Τρίτη, Απριλίου 10, 2012

Δυσλειτουργίες


Την περασμένη Παρασκευή, πήγα στο μηχάνημα για να κάνω τις ακτινοβολίες μου νωρίτερα, καθώς η ακτινοβολία έπρεπε να συνδυαστεί με το φάρμακο της χημειοθεραπείας που μόλις είχα λάβει. Περίμενα στο χώρο αναμονής να τελειώσει ο προηγούμενος ασθενής, όταν κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μερικά τρεξίματα πέρα - δώθε και η διαπίστωση, βλάβη. Το διπλανό μηχάνημα, όπου θα μπορούσε να γίνει η θεραπεία, είναι επίσης προβληματικό. Δεν λειτουργεί στις χαμηλές ενέργειες που χρειάζομαι, επίσης λόγω βλάβης. Το τρίτο μηχάνημα είναι για άλλες χρήσεις και ακατάλληλο. Περίμενα να λυθεί το πρόβλημα, ενώ οι ασθενείς που περίμεναν αυξάνονταν. Όπως μας είπε και το προσωπικό, όλα τα μηχανήματα έχουν υπερβεί κατά πολύ τη διάρκεια ζωής τους και εμφανίζουν συχνά βλάβες.

Με τα πολλά, έκανα τη θεραπεία μου με καθυστέρηση ωρών, σε ένα τέταρτο μηχάνημα που έμοιαζε παλαιότερο και δεν είχα δει να χρησιμοποιείται άλλη φορά. Ήταν ακατάλληλο για πολλούς από τους ασθενείς και σε πολλούς από αυτούς δόθηκε η οδηγία να αποχωρήσουν. Απλώς δεν θα έκαναν την θεραπεία τους. «Και να σε αφήσω εκεί να ψήνεσαι σαν μπριζόλα κυρία μου δεν γίνεται τίποτα» είπε ένας γιατρός με το ιδιόρρυθμο στιλ του σε μια ασθενή.

Αρκετοί από τους ασθενείς έρχονται ακόμη και από την επαρχία. Μια κυρία είχε έλθει από την Κρήτη. Μας είπε ότι εκεί έχουν καινούρια μηχανήματα, αλλά δεν υπάρχει ικανό ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό για να τα χειριστεί και αυτά μένουν σε αχρηστία ή περίπου έτσι. Άλλοι ανέφεραν ότι στον ιδιωτικό τομέα το κόστος της αντίστοιχης θεραπείας είναι μερικές χιλιάδες ευρώ, ωστόσο, πολλοί είπαν ότι είχαν κακή πείρα από τα ιδιωτικά θεραπευτικά κέντρα και, μετά από αποτυχημένες θεραπείας, είχαν επιλέξει συνειδητά το δημόσιο νοσοκομείο λόγω της ποιότητας του προσωπικού του. Μια ιστορία που έχω ακούσει πολλές φορές. Τα δημόσια νοσοκομεία τα κρατάει όρθια το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Αμοιβή χειριστή μηχανήματος: 480 ευρώ μετά τις αναδρομικές κρατήσεις και αναμένεται να μειωθεί και άλλο.

Οι πολιτικοί δεν ασχολούνται με τέτοια πεζά ζητήματα, της καθημερινότητας, έχουν θέματα υψηλής πολιτικής, όπως οι εκλογές, και η ιστορική αποστολή τους. Αν ασχοληθεί ο πολιτικός με το αντικαρκινικό νοσοκομείο, ποιος θα ασχοληθεί με την Ιστορία κύριες και κύριοι; Καθείς με τον πόνο του θα μου πεις και εξάλλου οι καρκινοπαθείς είναι πολυδάπανοι και καλό είναι να λιγοστεύουν ή να εξαναγκαστούν κάποια στιγμή να κατευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα.

