Μια μικρή, παλαιότερη ελαιογραφία μου. Update:
Αγόρασα το STADIUM ARCADIUM των κόκκινων καυτών πιπεριών τσίλι. Αξίζει. Πήρα την έκδοση limited special edition αν και είναι σημαντικά πιο ακριβή από την απλή έκδοση του άλμπουμ, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο dvd με το βίντεοκλιπ.
Επίσης, γράφτηκα για να τρέξω στον αυριανό γύρο της Αθήνας. Το αποφάσισα την τελευταία στιγμή. Θα τρέξω στη μεγάλη διαδρομή των 8 χιλιομέτρων. Δεν σας το έχω ξαναπεί, αλλά εκτός από το περπάτημα μου αρέσει και το τρέξιμο. Τρέχω τακτικά εδώ και δύο χρόνια (τρεις φορές την εβδομάδα, από 50 λεπτά τουλάχιστον). Για εμένα είναι κάτι παραπάνω από φυσική άσκηση, είναι εκτόνωση, είναι ενδυνάμωση, είναι διαλογισμός, είναι αίσθηση ελευθερίας. Μερικές φορές όταν τρέχω φαντάζομαι ότι είμαι κάποιο άγριο ζώο, ένας αγριόχοιρος που τρέχει με τα σουβλερά του δόντια σε ένα πυκνό δάσος ή ένα πούμα. Μια φορά είχα δει ένα σχετικό όνειρο. Έτρεχα στο πάρκο όπου τρέχω συνήθως, ένοιωθα δυνατός και ελαφρύς και άρχισα να επιταχύνω όλο και περισσότερο γέρνοντας προς τα εμπρός μέχρι που άρχισα να τρέχω με τα τέσσερα παίρνοντας τη μορφή ενός αιλουροειδούς. Τα πέλματά μου έσπρωχναν με δύναμη τη γη προς τα πίσω και ουσιαστικά πετούσα με ιλιγγιώδη ταχύτητα λίγο πάνω από το έδαφος. Η αίσθηση ήταν μαγική. Στις οδηγίες του Δήμου Αθηναίων λέει ότι αρκεί η προσπάθεια και ότι δεν πρέπει να πιεστούμε πολύ. Ανοησίες, θα τα δώσω όλα, ελπίζω να αφήσω την τελευταία μου πνοή τερματίζοντας πρώτος για να γλιτώσω και από τη φυλακή της σαρκός. Φυσικά, αστειεύομαι, δεν έχω ελπίδες να τερματίσω πρώτος.
Δεν θέλω να ασχολούμαι με την επικαιρότητα τελικά, το μόνο που θέλω να πω είναι βρωμερή, βρωμερή και ανήθικη κοινωνία, τέρας εσύ, τέρατα γεννάς. Κανένας δεν έχει καταλάβει τον άνθρωπο περισσότερο από όσο ο Σοπενάουερ. Ο νοών νοείτω.
22 σχόλια:
Γειά!
Tι είναι αυτό; εσύ και η Λώρα πριν αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων;
(και παλαιότερο ερωτηματικό: μήπως η Λώρα πριν μετακομίσει στο γραφείο σου λεγόταν Lorelei?)
Λες η Λώρα να ήταν πάντα μαζί μου;
Lorelei; Λώρα - Lorelei, κοντά είναι αυτά τα δύο ονόματα. Σωστά, έχει σχέση με τον Ρήνο. Ελπίζω να μην με παρασύρει στην καταστροφή...
Καλό τρέξιμο αύριο. Θα είναι από, ή προς;
Ευχαριστώ Cyrusgeo. Τι εννοείς "από ή προς"; Η διαδρομή ξεκινάει από το Καλλιμάρμαρο και επιστρέφει κυκλικά με σημείο τερματισμού το Ζάπειο.
"Στις οδηγίες του Δήμου Αθηναίων λέει ότι αρκεί η προσπάθεια και ότι δεν πρέπει να πιεστούμε πολύ".
Μήπως αυτές είναι οι οδηγίες προς τους υπαλλήλους του Δήμου Αθηναίων, Περαστικέ;
ou ming? - ώπα;
Άντε με Δηλαδή κατεβάζουμε εκπρόσωπο; Άντε με τη νικη Περαστικέ!
Αλλού το πήγαινα, αλλά φαίνεται η δουλειά μας έχει βαρέσει και τους δυο κατακέφαλα αυτή την περίοδο -- εγώ δεν ήμουν σαφής, κι εσύ δεν με "έπιασες"...
Εννοούσα αν τρέχεις για να ξεφύγεις από κάτι ή για να πας να βρεις κάτι...
Καλημέρα σας!
Ήταν μια θαυμάσια εμπειρία. Το διασκέδασα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήμουν χαλαρός, το αντίθετο, πιέστηκα και αισθάνομαι ικανοποιημενος από τον εαυτό μου.
