

Ανωνυμε, τα νουμερα μπαζουν απο παντου.
Στην Ελλαδα, μερικα νουμερα ειναι ροδινα, επειδη απλουστατα αρνουμαστε να τα μετρησουμε.

Π.χ. σε ολες τις δυτικες χωρες τα δικαιωματα της γυναικας ειναι σχετικα ισχυρα. Σε περιπτωσεις βιας, οι γυναικες μπορουν να καταγγειλουν αυτον που τις εβλαψε. Στην Ελλαδα, κατι τετοιο ειναι μακρινο ονειρο.

Τα νουμερα λοιπον λενε, οτι στην Ελλαδα γινονται λιγοτεροι βιασμοι (και γυναικων και παιδιων). Αλλα εδω μπερδευουμε (σκοπιμα; ) το "γινονται" με το "καταγγελονται".

Παρα πολλα σκληρα εγκληματα γινονται στην Ελλαδα. Αλλα επειδη δεν υπαρχει Αστυνομια, δεν υπαρχει Δικαιοσυνη και η μαφια κυριαρχει στην δημοσια ζωη, δεν καταγγελονται.

Παρε παραδειγμα το περιστατικο που αναφερει ο Περαστικος στο ποστ. Το ξερει επειδη τυχαια του το ειπε μια φιλη του. Και εκεινη το ξερει επειδη τυχαια εχει το σπιτι της κοντα στον τοπο που εγινε.

Ποιά εφημεριδα το εγραψε; Ποιο ΜΜΕ το ανεφερε;
Ποιος εισαγγελεας δραστηριοποιηθηκε;
Το ΕΓΚΛΗΜΑ αυτο το ξερουν οι 5-10 αυτοπτες μαρτυρες και οι λιγοστοι φιλοι τους. Σε 1 βδομαδα το πολυ θα εχει ξεχαστει. Και φυσικα, ΠΟΥΘΕΝΑ δεν θα εμφανιστει στα στοιχεια. Η Ελλαδα θα συνεχισει να εχει μια ροδινη στατιστικη εγκληματικοτητας.

Για συγκριση: οταν πριν 18 χρονια εγινε κατι παρομοιο στην Γερμανια, επιασαν τους δραστες μεσα σε 12 ωρες, τους καταδικασαν και τους εκλεισαν με 15ετη φυλακιση. Η δίκη τους τελειωσε μεσα σε 1 μηνα. Τα ΜΜΕ εγραφαν 2 μηνες για το θεμα (τις πρωτες μερες ηταν πρωτοσελιδο).
Και παραλιγο να παραιτηθει και ο τοτε υπουργος Δημοσιας Ταξης. Εμεινε μεν, αλλα ζητησε δημοσια συγνωμη, εδωσε χοντρες αποζημιωσεις στα θυματα κλπ κλπ.

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ, η Γερμανια εχει 3 ρατσιστικες επιθεσεις εναντιον μεταναστων στα τελευταια 20 χρονια (εννοω επιθεσεις που περιεχουν εμπρησμους, φονους και λοιπα βαρια αδικηματα), ενω η Ελλαδα δεν εχει ουτε μια.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ, πιστευω οτι η Ελλαδα εχει γυρω στις 50 ρατσιστικες επιθεσεις στο ιδιο διαστημα.

Στο δια ταυτα:
1) ΚΑΜΜΙΑ κατασταση "καταρρευσης" της χωρας δεν δικαιολογει ρατσιστικες επιθεσεις. Ποσο μαλλον που η "καταρρευση" ειναι πλασματικη (αλλα θελει πολυ χωρο για να το αποδειξω αυτο).

2) Η Ελλαδα ουτε ηταν ουτε ειναι ενας τοπος με χαμηλη εγκληματικοτητα. Εγκληματα (βαρια) γινονται πολλα, απλα θαβονται.
Ισα - ισα, που η επιλεκτικη εφαρμογη των νομων και η αυθαιρεσια ευνοουν την αυξημενη εγκληματικοτητα.

Περαστικός είπε...

