. Στο Κάιρο οι διαδηλωτές ήθελαν να αλλάξουν τα πάντα και να γκρεμίσουν το κατεστημένο, στην Αθήνα οι διαδηλωτές θέλουν να μην αλλάξει τίποτα και να διατηρηθεί το κατεστημένο ως έχει.
. .
Είναι άλλο να πεινάς κυριολεκτικά και άλλο να πεινάς μεταφορικά. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πλήττονται βαριά από την κρίση, άνθρωποι που εξαθλιώνονται, αλλά αυτοί ακόμη σιωπούν και επανάσταση δεν γίνεται από μαφιόζους συνδικαλιστές και συντεχνιάρχες, από αυτούς που εξακολουθούν να κάνουν τον μεγαλύτερο θόρυβο σήμερα, παίζοντας όμως με τους κανόνες των τελετουργικών αντιπαραθέσεων. Αυτοί ΕΙΝΑΙ το σύστημα και μάλιστα στη χειρότερη μορφή του.
.
Υπάρχουν βέβαια οι αυθόρμητοι και απελπισμένοι που μόλις κάνουν κάτι ευρηματικό και διαφορετικό πέφτουν όλοι πάνω τους να τους φάνε, υπάρχουν οι λούμπεν και οι παράνομοι, αλλά ίσως πάλι να έχει κάποιο δίκιο ο Γιώργος Γραμματικάκης για την επανάσταση των σιωπηλών.
.
Ένας επαναστάτης, νιαουριστός: .
.
12 σχόλια:
Ο Λάρυ έτσι που καλόμαθε να ξαπλώνει στις πιο μαλακές κουβέρτες, θα αντιμετώπιζε μια επανάσταση όπως ο δικός μου όταν μπήκε μια μέρα ένα ποντίκι στο σπίτι, εμείς του το δείχναμε κι εκείνος το κοιτούσε νωχελικά και ξαπλωμένος (φυσικά).
:)
Για το άλλο θέμα το σοβαρό. Δεν πιστεύω στις επανάστασεις της σιωπής και του καναπέ, Περαστικέ, όσο ποιητικές κι αν είναι.
Μας βολεύουν όλους, για να δικαιολογήσουμε την απάθειά μας.
Για να φτάσεις να θέλεις να θυσιάσεις και τη ζωή σου πρέπει αυτή να έχει υποτιμηθεί πολύ. Πρέπει να μην ικανοποιούνται βασικές σου ανάγκες. Ο καφές στο Κολωνάκι ή στα Εξάρχεια και ο λογαριασμός του κινητού δεν ανήκουν σε αυτές.
Και μακάρι να είχαμε ένα αίσθημα δικαίου τόσο ισχυρό που να μην επέτρεπε σε όλους αυτούς τους Καραγκιόζηδες που μας εμπαίζουν να συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι εκεί έξω,ενώ κάποιοι από αυτούς θα έπρεπε να βρίσκονται στη φυλάκη. Αλλά βλέπεις ούτε αυτό είμαστε σε θέση.
Ίσως κάποτε ωριμάσουν οι καιροί...
είναι η πιο αισιόδοξή μου σκέψη
Στην Αθήνα οι διαδηλωτές θελουν να αλλάξουν περισσότερα απότι στο Κάιρο αλλά δεν εμπιστεύονται κανενα.Σε κανενα δεν αναγνωριζουν το προσωπό τους.Οπότε μενουν ενα βημα πισω ακόμα μεσα στο φόβο.
Οι συνθηκες ωριμαζουν οταν κανεις δεν το περιμενει.Το διαπιστωνει εκ των υστερων οταν όλα εχουν ξεκινησει.
Οπως και να το κανουμε οι συνδικαλιστες ακόμη και οι συντεχνιο..κλπ δεν ειναι το συστημα στη χειροτερη μορφή του.Ποσο μαλλον οι περισσοτεροι που τουλάχιστον σε επιπδο προθεσεων ειναι αγνοι.Χωρις συνδικαλισμο δεν προκειται να αλλαξει τιποτα.Χωρις στοιχειώδη οργανωση όπου τουλάχιστον βρισκόμαστε μιλαμε και συναποφασιζουμε ξεχασέ το.Ας ξερουμε που κάνουμε πόλεμο.Ας μην πληγωνουμε πρωτα τον εαυτό μας παλεύοντας ενεντιον όλων.Αυτο ακριβως μας ζητάει το συστημα.
Ας πιστεψουμε στον εαυτό μας σαν συλλογικότητα.Θελει δουλια αυτο.
Τελειως καλοπροαιρετα Γιωργος.
ΜΠΡΑΒΟ! Μιλάμε, έχεις πιάσει τον παλμό του κόσμου! Ξέρεις ακριβώς ποιοι κατεβαίνουν στις πορείες και ποιοι όχι!
Ξανά, τα συγχαρητήριά μου.
