Τετάρτη, Αυγούστου 30, 2006

Επαγγελματικός αποπροσανατολισμός - συνέχεια από το προηγούμενο

Δι' άπαντας φτάνει η στιγμή της αληθείας. Μετά παρέλευσιν αρκετών εβδομάδων, ο πρωταγωνιστής του προηγούμενου κειμένου τελικώς εκλήθη να επιτελέσει το καθήκον του. Ησθάνθη ρίγη να διατρέχουν το κορμί του ο δυστυχής. Ήλπιζε τουλάχιστον να επρόκειται περί ειδεχθούς εγκληματίου δια την θανάτωσιν του οποίου δεν θα είχε τύψεις (εάν κατάφερνε να κάμει τελικώς αυτό που ανεμένετο από εκείνον). Αλίμονον όμως, την πρώτη φορά που είδε "τον εγκληματία" υπέστη κλονισμόν. Εις το κελίον εκάθητο θρηνούσα κορασίς, ουχί μεγαλυτέρα των δεκαπέντε ή των δεκαέξι Μαΐων. "Μην τη λυπάσαι όπως τη βλέπεις, είναι φόνισσα" του είπε ο δεσμοφύλαξ. Ρωτήσας, έμαθε ότι η κορασίς είχε δοθεί υπό του πατρός της, με το αζημίωτον, ως σύζυγος εις τον επικεφαλής της φρουράς του κάστρου της πόλεως, ανδρός ετών πεντήκοντα, με φήμην διεφθαρμένου. Η νεανίς εφόνευσε λοιπόν αυτόν εν τη απογνώσει της όταν αύτος επροσπάθησε να της επιβάλει την τέλεσιν των συζυγικών της καθηκόντων την πρώτην νύκταν του γάμου τους, πλήξασα αυτόν με μεγάλην καρφίτσαν που, δια να κάνομεν μέλανα αστεϊσμόν, σίγουρα εξεφούσκωσε τον εγωισμόν του. Ελαφρυντικά βεβαίως υπήρχαν, αλλά ο φονευθείς προέρχετο εξ οικογενείας μετά μεγάλης επιρροής και, ούτως, οι συγγενείς αυτού είχον εξασφαλίσει την καταδίκην ες θάνατον της νεαράς συζύγου η οποία τόσο αποτελεσματικώς είχε διαφυλάξει την παρθενίαν της.

Εβασανίζετο μέχρι την καθορισμένη ημέραν της εκτελέσεως ο νεαρός δήμιος της αφηγήσεως αύτης, αν και εις την καρδίαν του ήξερε ότι δεν θα προέβαινε εις την τέλεσιν της καρατομήσεως της κόρης. Η ημέρα έφτασε, το πλήθος εσυγκεντρώθη εις την πλατείαν, οι κάμερες των τηλεοπτικών διαύλων ετοιμάζοντο ίνα μεταδώσουσιν την εικόναν της εκτελέσεων εις τους δέκτας των μη δυνάμενων παρευρεθώσιν. Φορέσας την κουκούλαν ο δήμιος, φέρων τον πέλεκυν ανά χείρας, ανήλθε επί του ικριώματος και η νεαρά οδηγήθη δέσμια έμπροσθέν του. Τα τύμπανα ήχησαν και όλοι εσιώπησαν. Εκείνος, αντί άλλης πράξεως, έσκυψε αργά και αποφασιστικά και, προς κατάπληξιν του αιμοβόρου πλήθους, έλυσε τα δεσμά της κόρης. Εν συνεχεία, εστράφη προς το πλήθος και κατακεραύνωσε αύτο λέγων πόσο άδικος ήτο η θέλησις του, να καρατομηθεί αδύναμος ύπαρξις η οποία είχε πωληθεί υπό του πατρός της και παραδοθεί εις άνθρωπον σκληρόν και ακατάλληλον ίνα γένει σύζυγός της, ύπαρξις η οποία τώρα εθώρει αυτόν με έκπληξιν και ευγνωμοσύνην. Αλλά φευ, το πλήθος, παρακινούμενο και υπό των συγγενών του φονευθέντος, εξηγέρθη, αποδοκιμάζον και καθυβρίζον τον δήμιον και την νεαράν, ήρχισε μάλιστα να κινείται απειλητικώς προς το ικρίωμα.

"Οπίσω ουτιδανοί!" εκραύγασεν ο δήμιος κραδαίνων τον πέλεκυν "άλλως θέλει καρατομήσω υμάς!". Αλλά φευ, επενέβη η φρουρά και ακινητοποίησε τους δύο νέους που ημύνοντο επί του ικριώματος. Μετ' ολίγων ημερών, εκαταδικάσθησαν αμφότεροι εις θανάτωσιν δι' απαγχονισμόν, υπό των φαύλων δικαστών, την στρεβλάν κρίσιν και την έλλειψιν ακεραιότητος των οποίων τόσο θαρραλέα είχε καταγγείλει έργω τε και λόγω ο νεαρός πρώην δήμιος. Ερωτηθείσα η κόρη εάν είχε τελευταίαν επιθυμίαν, εδήλωσε ότι θα ήθελε να απέλθη του μάταιου κόσμου τούτου ως σύζυγος του νεαρού πρώην δημίου, εφόσον βεβαίως ούτως επεθύμη το αυτόν. Ο νέος, δεν θα ήτο πρέπον να αποκαλούμε πλέον αυτόν δήμιον, εδέχθη με χαράν και αντί για δήμιος κατέληξεν μνηστήρ της κόρης. Την καθορισμένη λοιπόν πρωΐαν, αφού επάνδρεψαν απροθύμως τους νέους, απηγχόνισαν αυτούς. Ο ιερεύς, εις το από άμβωνος κήρυγμά του την επομένη Κυριακήν, επροειδοποίησεν τους νέους δια τους κινδύνους που εγκυμονεί η έλξις προς γύναια που δεν γιγνώσκουν ηθικούς φραγμούς, η απήθεια προς τους άρχοντας και η αμφισβήτησις των αποφάσεών των. Κατακεραύνωσεν επίσης την αγνωμοσύνην του νεαρού προς όσους του εξασφάλισαν την αξιοζήλευτον και αξιοσέβαστον θέσιν του δημίου εις το Δημόσιον. Διά πολύν καιρόν πάντως ανευρίσκετο μεγάλος αριθμός ανθέων επί των πτωχών μνημάτων των δύο εκτελεσθέντων και μετά παρέλευσιν πολλών ετών ανηγέρθη εις τη μνήμη των μημείον μέγα. Κάποιοι ημιμαθείς μάλιστα ισχυρίζονται ότι από το περιστατικόν αυτό πρέρχεται η ιδιωματική έκφρασις "αυτοί κρεμάστηκαν" δι' όσους παντρεύονται.