Ανώνυμε, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν σάπιοι λαοί, υπάρχουν όμως σάπιες κοινωνίες και κράτη, όπως τα δικά μας, αυτή την ιστορική στιγμή. Όπως σωστά αναφέρει ο Jolly Roger, υπάρχουν πολλών ειδών εγκλήματα και, βέβαια, οι μη βιομηχανοποιημένες, μη αστικοποιημένες κοινωνίες, όπως ήταν η δική μας μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες, έχουν συνήθως χαμηλή εγκληματικότητα, του τύπου που μετράται στις δυτικές κοινωνίες, πράγμα όμως που κάθε άλλο παρά τις καθιστά ιδανικές. Είχαμε χαμηλή εγκληματικότητα και παράλληλα κάτι χούντες, κάτι εξορίες, κάτι ανελευθερίες, ένα παρακράτος, κάτι βασανιστήρια, μικρά περιθώρια ατομικής ελευθερίας, πολίτες β΄ κατηγορίας όπως οι γυναίκες… Εξαρτάται τι εννοεί ο καθένας με το «υγιές». Προσωπικά θεωρούσα αυτή την κοινωνία βάρβαρη και χυδαία όταν ο όρος μετανάστης στην Ελλάδα σήμαινε μόνο τους Έλληνες που ζούσαν στο εξωτερικό.

Το σημαντικό που θίγει η ανάρτηση είναι αυτό που αρνούνται κάποιοι να αναγνωρίσουν, ότι στην Ελλάδα έχουμε πρόβλημα ρατσισμού και ρατσιστικής βίας. Όλοι οι ρατσιστές ανά τον κόσμο έχουν φαινομενικά καλά επιχειρήματα για τη στάση τους. Ο ρατσισμός, όμως, δεν δικαιολογείται ποτέ, από καμία στατιστική εγκληματικότητας. Δεν ξέρω πόσο καιρό διαβάζεις το μπλογκ, ζω στην περιοχή Πλατείας Βικτωρίας/Αμερική/Αγίου Παντελεήμονα. Ανησυχώ για την εγκληματικότητα και έχω πέσει και θύμα της, αλλά και έχω αποφύγει δύσκολες καταστάσεις, προσωπικά περισσότερο σε σχέση με Έλληνες εθισμένους σε ουσίες. Ό,τι όμως και να μου συμβεί, θεωρώ αδιανόητο και πέραν κάθε λογικής να κάψω το σπίτι των ξένων μεροκαματιάρηδων γειτόνων μου, να χτυπήσω μια άγνωστη μελαμψή γυναίκα ή άνδρα στο δρόμο ή στον σταθμό του τρένου, να βρίσω ένα μελαμψό παιδί, να σπάσω το κατάστημα που έχει ένας ξένος. Δεν βλέπω καμία σχέση μεταξύ των δύο και θεωρώ ότι το να διαπράξω ένα έγκλημα και μια αδικία δεν επανορθώνει τα εγκλήματα ή τις αδικίες κάποιων άλλων. Η λογική αυτή είναι η λογική των βλακών - είμαι Γερμανός, μου έκανε κακό ένας Έλληνας, άρα δικαιούμαι να σπάσω το μαγαζί ενός Έλληνα ή να χαράξω έναν αγκυλωτό σταυρό στο πρόσωπο μιας Ελληνίδας. Αν δεν θέλουμε λοιπόν να μας αντιμετωπίζουν ρατσιστικά, δεν πρέπει και εμείς να ενστερνιζόμαστε ρατσιστικές λογικές.

Δυστυχώς, επίσης πάρα πολλές φορές έχω ντραπεί βλέποντας τη συμπεριφορά Ελλήνων απέναντι σε ξένους.

Το κράτος και ειδικότερα η αστυνομία φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για την κατάσταση. Καμία προσπάθεια ένταξης των μεταναστών - και απέλασης όσων πρέπει να απελαθούν, εγώ δεν διαφωνώ καθόλου σε αυτό - καμία σοβαρή αστυνόμευση (μη μου πει κάποιος ότι λείπει προσωπικό, υπάρχει προσωπικό όταν υπάρχει ένας ολόκληρος στρατός χιλιάδων στα ΜΑΤ, μόνο που εξυπηρετεί άλλους σκοπούς).

Σωστά λες ότι υπάρχει ρατσισμός και σε άλλες χώρες, μόνο που κάποιοι από εμάς αρνούνται ακόμη και σήμερα ότι υπάρχει και σε εμάς ρατσισμός. Διάβασε το άρθρο στο οποίο παραπέμπω.

Αθεόφοβε, και κάποιοι ακόμη και τα δικαιολογούν παραθέτοντας στατιστικές εγκληματικότητας.

Γεια σου, Jolly Roger. Όπως σχεδόν πάντα, συμφωνούμε.

Ανώνυμος είπε...

