ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ.
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 21, 2014
Ένα παυσίπονο
Η
επίγνωση ότι εδώ και τώρα δεν θα μπορούσες να ήσουν ούτε καλύτερα ούτε
χειρότερα, ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος, ούτε αλλού ούτε άλλος, ούτε στο χθες ούτε στο αύριο.
Από τον Άννα στον Καϊάφα μας πάτε, μεσιέ. Το σατανικό μου μυαλό με έφερε εδώ:
http://gateoflight.blogspot.gr/2013/01/1.html
Κι εδώ:
επίγνωση
με επίγνωση βαδίζω στην άκρη άκρη του γκρεμού γνωρίζω πια την κατασκότεινη άβυσσο κι όταν σκοντάφτω και παραπατώ χωρίς κανένα μάταιο επιφώνημα κρατάω το χέρι σου σφιχτά μες στις σχισμές των βράχων ψάχνω για άγρια φυτά να μου διδάξουν το δικό τους βλέμμα μπροστά σε χίλια χρόνια ή δέκα δευτερόλεπτα ζωής με επίγνωση αιωρούμαι πάνω από το κενό, το τίποτα με τη φωνή μου ακέραια και τον αντίλαλο κι εσένα
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ, (από τη συλλογή Το μαγικό χαλί, 1980)
Για να καταλήξει εδώ:
Επίγνωση
Όλα αυτά σου θυμίζανε τόσο έντονα ναυαγισμένες επικλήσεις Ερειπωμένες επιθυμίες, όνειρα, χέρια ετοιμοθάνατα. (Κάτω από κάθε υπόθεση ασφάλεια σχετική). Πρέπει, λοιπόν, να συμπληρώσεις κάθε εικόνα σύμφωνα με τη θέλησή σου Εδώ κάτι θ’ αλλάξει, να πούμε η παρουσία ενός τρίτου, Δημιουργώντας μια ποίηση πάνω από κάθε κατάστροφή Χωρίς να λησμονούμε κάποτε εντελώς τον προορισμό μας. Αν τώρα πάλι από παντού καμιά ανταπόκριση Κάτι απροσδόκητα ζημίωσε, κάτι που δεν το καταλάβαμε καλά.
Όμως εμείς, αν θέλετε, είμαστε έτοιμοι ακόμα.
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Συμπέρασμα: Η επίγνωση έρχεται από τη ...Θεσσαλονίκη.
5 σχόλια:
Εξαιρετικό!!!
Από τον Άννα στον Καϊάφα μας πάτε, μεσιέ.
Το σατανικό μου μυαλό με έφερε εδώ:
http://gateoflight.blogspot.gr/2013/01/1.html
Κι εδώ:
επίγνωση
με επίγνωση βαδίζω
στην άκρη άκρη του γκρεμού
γνωρίζω πια την κατασκότεινη άβυσσο
κι όταν σκοντάφτω και παραπατώ
χωρίς κανένα μάταιο επιφώνημα
κρατάω το χέρι σου σφιχτά
μες στις σχισμές των βράχων
ψάχνω για άγρια φυτά
να μου διδάξουν το δικό τους βλέμμα
μπροστά σε χίλια χρόνια
ή δέκα δευτερόλεπτα ζωής
με επίγνωση αιωρούμαι
πάνω από το κενό, το τίποτα
με τη φωνή μου ακέραια
και τον αντίλαλο
κι εσένα
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ, (από τη συλλογή Το μαγικό χαλί, 1980)
Για να καταλήξει εδώ:
Επίγνωση
Όλα αυτά σου θυμίζανε τόσο έντονα ναυαγισμένες επικλήσεις
Ερειπωμένες επιθυμίες, όνειρα, χέρια ετοιμοθάνατα.
(Κάτω από κάθε υπόθεση ασφάλεια σχετική).
Πρέπει, λοιπόν, να συμπληρώσεις κάθε εικόνα σύμφωνα με τη θέλησή σου
Εδώ κάτι θ’ αλλάξει, να πούμε η παρουσία ενός τρίτου, Δημιουργώντας μια ποίηση πάνω από κάθε κατάστροφή
Χωρίς να λησμονούμε κάποτε εντελώς τον προορισμό μας.
Αν τώρα πάλι από παντού καμιά ανταπόκριση
Κάτι απροσδόκητα ζημίωσε, κάτι που δεν το καταλάβαμε καλά.
Όμως εμείς, αν θέλετε, είμαστε έτοιμοι ακόμα.
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Συμπέρασμα: Η επίγνωση έρχεται από τη ...Θεσσαλονίκη.
Αλίκη, ευχαριστώ :)
Rosa Mund/κ.κ., για το λινκ, χαχα, είστε μια εσείς :)
Ευχαριστώ για τα ποιητικά δωράκια.
Την σωστή ώρα, στο κατάλληλο μέρος..
Hfaistiwnas, σε κάθε ώρα, σε κάθε μέρος :)
Δημοσίευση σχολίου