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο :-)

Artanis είπε...

ΑΧΑ!
Καλά ρώτησα στο προηγούμενο αν δέχτηκε την δουλειά!

Αλλά, τέτοια εξέλιξη στην ιστορία, ομολογώ, δεν την περίμενα...

Ερώτηση 1:
Ποιος μουρλός θυσιάζει το κινητό, που με τόσο κόπο έχει πληρώσει, και το πετάει στον δήμιο; Μαρουλάκι δε του βρισκότανε; Είναι και πιο φτηνό!

Ερώτηση 2:
Κάποιος μέσα στο πλήθος φοράει περικεφαλαία;

Ερώτηση 3:
Το σκουφάκι, κάτω αριστερα, με την υπογραφή σου βγαίνει σε κόκκινο; Θα ήθελα ένα...

Διαπίστωση (μία και μοναδική):
Η δεκαεξάρα κορασίς είναι εκρηκτικής ομορφιάς και δεν τίθεται θέμα ηθικών αξιών ή όχι για να γίνεις ήρωας και να την σώσεις. Πόσο μάλλον ν' απαρνηθείς την θέση δημοσίου δήμιου που σου εξασφάλισαν οι γονείς σου...
;-)

αθεόφοβος είπε...

Δικαίως εξηγέρθη το πλήθος.Εβαλαν τα καλά τους και πήγαν εις την παράστασιν και αύτη μεταιώθη;
Δηλαδή η θέσις εκκενώθη δια το ξαδελφάκι μου;

cyrus είπε...

Ο άκων δήμιος απεδείχθη εκών ήρως.

Εύγε!

Ανώνυμος είπε...

Αν και μ' αρέσει η δουλειά μου, δεν είναι λίγες οι φορές, όταν με πνίγει η έλλειψη χρόνου και οι δυσκολίες του ελεύθερου επαγγέλματος, που σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να έχω διεκδικήσει μια θέση στο δημόσιο και από το μεσημέρι και μετά να ασχολούμαι με αυτά που μου αρέσουν κι όχι να δουλεύω. Το κείμενο πάντως είναι εξαιρετικό! Μ' αρέσει που σε αυτό το δεύτερο μέρος αφέθηκες περισσότερο κι η γλώσσα έγινε περισσότερο καθαρεύουσα:-)

Περαστικός είπε...

Καλημέρα σε όλους!

Sousourada! Μερσί!

Artanis, ούτε εγώ την περίμενα την εξέλιξη, μόνη της μου ήλθε :) Για τις ερωτήσεις σου, 1) θα ήταν η παλιά συσκευή 2) Πράγματι, 3) Θα πρέπει να το ψάξεις στα μαγαζιά. Για τη διαπίστωση, έκανα οντισιόν σε πολλές στάρλετ πριν να δώσω το ρόλο ;)

Αθεόφοβος, δεν πλήρωσαν και εισιτήριο. Πες στο ξαδελφάκι σου να σπεύσει!

Cyrusgeo, η ιστορία βρίθει διδαγμάτων και συμβολισμών βεβαίως, βεβαίως!

Χαίρομαι που σου άρεσε Rania! Ειλικρινά δεν ξέρω από πού μου βγαίνει η ψευτο-καθαρεύουσα, λόγω ηλικίας μάλλον :P

Ανώνυμος είπε...

Τελικά παρατηρώ πως η καθαρεύουσα,δίνει άλλον αέρα στο κείμενο!

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα Ρεγγίνα, ίσως η επιτήδευση ή η αυστηρότητα της καθαρεύουσας να δημιουργεί αντίθεση με τα έντονα συναισθήματα ή ακόμη και την περιγραφή συνηθισμένων καταστάσεων, δίνοντας αυτό το ιδιαίτερο αποτέλεσμα που προκαλεί εντύπωση. Πάντως, η αρχαία σύνταξη και γραμματική (στο βαθμό που αυτή ενσωματώνεται στην καθαρεύουσα) δίνει ένα πιο σφιχτοδεμένο αποτέλεσμα στην έκφραση.

ellinida είπε...

Ενας νέος αστήρ εγεννήθη ! :)))

Περαστικός είπε...

Γεια σου Ellinida! Πού; Πού;

Nyktipolos είπε...

Πολυ καλό φίλε μου, πάρα πολύ καλο!!!

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα Nyktipolos, ευχαριστώ.