Περαστικέ και Jolly Roger, η Ελλάδα που γνώρισα εγώ (και μάλλον κι εσείς) ήταν των δεκαετιών μετά τη μεταπολίτευση. Πέρα από τις στατιστικές λοιπόν, έχουμε και μια εμπειρική εικόνα της πριν και μετά κατάστασης. Και όχι μόνο εμείς. Η καλύτερη κουβέντα που έλεγαν για την Ελλάδα οι τουρίστες και όσοι ξένοι ζούσαν εδώ (αφθονούσαν μέχρι πρόσφατα τέτοια σχόλια και στο διαδίκτυο) ήταν ότι δεν υπήρχε βαριά εγκληματικότητα. Ότι δεν φοβόσουν καθόλου να κυκλοφορήσεις ακόμα και νύχτα. Ότι η Αθήνα ήταν η ασφαλέστερη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Δηλαδή θα βγάλουμε τρελό όλο τον κόσμο; Ποια εγκλήματα "έκρυβαν" οι στατιστικές; Κρύβονται οι ανθρωποκτονίες; Πήγαιναν και τότε σύννεφο οι ληστείες μετά φόνου και δεν το είχαμε πάρει είδηση; Τουλάχιστον κάποια οφθαλμοφανή και τεκμηριωμένα δεδομένα αποδεχτείτε τα.

Και, Περαστικέ, εγώ δεν δικαιολογώ με στατιστικές τη ρατσιστική βία. Λέω μόνο ότι δεν με πείθουν οι ερμηνείες του εγχώριου ρατσισμού που αναζητούν τα αίτιά του στην υποτιθέμενη εσωτερική σαπίλα των Ελλήνων, παραβλέποντας ή υποβιβάζοντας τον ρόλο στατιστικά επιβεβαιωμένων παραγόντων όπως της υψηλής εισαγώμενης εγκληματικότητας. Αν θες να δώσεις λογική εξήγηση σε κάτι ξεκινάς από τα απτά δεδομένα, όχι από επισφαλείς εικασίες και ψυχολογικές ερμηνείες. Ελπίζω πάντως να συμφωνείς ότι ο όποιος ρατσισμός του μέσου Έλληνα δεν φτάνει μέχρι πυρπολήσεις σπιτιών, χειροδικίες σε βάρος γυναικόπαιδων και τα όσα ακραία αναφέρεις.

the elf at bay είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με ό,τι γράφεις. Οι γαμοέλληνες κατά βάθος είναι ρατσιστές κι εθελοτυφλούν. Είναι δεισιδαίμονες κι τρέμουν για την περιουσία τους.

Κι εγώ δεν πάω πλατεία.

Περαστικός είπε...

Και εσύ εννοείς να μην καταλαβαίνεις. Θέμα της ανάρτησης δεν είναι η εγκληματικότητα, δεν είναι τα αίτια του ρατσισμού, αλλά ότι προφανώς υπάρχει ρατσισμός στην ωραία χώρα μας και ότι πολλοί κάνουν τα στραβά μάτια απέναντι στο φαινόμενο και ότι ο ρατσισμός δεν δικαιολογείται ποτέ. Το να κτυπήσεις κάποιον ανυπεράσπιστο άνθρωπο επειδή κάποιος με την ίδια ή παρόμοια απόχρωση δέρματος (τι Μαροκινός, τι Πακιστανός, τι Ινδονησιανός) έβλαψε κάποιον συμπολίτη σου, δεν εμπεριέχει κανένα ίχνος δικαιοσύνης και κανένα ελαφρυντικό. Ο χαρακτηρισμός σάπια αναφέρεται μία φορά και αναφέρεται ειδικότερα στη στάση της αστυνομίας και ευρύτερα στον τρόπο λειτουργίας των θεσμών και της κοινωνίας σήμερα. Θες εσύ να αποδώσεις τον ρατσισμό σε όποιες αιτίες θέλεις; Κάνε το, ωστόσο, η ουσία παραμένει ότι, ως λαός, δεν είμαστε περισσότερο ανθεκτικοί στο φαινόμενο του ρατσισμού από οποιονδήποτε άλλο λαό ή οποιαδήποτε φυλή, όπως θα ήθελαν να νομίζουν μερικοί και ότι ο ρατσισμός και η ρατσιστική βία αυτή την περίοδο είναι έκδηλο πρόβλημα της κοινωνίας μας.

