Διάφορα

1) Στις 11 Οκτωβρίου, στο πάρκο Νέας Φιλαδελφείας, μια ομάδα από φιλοζωικά σωματεία διοργανώνουν μια καταπληκτική εκδήλωση με τίτλο Wag-A-Thon. Δείτε εδώ. Μπορείτε στο πλαίσιο ενός αγώνα βαδίσματος ζώου-συνοδού να «στοιχηματίσετε» σε κάποια ομάδα. Μπορείτε να το κάνετε αυτό ακόμη και αν εμφανιστείτε εκεί την ημέρα της εκδήλωσης, στο πάρκο Νέας Φιλαδελφείας. Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για την περίθαλψη αδέσποτων ζώων,
.
2) Γνωρίστε μια εξαιρετική κυρία, εδώ.
.

3) Δεν τιμά κανέναν αυτό που έγινε στην 113 Πτέρυγα Μάχης, με το σαφάρι αδέσποτων σκυλιών με καραμπίνα. Εδώ, και εδώ. Απαράδεκτο. Η κοινωνία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στα αδέσποτα και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τρόπο ηθικό και φιλεύσπλαχνο. Με στειρώσεις, με περίθαλψη, με υιοθεσίες και με δημοτικά κυνοκομεία. Δύσκολο να πιστέψω ότι οι άνθρωποι της αεροπορίας δεν μπορούσαν να βρουν άλλη λύση για το πρόβλημα αν προσπαθούσαν ειλικρινά, αν επικοινωνούσαν με φιλοζωικά σωματεία ή αν διέθεταν κάποιους λίγους πόρους για να στειρώσουν αυτοί τα ζώα και να φροντίσουν για τη μεταφορά ή τον περιορισμό τους σε κάποιο χώρο ή, έστω, βγάζοντάς τα εκτός του αεροδρομίου (εκτός πια αν τα πολεμικά αεροδρόμιά μας δεν έχουν ούτε καν μια περίφραξη της προκοπής - καθόλου καθησυχαστικό). Κρίμα για τους ανθρώπους της αεροπορίας που δίνουν μάχες πάνω από το Αιγαίο να συνδέονται με τέτοιες υποθέσεις. Άλλος ένας λόγος για τον οποίο θέλω να δω τους Οικολόγους Πρασίνους στη βουλή είναι ότι το κόμμα αυτό έχει στην ατζέντα του το θέμα «δικαιώματα ζώων».
.
4) Βγήκα μια βόλτα μετά το κυριακάτικο γεύμα. Κάπου στην Κάνιγγος με σταματάει ένας τύπος. Θέλει, λέει, φαγητό, έχει σαράντα λεπτά και θέλει να μαζέψει και άλλα για να πάρει ένα σουβλάκι. Προσφέρομαι να πάμε να του το αγοράσω εγώ. Κομπιάζει, «Δεν με αφήνει αυτός στο μαγαζί του, με έβγαλε έξω», «Μην ανησυχείς, πες μου τι θες και θα πάω εγώ να το πάρω», του λέω. Ξανακομπιάζει «Δεν έχω δόντια, καλύτερα μια μπουγάτσα.» «Ωραία, πες μου σε ποιο μαγαζί έχει μπουγάτσα και πάμε εκεί» του λέω. «Είναι μακριά, εκεί κάτω. Θα σε ταλαιπωρήσω» «Δεν υπάρχει πρόβλημα, πάμε εκεί.» «Άσε, βλέπω ότι δυσκολεύεσαι.» «Καθόλου δεν δυσκολεύομαι, πάμε να σου την αγοράσω». Απομακρύνεται. Μάλλον τελικά δεν πεινούσε τόσο. Πιο πέρα, άλλος ένας κείτεται πάνω στο πεζοδρόμιο, σαν να αναπαύεται σε μεταξωτά σεντόνια. Βλέπω πλέον και από έναν τέτοιο σχεδόν κάθε φορά που περπατάω στο κέντρο. Δεν κοντοστέκομαι καν πια.