Επιλεκτικές ευαισθησίες(;)

Πολλοί αντέδρασαν στο Διαδίκτυο, ορθότατα, στις απειλές της Χρ. Αβγ. εναντίον της δημοσιογράφου τηςΚαθημερινής. Με λύπη μου διαπίστωσα ότι ελάχιστοι συγκινήθηκαν, όχι από τις απειλές, αλλά από την άγρια επίθεση που δέχθηκε ένας άλλος δημοσιογράφος του ίδιου δημοσιογραφικού ομίλου στα Εξάρχεια. Βεβαίως, η Χρ. Αβγ. είναι πλέον κόμμα που εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο και δεν είναι ανεκτό ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, όποιο και αν είναι αυτό, να διατυπώνει απειλές εναντίον δημοσιογράφων που το επικρίνουν. Απαράδεκτη και η στάση της αστυνομίας που είναι θέμα από μόνη της.

Από την άλλη, οι απειλές της βίας και η βία εναντίον όσων εκφράζουν μη αρεστές απόψεις για κάποιους δεν είναι θέμα που προέκυψε με την άνοδο της ακροδεξιάς. Από καιρό τα πανεπιστήμια είναι άσυλο όχι της ελεύθερης έκφρασης, αλλά της ελεύθερης άσκησης βίας εναντίον όσων, ακόμη και μελών του ακαδημαϊκού προσωπικού, εκφράζουν απόψεις που δεν αρέσουν σε κάποιους που αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί, αριστεροί ή αναρχικοί. Αναρωτιέμαι ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις αν τα ίδια αυτά στοιχεία αυτοπροσδιορίζονταν όχι ως προοδευτικά, αριστερά, ακροαριστερά ή αναρχικά, αλλά ως ακροδεξιά.

Βρίσκω πολύ λυπηρό και επικίνδυνο αυτό που εκτιμώ ότι είναι επιλεκτική ευαισθησία απέναντι στη βία και που τελικά προετοίμασε το έδαφος για την εξάπλωση της βίας στην κοινωνία, χωρίζοντάς την σε μη ανεκτή και σε λιγότερο μη ανεκτή, ανάλογα με το ιδεολογικό υπόβαθρο του καθενός, όπως, για παράδειγμα, με αντιλήψεις του τύπου «εντάξει μωρέ, κακώς τον δείρανε, αλλά ποιος πάει στο πανεπιστήμιο να μιλήσει υπέρ της επιχειρηματικότητας», και «τι ήθελε και αυτός να γράφει υπέρ του μνημονίου».

Φαινόμενο της γοητείας που ασκεί η βία στην κοινωνία μας θεωρώ και την είσοδο της Χρ. Αβγ. στη βουλή. Κόμματα των άκρων που πρεσβεύουν ολοκληρωτικές ιδεολογίες υπάρχουν και άλλα, αλλά υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Η Χρ. Αβγ. είναι το μόνο κόμμα στην Ελλάδα που έχει στον ιδεολογικό του πυρήνα όχι κάποιο ουτοπικό όραμα ή απλώς το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», αλλά το ίδιο το μίσος, τον ρατσισμό, της εξόντωση του άλλου, το διαχωρισμό, ακόμη και εντός της κοινωνίας (αν είσαι μαζί μας είσαι πατριώτης, αν διαφωνείς είσαι προδότης). Η γροθιά, όμως, ή ο λοστός που πέφτει σε ένα ανθρώπινο κορμί δεν πέφτει με διαφορετική δύναμη ανάλογα με την ιδεολογία του δράστη. Η βία πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο, παντού και πάντα και χωρίς ιδεολογικά κριτήρια.

Κάποιοι ίσως να πιστεύουν ότι η βία και γενικότερα η παραβίαση των νόμων δικαιολογείται όταν καταδιώκεις αυτό που θεωρούν διάβολο/προδότη/φασίστα/μνημονιακό/ναζί, αλλά ας έχουν υπόψη ότι με αυτό τον τρόπο διευκολύνουν και τον Διάβολο να στραφεί εναντίον τους με τα ίδια μέσα. Θυμήθηκα ένα διάλογο από την ταινία «A Man for All Seasons» (σε ελεύθερη μετάφραση):

William Roper: Ώστε, λοιπόν θα παρείχες στον Διάβολο την προστασία του νόμου!
Sir Thomas More: Ναι! Εσύ τι θα έκανες; Θα υλοτομούσες το δάσος των νόμων ανοίγοντας δρόμο για να καταδιώξεις τον Διάβολο;
William Roper: Ναι, θα κατέκοβα κάθε νόμο στην Αγγλία για να το κάνω αυτό!
Sir Thomas More: Αλήθεια; Και όταν θα είχε πέσει και ο τελευταίος νόμος και ο Διάβολος στρεφόταν εναντίον σου, πού θα κρυβόσουν, Roper, με όλους τους νόμους ισοπεδωμένους; Αυτή η χώρα είναι κατάφυτη από νόμους, από τη μία ακτή στην άλλη, ανθρώπινους νόμους, όχι θεϊκούς! Αν τους κόψεις, και είσαι ικανός να το κάνεις, πιστεύεις πραγματικά ότι θα μπορούσες να σταθείς όρθιος στους ανέμους που θα λυσσομανούσαν τότε; Λοιπόν, ναι, θα επέτρεπα στον Διάβολο να προστατεύεται από τον νόμο, για χάρη της δικής μου ασφάλειας!

Την Τετάρτη, επιστρέφοντας το μεσημέρι από το νοσοκομείο με το τρόλεϊ, είδα στο κέντρο της Αθήνας, έξω από την ΑΣΟΕΕ, να διαδραματίζονται σκηνές βίας μεταξύ ατόμων με καλυμμένα πρόσωπα και άλλων ατόμων με πολιτική περιβολή και της αστυνομίας. Οι περαστικοί σχεδόν αδιάφοροι ή να παρακολουθούν με το ενδιαφέρον που παρακολουθούν αντίστοιχες σκηνές στην τηλεόραση. Η βία τείνει να γίνει στοιχείο της καθημερινότητας. Οραματίζομαι ένα νέο είδος τουρισμού: Φωτογραφικό σαφάρι στην Αθήνα, με θωρακισμένα βαν που θα περιφέρουν τουρίστες εν μέσω συγκρούσεων μεταξύ αναρχικών και ΜΑΤ, μεταξύ ακροαριστερών και ακροδεξιών, μεταξύ συνδικαλιστών και αστυνομικών, μεταξύ όποιων άλλων ομάδων θέλετε. Ζήσε τη βία στην Ελλάδα.