Τον ρατσισμό τον βίωσαν ακραία ακόμη και οι Μικρασιάτες που ήλθαν ως πρόσφυγες μετά την μικρασιατική καταστροφή και σου προτείνω αν δεν έχεις ασχοληθεί με το θέμα να κάνεις μια μικρή έρευνα. Ο άνθρωπος, σε ενστικτώδες επίπεδο, είναι ένα αγελαίο ζώο με κύριο γνώρισμα τη βλακεία (για να είσαι βλάκας, χρειάζεσαι μια ευφυία, η οποία όμως είναι ανολοκλήρωτη) και ως τέτοιο αντιμετωπίζει ενστικτωδώς με επιφύλαξη ή εχθρότητα κάθε άτομο, αλλά κυρίως ομάδα που είναι εκτός της αγέλης. Ακόμη και αν μιλήσεις με μέλος της Κου Κλουξ Κλαν θα σου τεκμηριώσει θαυμάσια τη θέση του με επιχειρήματα για την εγκληματικότητα των μαύρων, τη συμμετοχή τους στο εμπόριο ναρκωτικών, την αδυναμία τους να ενταχθούν, χρησιμοποιώντας και αυτοί θαυμάσια τις στατιστικές, αντιστοίχως συμβαίνει με άλλες ρατσιστικές ομάδες και τα αντίστοιχα θύματά τους ανά την υφήλιο. Ως ώριμοι άνθρωποι με αντίληψη δικαίου και λογική, οφείλουμε να έχουμε διαφορετική στάση και να υψώνουμε αντιστάσεις.

Είναι το απόλυτο οξύμωρο ίσως το να ισχυρίζεται κάποιος, όπως συμβαίνει με πολλούς συμπατριώτες μας, ότι «οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές» αφού η ίδια αυτή η φράση υπονοεί ότι έχουμε κάποιο ιδιαίτερο -ενδεχομένως φυλετικό - χαρακτηριστικό που μας καθιστά ανώτερους από τους άλλους σε αυτό τον τομέα, αφήνοντας στην άκρη ότι αγνοούν την ιστορία μας και τα αναρίθμητα περιστατικά ρατσιστικής βίας και τις κωμικοτραγικές καταστάσεις με χάραξη συνόρων και σημαιών πάνω σε πλατείες, σε γειτονιές όπως η δική μου.

Πράγματι, έχουμε υψηλότερα μεταναστευτικά προβλήματα σε σχέση με άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες, αλλά αντιστοίχως και πολλαπλάσια ρατσιστική βία η οποία, να μην το ξεχνάμε, από μόνη της είναι άλλο ένα συστατικό εγκληματικότητας! Να μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι που την ασκούν επιτίθενται σε άλλους αθώους κατά τεκμήριο ανθρώπους, και σε αλλοδαπούς, αλλά και σε Έλληνες που θα τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν για τις πράξεις τους, επιβάλλοντας ένα κλίμα φόβου που δηλητηριάζει όλη την κοινωνία πολύ βαθύτερα από το κοινό έγκλημα. Δυστυχώς, αναρωτιέμαι για τη στάση της αστυνομίας που πλέον φαίνεται να επιστρέφει σε ένα τρόπο λειτουργίας προ-μεταπολίτευσης δεκαετιών, σε συνεργασία με παρακρατικές ομάδες που τελούν υπό την προστασία της - δεκαετιών κατά τις οποίες σου επαναλαμβάνω ότι η εγκληματικότητα μπορεί να ήταν χαμηλή, αλλά η πολιτική και άλλα είδη βίας καλά κρατούσαν. Ο ρατσισμός του μέσου Έλληνα πράγματι δεν φτάνει στις πυρπολήσεις σπιτιών, δυστυχώς όμως συχνά φτάνει έως την ανοχή, δικαιολόγηση, επιδοκιμασία ή εκλογίκευση με στατιστικές τέτοιων πράξεων. Η ειρωνεία είναι ότι ανάθεμα και αν η πλειονότητα των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτές τις συμμορίες των προγκρόμ είναι όντως πολίτες θύματα εγκληματικότητας ή είναι απλά τα ίδια εγκληματικά και λούμπεν στοιχεία που μετέχουν τα ίδια στην εγκληματικότητα με άλλους τρόπους.

Περαστικός είπε...