Μου έμειναν τρεις ακτινοβολίες, τρεις ημέρες, με τη σημερινή. Μερικές φορές νοιώθω τυχερός που δεν αρρώστησα μερικούς μήνες αργότερα. Ποια θα είναι η κατάσταση τότε;

Υ.Γ. Εξακολουθώ να υποφέρω από τις παρενέργειες. Ελπίζω η υγεία μου να αρχίσει να αποκαθίσταται με σχετικά γρήγορους ρυθμούς μετά το πέρας της θεραπείας. Βασανίζομαι.

Υ.Γ. 2. Ευχαριστώ θερμά «το καναρίνι» όπως μου είπε η ευγενική γιατρός που με βρήκε στο νοσοκομείο (Άρχονταςτων Καναρινιών;), για το ωραίο δωράκι (μα, πώς με βρήκες, θηρίο;) Ευχαριστώ επίσης τις Μαρία, Δήμητρα, Βικτώρια και Νατάσα από εκείνη την εταιρεία που είχα συνεργαστεί για το ωραίο φυτό και τις ευχές τους (δεν μου δώσατε στοιχεία επικοινωνίας για να σας ευχαριστήσω κατ’ ιδίαν, κυρίες μου, για αυτό σας ευχαριστώ από εδώ).

Update:  Τελικά, θα κάνω και την Τρίτη και την Τετάρτη της επόμενης εβδομάδες δύο ακόμη ακτινοβολίες, μου είπαν σήμερα.

21 σχόλια:

dreamecho είπε...

Υπομονή και κουράγιο! 'Οσο κι αν ακούγεται περίεργο μετά απο καρκίνο στο έντερο και μετάσταση στο σηκώτι ο 73 χρονος πατέρας μου είναι , ακόμα, μια χαρά και τούρμπο! Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον αλλά ένα καλό παρόν μετράει , νομίζω.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο το Υ.Γ.2

Και το λίγο φως μέσα στη νύχτα (της αδιαφορίας για τον άλλο) φτάνει για να φωτίσει ευγενικές κινήσεις, χειρονομίες ανθρωπιάς και ενσυναίσθησης, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη φάση της ζωής μας.
Και είναι μεγάλη παρηγοριά ...

Κατά τ' άλλα, η βαθύτερη ευχή μου είναι να πονάτε όσο γίνεται λιγότερο μέχρι να εξαφανιστεί εντελώς ο πόνος από τη ζωή σας, ει δυνατόν για πάντα!
(Αφελής ακούγεται, είναι όμως αληθινή...)


κ.κ.

Jolly Roger είπε...

Κοντοσυγγενης μου δουλευε σε "μεγαλο" δημοσιο νοσοκομειο. Πηρε επιτηδες αποσπαση εκει, επειδη ηθελε να φτιαξει ενα καινουργιο τμημα.

Το πρωτο σοκ: τα (εισαγομενα) μηχανηματα ειχαν τιμολογηθει 3Χ παραπανω απο το κανονικο, δλδ την επισημη τιμη πωλησης στην χωρα κατασκευης τους.

Το δευτερο σοκ: τα μηχανηματα εμειναν να σαπιζουν στις αποθηκες του νοσ/μειου για 1 χρονο. Ετσι, χωρις προφανη λογο.

Το τριτο: Οι παραγγελιες των μηχανηματων (επειδη φερνουν μιζες) ειχαν γινει με την διαδικασια του "επειγοντος". Αλλά για την εκπαιδευση του προσωπικου δεν ειχε προβλεφθει κονδυλι (η εκπαιδευση δεν φερνει μιζες). Ετσι τα μηχανηματα σαπιζαν για αλλον 1 χρονο, επειδη κανενας δεν μπορουσε να τα χειριστει.

Το τεταρτο: Κανενας δεν ειχε κλεισει συμβολαιο συντηρησης με την κατασκευαστρια εταιρεια (ουτε αυτο αφηνει μιζες). Χωρις συντηρηση, τα μηχανηματα χαλασαν λιγο μετα απο την πρωτη τους λειτουργια - που εγινε με 2 χρονια καθυστερηση.

