Επιθυμίες που γίνονται πραγματικότητα

Ανατρέχω σε προηγούμενες αναρτήσεις μου, όπως αυτή και αυτή και άλλες.

Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Την περασμένη Τρίτη έφαγα, επιτέλους, ένα μεγάλο μπολ με αφράτους σπιτικούς λουκουμάδες, την Τετάρτη απαλλάχθηκα από τη γαστροστομία. Σωληνάκι τέλος (ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, καθώς είχα την ευκαιρία να βλέπω στην οθόνη το στομάχι μου από μέσα, αν και η εισαγωγή του πλαστικού σωλήνα της ενδοσκόπησης από το στόμα μου δεν ήταν καθόλου ευχάριστη). Για άλλη μια φορά, ναι, χτενίζω τα μαλλιά μου. Ακόμη είναι κοντά για να κάνω τη χαρακτηριστική χωρίστρα μου, αλλά θα γίνει και αυτό. Άρχισα ξανά να εργάζομαι και, ευτυχώς, διαπίστωσα ότι οι υπηρεσίες μου έχουν ακόμη ζήτηση.

Όσο περνούν οι ημέρες, τόσο πιο παράξενα μοιάζουν όσα πέρασα τους προηγούμενους μήνες. Το μόνο που έμεινε είναι μια μαγνητική τομογραφία που θα κάνω προς το τέλος του μήνα. Νοιώθω δυνατός και υγιής και σχεδόν έφτασα το κανονικό μου βάρος.

Κάποια «αναμνηστικά» μάλλον θα με συνοδεύουν για όλη μου τη ζωή. Τα αποτελέσματα της χημειοθεραπείας είναι αναστρέψιμα, αλλά της ακτινοβολίας όχι. Τα περισσότερα γένια μου δεν θα ξαναβγούν, καθώς τα «έκαψε» η ακτινοβολία, μου έμεινε το μουστάκι (μεταξύ μας, γλίτωσα τον μπελά και κάνω και οικονομία στα ξυριστικά). Αν και τρώω τα πάντα, δεν μου είναι πλέον ευχάριστο να τρώω πολύ στεγνές τροφές, όπως πατατάκια ή σκέτο ψωμί, καθώς δεν έχω τις ίδιες ποσότητες σάλιου, άλλο ένα αποτέλεσμα της ακτινοβολίας. Ομοίως, το δέρμα κάτω από το σαγόνι μου έχει κάπως χαλαρώσει ή πρηστεί, κάτι που φαίνεται περισσότερο τις πρωινές ώρες. Μου είπαν ότι αυτό ονομάζεται «λειρί του κόκορα». Ειλικρινά, όλα αυτά δεν με απασχολούν ιδιαίτερα, καθώς νοιώθω υγιής, διατηρώ όλες τις λειτουργίες μου και η εμφάνισή μου δεν έχει αλλάξει αισθητά (δεν εργάσθηκα ποτέ ως φωτομοντέλο).

Παρά την αρχική απαγόρευση, οι γιατροί μου είπαν ότι μπορώ να κάνω τελικά αυτό το καλοκαίρι ακόμη και μπάνια στη θάλασσα, αλλά απλώς όχι τις ώρες μεγάλη ηλιοφάνειας. Θα περιοριστώ στις πολύ πρωινές και απογευματινές ώρες. Παρά την περιρρέουσα μαυρίλα, τις εκλογές και τους φόβους περί τέλους του κόσμου, είμαι αποφασισμένος να περάσω καλά αυτό το καλοκαίρι. Κάθε απλή αίσθηση της ζωής αρκεί για να μου προσφέρει μεγάλη χαρά. Ακόμη και το να περπατώ μόνο τα βράδια στους δρόμους της πόλης μου προσφέρει μεγάλη ηδονή. Περπατώ χαμογελώντας πλατιά ανάμεσα σε ένα πλήθος κατσούφηδες. Ακόμη και τον ζεστό αέρα της πόλης τον νιώθω σαν σεσουάρ στα πρόσφατα ανακτηθέντα μαλλιά μου.

Δώρο ο κύριος Διευθυντής σε προχθεσινή φωτογραφία (κάθεται πάνω σε/μελετά σοβαρά έγγραφα):
.