Κάτι διαφορετικό τώρα, για τα θέματα που θίξατε με τον Jolly Roger και που είναι σε μεγάλο βαθμό άσχετα με την ανάρτηση. Πράγματι, υπάρχουν πολλά είδη βίας, με κάποια από αυτά να μετρώνται εύκολα και κάποια πιο δύσκολα. Σε μια παραδοσιακή κοινωνία, δεν υπάρχει βιασμός, όχι γιατί δεν γίνονται βιασμοί, αλλά γιατί η αναφορά του εγκλήματος αυτού είναι αδιανόητη, οδηγώντας σε στιγματισμό του θύματος και της οικογένειάς του, κάτι που ακόμη συμβαίνει σε κάποιο βαθμό, ιδίως στην επαρχία. Για τον ίδιο λόγο δεν αναφέρονται περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, θέμα που ακόμη είναι ταμπού. Σε μια παραδοσιακή κοινωνία δεν υπάρχουν όντως ληστείες, λόγω του ότι όλοι γνωρίζονται, των στενών κοινωνικών δεσμών και λόγω του στενού ελέγχου που ασκείται πάνω στο άτομο από το σύνολο, αλλά π.χ. αν έχεις την ατυχία να γεννηθείς γυναίκα μπορεί να μην σου επιτρέπεται να σπουδάσεις και να σε υποχρεώνουν να παντρευτείς στα 16 σου με κάποιον άγνωστο που έχουν επιλέξει άλλοι για εσένα και να αρχίσεις αμέσως να κάνεις παιδιά, πρακτικά βιαζόμενη με τις ευλογίες της εκκλησίας. Ο ιδιοκτήτης πατέρας θα σε παραδίδει στον ιδιοκτήτη σύζυγο και αυτό δεν θα μετράται πουθενά ως έγκλημα. Θα ζεις πάντως σε μια κοινωνία με μηδενικά ποσοστά ληστειών όπου θα μπορείς να περπατάς στο δρόμο όποια ώρα θέλεις... αν σου το επιτρέπει ή σε συνοδεύει ο σύζυγος. Είναι βέβαια αυτή μια ειδυλλιακή κοινωνία… αν είσαι τουρίστας.

Πράγματι, είμαι αρκετά παλιός για να θυμάμαι ότι κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίες του 70 παρά το ότι δεν είχαμε έγκλημα και παρά το ότι δεν καταλάβαινα πολλά ένοιωθα τον διάχυτο φόβο και το σφίξιμο και θυμάμαι τον χωροφύλακα που ήλθε σε μια παραλία στο Φάληρο όπου ήμουν με τους γονείς μου για να μας πει ότι πρέπει να πηγαίνουμε διότι υπάρχει στρατιωτικός νόμος. Καθώς γεννήθηκα το 1967, μου είπε η μητέρα μου ότι όταν έγινε το πραξικόπημα ανησύχησε για τον κόσμο στον οποίο θα έφερνε παιδί (θυμίζει σημερινούς προβληματισμούς ανθρώπων που ετοιμάζονται να κάνουν οικογένεια αυτό;) και είχε συζητήσει με τον γιατρό το ενδεχόμενο να μην προχωρήσει με την εγκυμοσύνη.

Κάποια πράγματα είναι πολύ σχετικά, αλλά όπως και να έχει, άσχετα με την ανάρτηση.

Περαστικός είπε...

Γεια σου, elf at bay. Εννοείται πως τα δύο παραπάνω σχόλιά μου αναφέρονται στον αγαπητό ανώνυμο.

Ανώνυμος είπε...

Δυο τελευταίες κουβέντες, αν μου επιτρέπεις.

Η χαοτική Αθήνα των εκατομμυρίων και ποικίλων προελεύσεων κατοίκων δεν ήταν κανένα χωριό που "γνωρίζονταν όλοι μεταξύ τους". Ούτε το να είναι μια κοινωνία "παραδοσιακή" σημαίνει απαραίτητα ότι δεν έχει εγκληματικότητα. Οι φημισμένες για τη σκληρότητά τους μαφίες γειτονικών μας χωρών βασίζονται σε παραδοσιακότατες, αρχαϊκές δομές. Επίσης, γενικότερες μορφές βίας που σχεδόν απουσίαζαν από την Ελλάδα, όπως εκείνη των μεθυσμένων νέων, είναι συνηθισμένες τόσο στην Αγγλία όσο και στη Ρωσία ή και τη Βουλγαρία. Η πολιτική (μετεμφυλιακή, δικτατορική) βία, που επιμένεις να αναφέρεις, είναι άλλο θέμα, αλλά η Ελλάδα το είχε ξεπεράσει κι αυτό με σχετική επιτυχία.

Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω αυτή την απροθυμία να δοθεί "credit" στην ελληνική κοινωνία ακόμα για κάποια θετικά γνωρίσματα που της αναγνωρίζονταν διεθνώς (και με στοιχεία). Δηλαδή όταν μας τρίβουν εμάς στα μούτρα τις συγκρίσεις με τις βορειοευρωπαϊκές κοινωνίες δεν τίθεται θέμα δική μας κατωτερότητας (εμένα μου λες;) απέναντί τους, αλλά όταν πούμε ότι έχουμε κι εμείς, οι "γαμοέλληνες", δυο καλά σαν λαός εκφέρουμε ρατσιστικό λόγο; Η μόνη ανεκτή στάση από μέρους μας είναι η πλήρης συλλογική αυτοαπαξίωση και αυτομαστίγωση; Έλεος.

Περαστικός είπε...

Υπενθυμίζω ότι βία τύπου μεταξύ φατριών/οικογενειών δεν μας είναι και εμάς άγνωστη, ιδίως σε ορισμένς περιοχές της χώρας. Οι βεντέτες στην ιδιαίερη πατρίδα καταγωγής μου (Κρήτη) έχουν ερημώσει και χωριά. Παρόμοιες καταστάσεις και στη Μάνη. Η Αθήνα μπορεί να έγινε χαοτική εδώ και μερικές δεκαετίες, αλλά μέχρι και πρόσφατα και σε ένα βαθμο και μέχρι σήμερα οι οικογενειακοί και άλλοι δεσμοί ήταν ισχυρότεροι από άλλες χώρες, πράγμα που είναι και ευχή και κατάρα, αν σκεφτείς ότι άνθρωποι τριαντάρηδες ή ακόμη και σαραντάρηδες εξαρτώνται ή και μένουν με τις οικογένειές τους. Αυτό από την άλλη μας προστατεύει από τις συνέπειες της φτώχειας και της ανεργίας και αναπληρώνει τα κενά στην κοινωνική πρόνοια.

Δεν με ενδιαφέρει να απαξιώσω ούτε να επαινέσω κάτι. Κάθε χώρα έχει τις ιδιαιτερότητές της και τη δική της ιστορική πορεία που καθορίζει τα χαρακτηριστικά της σε μια δεδομένη ιστορική στιγμή. Αυτό που κουράζει εμένα είναι ότι κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να δει στεγνά την πραγματικότητα κατηγορείται για αποδομιστής/εθνομιδενιστής και δεν ξέρω τι. Με κουράζει επίσης όταν αναφέρομαι σε κάτι συγκεκριμένο που δεν μου αρέσει, αντί να γίνεται διάλογος για αυτό να μου λένε πόσο μεγάλη και ωραία είναι η χώρα μας. Όσο για την προσωπική μου κρίση αυτής της κοινωνίας, από πολύ παλιά, είναι ότι είναι βάρβαρη. Πού το βασίζω αυτό; Κυρίως στην καθημερινότητα που βιώνω και στην ποιότητα των ανθρώπων που συναντώ. Λυπάμαι αν δεν αρέσει, αλλά αυτό πιστεύω. Έχοντας ζήσει πιο βόρεια, γνωρίζω ότι οι άνθρωποι εκεί δεν είναι πιο έξυπνοι ούτε φυλετικά ανώτεροι, έχουν όμως ένα διαφορετικό πολιτισμικό και πολιτικό κεκτημένο, το οποίο φυσικά έχει και αυτό το προβλήματά του, αλλά γενικά οδηγεί σε μια κοινωνία στην οποία η ζωή είναι καλύτερη, όπου υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός σε ορισμένες αξίες και καλό θα ήταν να είμαστε πιο δεκτικοί για να πάρουμε κάποια θετικά πράγματα. Τα δώσαμε τα φώτα μας κάποτε, τώρα έχουμε εμείς ανάγκη από λίγο φως.

Ανώνυμος είπε...

Μία ερώτηση μόνο (αν θες απαντάς): Τη δική σου ποιότητα, που προφανώς την τοποθετείς αρκετά πάνω από τον ελληνικό μέσο όρο, πού θεωρείς ότι την οφείλεις όντας ο ίδιος γέννημα-θρέμμα αυτού του λαού; Την έχω γενικά αυτή την απορία, καθώς η εθνική μας αυτοκριτική ασκείται σχεδόν πάντα από "αυτοεξαιρούμενους".