Αργοτερα συναντησα ανθρωπο του χωρου που με διαβεβαιωσε, οτι το εμποριο φαρμακων και ιατρικων μηχανηματων ειναι η πιο επικερδης δουλειά, αμέσως μετά το εμποριο οπλων.

Οι ασθενεις; Τι ειναι αυτο; Τρωγεται; Αφου η Ελλαδα ειναι η χωρα του κοψε-τον-λαιμο-σου. Γιατι απορουμε;

ΥΓ Και τα ιδιωτικα νοσοκομεια εχουν πολυ καλα εκπαιδευμενο προσωπικο. Και ευσυνειδητο. Δεν μπορουμε να πουμε οτι το προσωπικο στα δημ. νοσοκομεια ειναι a priori καλυτερο.

Left Liberal Synthesis είπε...

Μα αναμένεται η Ανάσταση.....πολύ σύντομα.....
Οπότε υπομόνη Περαστικέ
Είναι περαστικό......

Greek Rider είπε...

Μια μεγάλη περιπέτεια τελειώνει. Εύχομαι από εδώ και πέρα μόνο υγεία.

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Επειδή τα έχω ζήσει εκ των έσω περιττό να σχολιάσω την αναλγησία των διοικούντων τα νοσοκομεία.
Για να φτάσουμε στην κορυφή του Υπ.(φα)γείας!

Ολα τα περί δύναμης θα τα βρεις μέσα σου... όσα και να σου πω είναι έπεα πτερόεντα..

Μόνο εύχομαι να την ΒΡΕΙΣ!

Καλή Ανάσταση αδελφέ!

Ανώνυμος είπε...

Περαστικέ μου,
Χρόνια κινούμαι σε ιατρικό χώρο (οι περισσότεροι φίλοι μου είναι γιατροί). Η γενική εντύπωση από μέσα είναι ότι, παρά τις τεχνικές δυσκολίες και την άθλια "ξενοδοχειακή" υποδομή, η ιατρική που ασκείται στα δημόσια νοσοκομεία -από επιστημονική άποψη-είναι πόλύ καλύτερη απ' ότι στα ιδιωτικά.
Κατά τα άλλα, πολύ σπάστικ αυτά που περνάς. Όμως προφανώς έχουν ημερομηνία λήξης.
Περαστικά σου και πάλι.

Σου στέλνω ένα νοερό μπουκέτο λουλούδια (κι ένα μικρότερο στον Λάρι).
Αλίκη.

Μαίρη (Ginger) είπε...

Μεγάλα λόγια δεν λέω αγαπημένε μου Περαστικέ αλλά επειδή μάλλον με ξέρω καλά πιά, αμφιβάλλω αν σε μιά παρόμοια περίπτωση θα είχα την υπομονή σου. Και τι θα έκανα? Οτι κάνω πάντα. Θα τα χτύπαγα κάτω και θα σταμάταγα την προσπάθεια ΕΚΕΙ κι ότι εβρεχε ας κατέβαζε. ΟΧΙ προς Θεού, μόνο συμβουλή δεν είναι αυτό. Αλλά η ιατρική και η πολιτική με έχουν εξοργίσει και απογοητεύσει εδώ και χρόνια Ετσι μάλλον, προκειμένου να τους επιτρέπω να με ταλαιπωρούν, θα προτιμούσα να .... αποχωρήσω. Γι'αυτό να ξέρεις ότι σε θαυμάζω. Γιά την υπομονή σου και όχι μόνο. Φιλιά, καλή Ανάσταση σε όλους μας και στην Ελλάδα, καλό Πάσχα!

Σαββίνα είπε...

Περαστικέ,
Πες σ αυτόν τον σαχλαμάρα με την κουκούλα και το πλαστικό δρεπάνι ότι οι απόκριες τελειώσανε και να κόψει τα μασκαριλίκια,γιατί το εντομάκι, παρόλο που δείχνει φοβισμένο, ξέρει ότι απέναντι του έχει, απλώς, έναν μεταμφιεσμένο!
Υ.Γ.Πρόσεχε τον εαυτό σου και μην τον αφήνεις να σε παρασύρει σε χθόνιες σκέψεις.Σκέψου ότι τα δύσκολα σχεδόν τα πέρασες ,η άνοιξη είναι εδώ κι έρχεται και το καλοκαίρι...
Πολλά φιλιά.

scarlett είπε...