Γεια σου Ou Ming, νομίζω ότι αυτό είναι το σύνθημα όλου του ελληνικού κράτους :D
Ευχαριστώ Kyrallina! Νομίζω ότι καλά τα πήγα, δεν με περνούσανε πολλοί, αλλά έμεινα πίσω από μια λυγερή ξανθούλα με αλογουρά :D
Γεια σου Cyrusgeo, λειτουργώ στο ρελαντί αυτή την περίοδο. Χμμμ, σίγουρα τρέχω για να ξεφύγω από κάτι, βασικά, από όλα. Νομίζω ότι έχω ακούσει για Θιβετιανούς λάμα-αγγελιοφόρους που τρέχουν με τεράστια άλματα καλύπτοντας μεγάλες αποστάσεις, αυτός είναι ο στόχος μου, αλλά αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία...
@Π: Γιατί ώπα;
Γιατί δεν θέλω να σε χάσουμε και χαίρομαι που σε βλέπω, εξυπνάδα! (πρέπει να στα λέμε όλα με το νι και με το σίγμα;)
Tι ωραίο αυτο το πιτσιρίκι στην εικόνα περαστικέ.Τι ωραια που απλώνει το χεράκι του.Η εκφραση του.
Καλησπέρα Regina, χαίρομαι που σου αρέσει!
Καλημερα Περαστικε, καιρο ειχα να σε διαβασω (τεχνικοι λογοι οπως ξερεις). Για την Λώρα - Lorelei αξιζε τον κοπο να πεθανει κανεις. Ετσι λενε αυτοι που ο προπαππος τους τσακιστηκε σε κεινα τα βραχια.
Εσυ εχθες ετρεξες σωστα πισω απο την αιθερια υπαρξη με την αλογοουρα. Το επαθλο σου ηταν σιγουρα καλυτερο απο την τιμητικη κορδελιτσα του Δημου Αθηναιων.
Καταφερες να την ξεπερασεις στα τελευταια μετρα; Ειναι πολυ σημαντικο αυτο - θυμησου τον μυθο της Αταλαντης ;-)
Καλημέρα Oldskipper. Βλέπω τα νέα σου από το blog σου. Πάντα με ενδιέφεραν αυτοί οι μύθοι με νεράιδες και ξωτικά. Πολύ ενδιαφέρον αυτό που μου λες για τη Lorelei. Την "Αταλάντη" την έχασα κάποια στιγμή γιατί πήγε στο πλάι του δρόμου για να αποφύγει τον ήλιο, αλλά υπήρχαν πολλές "Αταλάντες" με αλογοουρίτσες, κάτι που έκανε ιδιαίτερα ευχάριστη τη διαδρομή :)
φίλε μου περαστικέ,
ζωγραφίζεις πολύ ωραία, όπως και "γράφεις" ωραία.
Απόψε είμαι βιαστική. Σου έχω αφήσει ένα σχόλιο στο
εργασία, εργασία, εργασία.
Θά' θελα να είσαι ενήμερος γενικά και με ενδιαφέρει η θέση σου.
Να είσαι καλά. Γερός, δυνατός, ευτυχισμένος και να κάνεις μια έκθεση να καμαρώσουμε τα έργα σου.
Πιστεύω ότι θα γίνουμε φίλοι.
Καλό ξημέρωμα.
Καλημέρα Ελπίδα! Χαίρομαι για τη γνωριμία και ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όπως έγραψα και σε σχόλιο στο blog σου και στο post "εργασία, εργασία, εργασία", το θέμα της Ναζανίν που αναφέρεις δεν τo γνωστοποίησα πρώτος, προσωπικά το έμαθα πρώτα από τον Art Attack, χαίρομαι όμως που το ανέφερες και εσύ. Σε αυτά τα θέματα ισχύει το "όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά" :)
περαστικέ, υπέροχη εικονογράφηση. σε ζηλεύω, γιατί εγώ δεν έχω κατορθώσει να βάζω φωτογραφίες στο μπλογκ. τα συγχαρητήριά μου...
Καλημέρα Scalidi, ευχαριστώ, τι εννοείς δεν έχεις κατορθώσει να ανεβάζεις φωτογραφίες στο blog σου; Είναι πολύ απλό, στη σελίδα δημοσίευσης post υπάρχει ένα εικονίδιο το οποίο σου εμφανίζει ένα παράθυρο όπου επιλέγεις τη φωτογραφία που θέλεις να ανεβάσεις, το μέγεθος και τη θέση της.
Δυστυχώς αυτό το περιβόητο εικονίδιο δεν εμφανίζεται στο πεπαλαιωμένο μηχάνημά μου, αγαπητέ περαστικέ! Οπότε περαστικά μου, εγώ θα έχω μόνο "όπλο" μου τις λέξεις για να σας περιγράφω εικόνες. αφήνω τα χρώματα σε σας...
Άκυρο το παραπάνω σχόλιο! Τα κατάφερα με τις φωτογραφίες. Τις ευχαριστίες μου!
Περαστικέ μου, ήξερα πριν σε γνωρίσω, ότι ένας Άνθρωπος που ασχολήθηκε με ένα τέτοιο σοβαρό θέμα, δεν κολλάει στους τύπους. Να είσαι καλά. Θα τα λέμε, όταν τακτοποιηθώ, γενικώς.
Να είσαι καλά και συγνώμη που σε κούρασα.
Δημοσίευση σχολίου