Γεια σου, scarlett, ακριβώς, όταν έχεις ακόμη λιγάκι παντεσπάνι, δύσκολο να κάνεις σοβαρό επαναστατικό αγώνα. Αίσθημα δικαίου δεν πρέπει να έχουν πολλοί σε αυτή την κοινωνία, αίσθημα αδικίας ίσως να υπάρχει, του τύπου "αφού έφαγε ο άλλος γιατί όχι εγώ;"
Γιώργος Σαρρής, σεβαστές όλες οι απόψεις. Συμφωνώ ότι πολλές φορές οι εξελίξεις μας αφήνουν με το στόμα ανοικτό, καθώς η ανθρώπινη διάνοια υποπίπτει συχνά στο σφάλμα του «όπως εχθές και σήμερα". Για τα άλλα διαφωνώ. Διαπλοκή και διαφθορά είναι ζυμωμένα στον συνδικαλισμό, τουλάχιστον στη χώρα μας. «Οι περισσότεροι αγνοί;» Πόσοι από τους συνδικαλιστές γνωστής μεγάλης ΔΕΚΟ (να μην αναφέρω αρκτικόλεξο), με τις παράλληλες επιχειρήσεις που έπαιρναν έργα της εταιρείας τους, τις επιδοτήσεις από την επιχείρηση και το κράτος, τις αργομισθίες, τις πλασματικές τοποθετήσεις για επιδόματα και άλλα πολλά, μεταξύ των οποίων και κατηγορίες για μίζες είναι «αγνοί»; Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για άλλες ΔΕΚΟ. Υπενθυμίζω ότι η εξέγερση στην Αίγυπτο έγινε ακριβώς χωρίς οργάνωση και έξω από κάθε δομή.
Αν είναι για να διεκδικήσω κάτι καλύτερο να συνταχθώ με ανθρώπους όπως γνωστοί εκπρόσωποι διαφόρων επαγγελματικών τάξεων, άσ’ το καλύτερα. Οι άνθρωποι αυτοί όχι μόνο δεν είναι αναγκαίοι για να συνταχθεί κάποιο ενιαίο κοινωνικό αίτημα για αλλαγή, όπως εννοείς, αλλά ακριβώς το αντίθετο, είναι οι νεκροθάφτες κάθε κοινωνικής συναίνεσης, επίσης, το σημαντικότερο, είναι συνυπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία φτάσαμε, ακόμη και μόνο για την επιβολή της αναξιοκρατίας και της δημιουργίας ενός κράτους εν κράτει μέσα στις επιχειρήσεις. Αποστολή του συνδικαλιστή δεν είναι να συνδιοικεί ούτε να μετέχει σε επιχειρηματικές αποφάσεις. Διαφωνώ με αυτό που είναι, διαφωνώ και με τους στόχους τους.
Mouridis, σε ορισμένες πορείες, σίγουρα ναι. Ας πούμε στις πορείες των φαρμακοποιών, των δημόσιων υπαλλήλων, των ΔΕΚΟ, ναι, νομίζω ότι ξέρω ή, αν προτιμάς, έχω σαφή άποψη.
Δυνάμεις της αντίδρασης με κάθε προσωπείο δεξιό και αριστερό παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν αυτό που χρόνια τώρα καταγγέλλουν. Τα κεκτημένα.
Δυνάμεις διαχειριστικές προσπαθούν να διαχειριστούν την κρίση προς όφελος των ελίτ, αλλάζοντας ότι είναι αδύνατο να μείνει, προκειμένου να διασωθούν τα μεγάλα συμφέροντα. Αναγκαστικά τραβάνε και το χαλί κάτω από τα πόδια των πραιτόρων τους (ΔΕΚΟ, ΔΥ, κάστες)
Μάζες σκληρά εργαζόμενων παλεύουν να τη βγάλουν σιωπηλά ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες, δεν έχουν από που να πιαστούν, ξέρουν ότι οι άεργοι της πολιτικής δεν έχουν να τους πουν τίποτα.
Όταν αυτοί θα βγουν στους δρόμους οι άλλοι αυτοί που καμώνονται την επανάσταση θα τρέχουν να κρυφτούν. Περαστικέ είσαι σε σωστό δρόμο.
Leo από το "Μη μαδάς τη Μαργαρίτα"
Σε βρήκα από το φίλο μου τον LLS
Καλωσόρισες, Leo, ωραίος ο LLS.
Οι συνδικαλιστές ΔΕΚΟ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ κτλ όλοι ξεπουλέ ολέ και για την πάρτη τους. Το κράτος είναι διεφθαρμένο από πάνω έως κάτω σε βαθμό πολύ ανώτερο του όσο καταλαβαίνουν οι περισσότεροι, οι πολιτικοί είναι χαιβάνια (στην καλύτερη περίπτωση) και σίγουρα από λίγο έως πολύ διεφθαρμένοι.
Εγώ λέω ότι όσοι διαμαρτυρόμαστε θα πρέπει παράλληλα να λέμε και τα κακώς κείμενα που δημιούργησαν οι πράσινοι φρουροί του "σοσιαλισμού" και όχι να τα υπερασπιζόμαστε επειδή κάπου συμμετέχουμε και εμείς (π.χ. πανεπιστήμια, δημόσιος τομέας, κάποιο κλειστό επάγγελμα κτλ).