Περαστικός είπε...

Μιλάς πάντα κάνοντας πολλές υποθέσεις. Δεν με ενδιαφέρει να τοποθετηθώ σε οποιαδήποτε κλίμακα, λέω τα πράγματα όπως τα βλέπω. Γενικά μιλώντας, κάθε ένας από εμάς είναι αποτέλεσμα πολλών επιδράσεων. Δεν απαξιώνω τίποτα, βεβαίως και έχουμε και καλούς θυλάκους αντίστασης στη βαρβαρότητα, αλλά η γενική συνισταμένη αυτής της κοινωνίας δεν είναι καλή και βαδίζουμε σε λάθος κατεύθυνση. Είναι μια κοινωνία όπου γενικά ο ισχυρός τσαλαπατάει τον αδύνατο και προσκυνάει τον ισχυρότερο. Είναι μια κοινωνία υποκριτική, χωρίς πραγματικές αξίες, όπου περισσεύει η συμβολολαγνεία, ο φανφαρονισμός, η μεγαλοστομία και όπου αφθονεί ο ανθρώπινος τύπος του λεβεντομα*άκα. Είναι μια κοινωνία βαναυσότητας απέναντι σε όλους όσοι δεν είναι πελάτες, στους ψυχιατρικά ασθενείς, στους αναπήρους, σε κάθε ανυπεράσπιστο, στα ζώα. Είναι μια κοινωνία που ζωγραφίζει μαιάνδρους πάνω στους τενεκέδες και αυτό το λέει πολιτισμό. Είναι μια κοινωνία όπου διεφθαρμένοι άνθρωποι που αδικούν και προκαλούν πόνο ανάβουν κεράκια στην Παναγία για να φυλάει τους ίδιους και τα παιδιά τους. Είναι μια κοινωνία του τσιφλικιού και του αρματολικιού. Είναι μια κοινωνία όπου αν πεις ότι έχουμε πρόβλημα ρατσισμού θα εμφανιστεί κάποιος να σου πει ότι δεν πρέπει να το λέμε αυτό, διότι έχουμε πολλά καλά στοιχεία ως κοινωνία και αυτό υποτίθεται ότι είναι λογικός διάλογος. Είναι μια κοινωνία που δεν ξέρει καν τι σημαίνει λογικός διάλογος και επιχειρηματολογία. Είναι μια κοινωνία που τραβάει προς τα κάτω διότι αρνείται πεισματικά να ασχοληθεί με την ουσία των πραγμάτων, αρνείται να κοιταχθεί στον καθρέπτη διότι έχει αποφασίσει ότι είναι η πιο υγιής του πλανήτη και ότι όλοι οι άλλοι είναι κατώτεροι. Είναι μια κοινωνία που πιστεύει στο άγιο φως και νομίζει μετά ότι οι Αφρικανοί είναι άγριοι και δεισιδαίμονες.

Είναι μια κοινωνία που δεν έχει πολλές ελπίδες διότι επιτίθεται σε όποιον θίγει τα ελαττώματά της ξεχνώντας την πιο βασική αρχή από όλες: το να γνωρίζεις και να αντιμετωπίζεις τα ελαττώματά σου δεν σε κάνει πιο αδύναμο, αλλά πιο ισχυρό. Είμαστε σαν τον κακό μπακάλη, νομίζουμε ότι αν προωθούμε σάπιο εμπόρευμα με ψεύτικη ετικέτα θα βγάλουμε κέρδος και διώχνουμε όποιον πει ότι αυτό δεν μας ωφελεί τελικά, καθώς θα μας πάρουν όλοι χαμπάρι και θα μείνουμε χωρίς πελάτες, νομίζουμε ότι αυτός θέλει το κακό μας και όχι οι κουτοπόνηροι κωλοπετσωμένοι μπακάληδες με τα στενεμένα μάτια. Το χειρότερο είναι ότι δεν εξαπατούμε μόνο τους άλλους, αλλά και τους εαυτούς μας.

Εις υγείαν στην Άγγελα! Είμαστε οι πρώτοι! Είμαστε οι καλύτεροι! Πώς πάει εκείνη η λίστα που κυκλοφορούσε το Internet για τους λόγους για τους οποίους είμαστε οι καλύτεροι;
Καλή συνέχεια στο ταξίδι της ζωής σου ανώνυμε επισκέπτη και να θυμάσαι ότι είναι καλό να ασχολείσαι και με το φεγγάρι εκτός από το δάκτυλο που σου το δείχνει. Αντιλαμβάνεσαι ότι όλος αυτό ο διάλογος ήταν σχεδόν εξολοκλήρου άσχετος με την ανάρτηση και το θέμα της, εφεξής λέω να το κάνω πολιτική να απαντάω σε εκτός θέματος σχόλια απευθείας επισημαίνοντας ότι είναι εκτός θέματος.

