Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 20, 2006

Το κέρασμα


Το παρακάτω κείμενο βασίζεται σε περιστατικό που μου αφηγήθηκαν.

Βράδυ, σε ένα μπαράκι. Μερικοί ξεχασμένοι θαμώνες κάθονται εδώ και εκεί, σε κατάσταση χαύνωσης από το ποτό και τον καθημερινό κάματο, όταν κάνει την εμφάνισή του ένας επαίτης με όλα τα σύνεργα του επαγγέλματος, ατημέλητη εμφάνιση, παλιά ρούχα, αχτένιστα μαλλιά, κακόμοιρο ύφος. Στέκεται ανάμεσα στα τραπεζάκια και αρχίζει να λέει μηχανικά και κουρασμένα το ποίημά του (μάλλον θα ήταν η τελευταία του στάση). Μια κεφάτη από το ποτό παρέα γκριζαρισμένων και καλοζωισμένων "μούτρων", επιχειρηματιών/στελεχών, μεταξύ της οποίας και ο αφηγητής, αντί να δώσει κάποιο κέρμα, καλεί τον άνθρωπο για ένα κέρασμα, βλέποντάς τον σαν μια ευκαιρία για να εμπλουτίσουν μια συνηθισμένη βραδιά.

Ο επαίτης ξαφνιάζεται, κοιτάζει διστακτικά, αλλά τελικά υπερισχύει η επιθυμία για ένα ποτάκι και μάλιστα κερασμένο. Κάθεται λοιπόν επιφυλακτικά και, αφού έρχεται και το ποτό του, οι άλλοι του πιάνουν την κουβέντα, προσπαθώντας να εκμαιεύσουν την οπτική αυτού του ανθρώπου, με την τόσο διαφορετική καθημερινότητα, για τη ζωή. Τα ποτά διαδέχονται το ένα το άλλο και ο άνθρωπος αρχίζει να λύνεται, αποβάλλοντας λίγο-λίγο το ρόλο του επαίτη και νοιώθοντας όλο και πιο πολύ μέλος της παρέας. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι όσο συντελείται αυτή η μεταβολή, τόσο πιο δυσβάστακτος γίνεται ο ρόλος του αξιολύπητου κακομοίρη και τόσο πιο πιεστικές γίνονται άλλες ανάγκες που μέχρι τότε βρισκόντουσαν σε βαθιά νάρκη.

Τα ποτήρια αδειάζουν για άλλη μια φορά, μερικοί κοιτάζουν τα ρολόγια τους και η βραδιά δείχνει να φτάνει στο τέλος της. Κάποιος κάνει να βγάλει το παχύ, δερμάτινο πορτοφόλι του για να πληρώσει το λογαριασμό, όταν ο φίλος μας απλώνει το χέρι του με μια έντονη, αποτρεπτική κίνηση. "Δικά μου", δηλώνει με ύφος, βγάζοντας ένα μάτσο χαρτονομίσματα.

13 σχόλια:

ellinida είπε...

Η ανατροπή !
Καλησπέρα περαστικέ !

Tero είπε...

Καιρό είχα να περάσω απ' αυτό το blog. Διαπιστώνω ότι παραμένεις "άπαιχτος"!

Θα επισκέπτομαι πιο συχνα από δω και εις το εξής. ;-)

Tero

Calamity Jane είπε...

φοβερή ιστορία...δεν είναι όμως όλοι έτσι...

Ανώνυμος είπε...

"Επαγγελματίας" ήταν και ο επαίτης, περαστικέ, όπως και οι υπόλοιποι που έπιναν το ποτό τους στο μπαρ εκείνο το βράδυ. Και μάλιστα κουράζεται για να βγάλει το ψωμί... ή μήπως το παντεσπάνι του;

Περαστικός είπε...

Καλημέρα Ellinida!

Είσαι πάντα ευπρόσδεκτος Tero.

Υποθέτω πως όχι Calamity Jane, πάντως, ακούω ότι το επάγγελμα δεν έχει κακές αποδοχές, τουλάχιστον αν ξέρεις να το ασκείς, αλλά με τι τίμημα...

Πράγματι, Rania.

Artanis είπε...

Σωστόόόόόόόός!

αθεόφοβος είπε...

Μπορεί να είσαι φτωχός και να είσαι άρχοντας και να είσαι πλόυσιος αλλά κακομοίρης.

Π είπε...

Tα ρέστα μου! Eξαιρετική η τορπίλλη στην «παρέα γκριζαρισμένων και καλοζωισμένων ... επιχειρηματιών/στελεχών».

Ανώνυμος είπε...

χωρίς να έχω τη διάθεση να προσβάλω κανέναν και ιδιαίτερα εσένα, έχω την αίσθηση ότι καμιά φορά μπορεί και οι "καλοζωισμένοι επιχειρηματίες/στελέχοι" να είναι κατά βάθος "επαίτες" όχι όμως για τα ίδια πράγματα

ellinida είπε...

Μιά και πέρασα να δω αν είχες βάλει νέο ποστάκιον , αφήνω και μιά καλησπέρα . :)

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα Artanis!

Σωστά αθεόφοβος, αν και ο τύπος ήταν κάπως περίεργη περίπτωση, ήταν άραγε τόσο φτωχός;

Καλησπέρα Π, γεγονός είναι ότι ξαφνιάστηκαν.

Καλησπέρα Θελξινόη, μην ανησυχείς, δεν με προσβάλλεις, εγώ ένας ελεύθερος επαγγελματίας είμαι. Εξάλλου έχεις δίκιο.

Καλησπέρα Ellinida, έχει πέσει πολλή δουλειά.

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

σαν ghost story ακούγεται... κι εγώ έχω ακούσει περίπτωση επαίτη που μπήκε σε μαγαζί για "δουλειά" και όταν έφυγε ... έστριψε απ'την γωνία και μπήκε στην μερσεντές του... τι να πω δεν το είδα με τα μάτια μου... αλλά η δική σου αφήγηση με εξέπληξε!

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα Γαϊδάρα, η πηγή είναι αξιόπιστη, δεν αποκλείεται ο άνθρωπος πράγματι να θέλησε για μια φορά, και υπό την επήρεια του ποτού, να δείξει ένα άλλο πρόσωπο και να αισθανθεί "άρχοντας", έστω και αν αυτό σήμαινε το να ξοδέψει ένα μέρος από τις δύσσκολα κερδισμένες οικονομίες του. Βέβαια, όλα αυτά είναι εικασίες. Μου άρεσε η ανατροπή και η δύναμη του εγωισμού, της ματαιοδοξίας, της επιθυμίας αναγνώρισης από την ομάδα, διαλέξτε.