Πέμπτη, Νοεμβρίου 19, 2009

Εθισμοί

Με πλησίασε κρατώντας αγκαλιά ένα μπλε τετράδιο. «Καλησπέρα σας, σας τρόμαξα;» «Όχι, καθόλου.» (Το περίμενα ότι θα με πλησίαζε από τότε που την είδα, από πολλά μέτρα μακριά.) «Ξέρετε, είμαι μαθήτρια, πηγαίνω σε φροντιστήριο (Στην πλατεία Κάνιγγος γαρ) και χρειάζομαι μερικά ψιλά για να τηλεφωνήσω στο σπίτι μου, μήπως θα μπορούσατε να με βοηθήσετε;» (Τα σημάδια του εθισμού παντού, και στο παραμορφωμένο της πρόσωπο) «Λυπάμαι, δεν έχω». Υποθέτω ότι καθώς αρκετοί προσφέρονται πλέον να βοηθήσουν σε είδος, αγοράζοντας φαγητό, και όχι προσφέροντας χρήματα, ένα πρεζόνι πρέπει να είναι ευρηματικό στις μέρες μας για να εξασφαλίσει τα προς τη δόση του.

Απέκτησα νωρίτερα μια φιάλη Beaujolais Nouveau, τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου γαρ. Η ζωή είναι ένα ταξίδι πόνου και όλοι προσπαθούν να βρουν τα παυσίπονά τους, τους εθισμούς τους. Απολαμβάνω και εγώ τη ρουμπινί δόση μου, με το φρουτώδες άρωμα που μου θυμίζει μπανάνα. Είμαστε όλοι πρεζόνια, ακόμη και αν πιστεύουμε το αντίθετο, εθισμένοι σε πολλά αυτού του κόσμου, άλλοτε αποδεκτά από τους άλλους και άλλοτε όχι. Εξαίρεση οι ελάχιστες αυτές ψυχές που έχουν αφήσει κάτω το σάκο με όλες τις πέτρες, τους Βούδες, και αυτοί δεν θα σήκωναν ποτέ το δάχτυλο, δεν θα κοιτούσαν ποτέ υποτιμητικά ένα πρεζόνι. Πιείτε λοιπόν άφοβα!

Le Beaujolais Nouveau est arrivé!

12 σχόλια:

melita είπε...

Οι πετρούλες είναι χρήσιμες, μας κρατούν στη γη;)
και οι εθισμοί επίσης, κάνουν το ταξίδι ποιο όμορφο μερικές φορές.
την επόμενη φορά να πιεις το κρασάκι με καλή παρέα:)

Φλύαρος είπε...

Θυμήθηκα επεισόδιο που μου έτυχε στο Λονδίνο: Στο πάρκο Regent's μεθύστακας καθισμένος σε παγκάκι μου ζητάει χρήματα (χωρίς τις Ελληνικές γαρνιτούρες-ψέματα). Απαντώ: "I am sorry, I don't have any money" και ο μεθυσμένος ανταπαντάει: "Want to borrow some?"

Δεν ξέρω αν ήταν δική του η ατάκα ή την "έκλεψε" από κάπου, αλλά πάντως γέλασα. Καμιά φορά οι σκηνές που μοιάζουν από ταινία, γίνονται και στα αλήθεια!

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα, Mirina, η καλή παρέα πάει καλά με το κρασάκι :)

Φλύαρε, το χιούμορ νοστιμίζει τα πάντα και οι Άγγλοι έχουν καλές επιδόσεις σε αυτό, αντίθετα με εμάς που διακρινόμαστε στη σοβαροφάνεια.

Nikos Lioliopoulos είπε...

Είμαστε όλοι πρεζόνια....

Locus Publicus είπε...

Eτσι σε θέλω Περαστικέ μου. Το κάνω και γω που και πού. Είναι ψυχοθεραπεία:)

Περαστικός είπε...

Γεια σου, Νίκο

Locus Publicus, με μέτρο πάντα :)

Ανώνυμος είπε...

Αχ...
ελληνίς

Περαστικός είπε...

Βαχ... :)

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

Εγώ πάλι είμαι πρεζόνι με τα κείμενά σου... και μ' αρέσει! :)

Περαστικός είπε...

Γαϊδάρα, μα καλά, δεν μπορούσες να βρεις κάτι καλύτερο; Φοβάμαι πως η περίπτωσή σου είναι από τις σοβαρότερες :P Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Δεν είμαι ρατσιστής με τα πρεζάκια μιας και δεν γνωρίζουμε το στραβά τους επιφύλαξε η ζωή τους. Με ενοχλεί όμως όταν ένας τύπος που φαίνεται από χιλιόμετρα ότι είναι πρεζάκι και λέει "δεν είναι για τη δόση μου".

Δεν θα με χαρακτήριζα γνώστη των κρασιών. Αν είναι να καταναλώσω αλκοολούχο ποτό τότε διαλέγω μία μπύρα κατά προτίμηση μία από αυτές: Hoegaarden ή Gueuze.

Περαστικός είπε...

Ιωάννη, και τις βελγικές τις μπίρες δεν υποτιμούμε και πολύ τις εκτιμούμε :) Duvel, Chimay μπλε, La Trappe, αλλά και των άλλων χωρών. Την Gueuze δεν πρέπει να έχω δοκιμάσει ακόμη.