Ανώνυμος είπε...

Περαστικέ διαφωνώ.
Δεν είναι εκτός θέματος η απάντηση σου προς τον ανώνυμο, θα έλεγα μάλιστα ότι αυτά που του γράφεις απαντάνε ουσιαστικά και στα ερωτήματα της ανάρτησης...
Ν

Περαστικός είπε...

Καλημέρα, Ν.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα και σε σένα Περαστικέ.
Όχι μόνο συμφωνώ με τις απαντήσεις σου προς τον ανώνυμο, αλλά θεωρώ τα συμπεράσματά σου πολύτιμα, πικρά αλλά αληθινά.
Αυτή είναι η Ελληνική πραγματικότητα, και όσο την ωραιοποιούμε τόσο θα παραμένουμε στα ίδια.
Είχα γράψει πριν δυο μέρες ένα σχόλιο ως απάντηση στον ανώνυμο, αλλά λόγο του ότι είμαι τεχνολογικά αυτιστικός, το σχόλιο θα αναρτήθηκε κάπου σε ένα παράλληλο σύμπαν, πάντως όχι εδώ..

Θα ήθελα λοιπόν να θυμίσω ότι επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών έχουμε παντού σε όλη την χώρα εδώ και πολλά χρόνια, όχι μόνο τώρα.
Π.χ. τους εμπρησμούς στην Πάτρα, την επίθεση με χειροβομβίδα εναντίον του Στεκιού Μεταναστών στα Εξάρχεια, στα Χανιά όπου υπήρξε μπαράζ εμπρησμών σπιτιών μεταναστών καθημερινά σχεδόν, μέχρι που τα θρασύδειλα αυτά δίποδα χάραξαν αγκυλωτό σταυρό στο μπράτσο μιας κοπελίτσας που τόλμησε να κάνει μαθήματα Ελληνικών σε παιδιά μεταναστών, κλπ.

Επίσης να μην ξεχνάμε ότι οι στατιστικές δείχνουν ότι στην Ευρωπαϊκή ένωση η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια στην ενδοοικογενειακή βία.
Και ένας θεός ξέρει πόσα είναι τα περιστατικά που δεν καταγγέλλονται για τους λόγους που περιέγραψες και εσύ πιο πάνω.

Γενικότερα ο μύθος για την χαμηλή εγκληματικότητα των Ελλήνων καλά κρατεί, μόνο που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Εξαρτάται βέβαια με τι θέλει να συγκριθεί κανείς.
Ναι οι φτωχογειτονιές της Μπογκοτά, ή του δυτικού Λος Άντζελες, έχουν περισσότερη εγκληματικότητα από εμάς...
Δυστυχώς αυτό συμβαίνει όταν στηρίζει κανείς την απόλυτα λανθασμένη άποψή του σε μύθους.

Όμως το πιο τραγικό από όλα είναι να βλέπεις τους νεοέλληνες να ξεχνούν ότι οι παππούδες και οι πατεράδες τους μετανάστευσαν σε όλο τον πλανήτη.
Ξέχασαν που τους φώναζαν «οι βρωμοέλληνες» και όλοι ήθελαν τα τους διώξουν.
Ξέχασαν τα συμπεράσματα της Wickersham Commission .
Ξέχασαν τον Αυστραλό υπουργό Α. Φέρι που το 1925 έγραφε ότι οι Έλληνες «είναι απειλή για την κοινότητα στην οποία εγκαθίσταται».
Ξέχασαν τα πογκρόμ της Όμαχα, του Τορόντο, κλπ όπου οι Έλληνες λυντσαρίστηκαν, διώχτηκαν, και τα καταστήματά τους κάηκαν.

Ε λοιπόν αφού τα ξέχασαν, ας τα ξαναπεράσουν τώρα πάλι ως μετανάστες, και που ξέρεις, μπορεί αυτή την φορά να μην τα ξεχάσουν..
Ν

Περαστικός είπε...

Γεια σου, Ν, καλά κάνεις και τα θυμίζεις αυτά,