Παράλληλα να ξέρουμε ότι πτώση του καπιταλισμού (λέμε τώρα) σημαίνει και ατομικά ΕΝΤΕΛΩΣ άλλο τρόπο ζωής (χωρίς αυτοκίνητο, χωρίς κινητό, χωρίς μπουζούκια και ηχορύπανση, χωρίς, χωρίς, χωρίς).
Όποιος θέλει να ζήσει την ζωούλα του χρειάζεται καπιταλισμό (ή και σοσιαλισμό) με διαπλοκή και μίζα.
που θα πάει, θα 'ρθει και η ώρα μας Περαστικέ.
Είναι κι αυτή η τηλεόραση που μας κρατάει σε μόνιμο λήθαργο. Τα παρακολουθούμε όλα μέσα από ένα γυαλί και περιμένουμε από τους άλλους να κουνηθούν πρώτοι.
Νομίζω ότι μια καλή αρχή θα ήταν ένα όπλο μαζικής καταστροφής τηλεοράσεων...
Για τον Λάρι δεν χρειάζεται επανάσταση χρειάζονται μερικοί καλοί και φιλόζωοι άνθρωποι για να δώσουν στέγη και τροφή σε όλα τα αδεσποτίνια που ψάχνουν σπίτι. Και μη μου μιλήσετε για ζωή στη φύση και αηδίες γιατί θα μου σηκωθεί η τρίχα κάγκελο και μπορεί και να σας γρατσουνίσω.
'Οσο για εμάς τα ανθρωποειδή νομίζω ότι μας πρόδωσαν όλες οι επαναστάσεις που έκαναν τους επαναστάτες κρατικοδίαιτους και τσαρικότερους του τσάρου. Μόνο οι νέες γενιές που δεν έχουν μνήμες της ουτοπίας της επανάστασης μπορεί να κάνουν την αλλαγή για να απογοητευτούν και αυτοί στο μέλλον.
Δυστυχώς το σύστημα, το κάθε σύστημα, είναι ισχυρότερο μας.
zizugataki
Γεια σου, Greek Rider. Ζούμε στην εποχή της σύγχυσης και των αντιφάσεων.
Procrustes, απορώ βέβαια ποια θα είναι τα αιτήματα των επαναστατημένων εδώ. Στην Αίγυπτο και αλλού ζητάνε ελεύθερες εκλογές και δημοκρατία, εδώ τα έχουμε και τα σνομπάρουμε. Ξέρω, κάποιοι θα πουν ότι το παιχνίδι είναι σικέ, αλλά είναι ευκολότερο να στήσεις μια επανάσταση από ένα κόμμα/ μια κίνηση βάσης που θα εκφράζει τα αιτήματα της ενδεχόμενης επανάστασης; Η επανάσταση δεν θα καταλήξει πάλι σε μια πολιτική τάξη; Μήπως όμως η άσχημη αλήθεια είναι ότι πάσχουμε και από έλλειψη αιτημάτων; Μήπως δεν υπάρχουν καθολικά ή γενικά αιτήματα, αλλά μόνο απελπισία;
Γεια σου, zizugataki :) Το πρόβλημα πάντως για τα αδέσποτα (και για τους ανθρώπους) δε νομίζω ότι είναι ότι ζουν στη φύση, αλλά στις άθλιες πόλεις μας. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ισχυρά συστήματα που δεν μπορούμε να αποφύγουμε ή είναι τελικά η άσχημη φύση μας που μας νικά και φτιάχνει τα συστήματα.
Το χειρότερο είναι ότι απεργούν μόνο όσοι έχουν αυτή την πολυτέλεια και μερικές φορές κάνουν και μπινιές ώστε να μεγιστοποιούν την ταλαιπωρία των άλλων Ελλήνων όπως έκαναν πριν από λίγες μέρες οι εργαζόμενοι στον ΟΑΣΑ που διαδήλωναν με μηχανές και έδωσαν λάθος πληροφορίες στην αστυνομία...
Αν η, όποια, κυβέρνηση μπορούσε να πάρει πίσω τα μέτρα ίσως τους καταλάβαινα.
Πόσοι κατοικούν στην Αθηνα?
Πόσοι κατεβηκαν στο κέντρο χθες?
50.000?
60.000?
30.000 λένε οι μπάτσοι.
ΟΚ. Στο Καραϊσκάκη το Σάββατο είχε 35.000 κοσμο με 20 εως 70 ευρω η είσοδος.
Λετε να μην τα βλέπει αυτα ο κάθε εντιμοτατος πρωθυπουργος?
Τα βλέπει και αποφασίζει... «Αντεχουν αυτοι ρε» Βάρατε τους...
Περα απο συνδικαλισμο και οργανωσεις φανταστειτε να ειχε στο Συναταγμα 1 εκατομυριο κόσμο... Απλα και ωραια... θα έτερεμαν!!!
ΥΓ. Ωραια η παρελαση του ΠΑΜΕ (συντροφοι φωνάζουμε που και που για να ακουγόμαστε κι ολας, οκ?)
Δημοσίευση σχολίου