Καλό κουραγιο, Περαστικε!

Μπορει τωρα που τελειωνουν τα δυσαρεστα (κι ευχομαι απο την ψυχη μου να τελειωσουν οριστικα) να ειναι πιο δυσκολα για σενα , λογω της σωματικης εξαντλησης αλλα και της ψυχολογικης κουρασης... αλλα τελειωνουν. Να σκεφτεσαι πως η επομενη μερα δεν ειναι μακρια.
Και όλα ειναι εκει και σε περιμενουν. Οι νοστιμοι λουκουμαδες και τα παγωτα, οι βολτες στις ομορφες και στις ασχημες γειτονιες της Αθηνας, οι φιλοι σου... και ολα οσα κανουν τη ζωή μας ενα ομορφο ανεπαναληπτο δωρο

L'Enfant de la Haute Mer είπε...

συμβαίνουν κι αλλού:
http://nosokomeiolimnou.gr/?p=17287

περαστικά σου από μένα και τον γάτο μου τον Πεταλούδα:
https://profile.live.com/cid-3d84cafbd61d4d5d/#!https://skydrive.live.com/?cid=3d84cafbd61d4d5d&sc=photos!cid=3D84CAFBD61D4D5D&id=3D84CAFBD61D4D5D%21417&sc=photos

Φλύαρος είπε...

Κάποιοι έχουν πραγματική ανθρωπιά μέσα τους, χάρις σε αυτούς λειτουργούν (ακόμα) τα νοσοκομεία, τα κοινωφελή ιδρύματα και οι δημόσιες υπηρεσίες, έστω και υποτυπωδώς.

Απο προσωπική μου εμπειρία: Το να ξέρεις ότι η υπάλληλος που με χαμόγελο σου παραδίδει τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετέσεων λέγοντας σου "καλά αποτελέσματα" είναι απλήρωτη για περισσότερους από τρεις μήνες κι όμως είναι εκεί παρά τα προσωπικά της προβλήματα δεν μπορεί να με αφήσει αδιάφορο. Κράτα αυτές τις πολύτιμες στιγμές φίλε Περαστικέ, είναι το δώρο προς εσένα, προς όλους μας, όσο υπάρχει ανθρωπιά υπάρχει ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.

Ρίνα είπε...

´´δρεπανηφόρο ´´ το σχόλιο του δεύτερου σκίτσου σου, ´αλλά άκου και τούτο:
´´Δεν αρκεί να σαι μόνος και ν'αντέχεις βουβός·/ πρέπει να πεις γι' αυτή τη νύχτα,/ όταν είδες να στρέφονται οι πηγές καταπάνω σου κι εσύ δεν είχες άλλο στήριγμα / έξω απ' τα δύο πελώρια και στοργικά φτερά όπου κρατήθηκες με πάθος/ νοιώθοντας πάνω σου τη ζεστασιά όλη του παραδείσου.´´
Του Στρατή Πασχάλη

Ανάσταση φίλε Περαστικέ...!

Eleni Tsamadou είπε...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ αγαπητέ φίλε Περαστικέ και Περαστικά. Μη χάνεις το θάρρος σου και κάνε μότο σου αυτό που κεντούσαν παλιά οι γιαγιάδες μας:
" Και αυτό θα περάσει".
Και για να προσθέσω στο σχόλιο της dreamecho, είχα και εγώ μια ανάλογη εμπειρία με τον πατέρα μου. ΄Εζησε σαράντα χρόνια..Ναι, σωστά διάβασεδς 40 χρόνια μετά από διαγνωσμένο μελανοσάρκωμα. Απίστευτο και όμως αληθινό.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ. ( Όχι άλλα σκιτσάκια με τον κύριο με το δρεπάνι!)

Ο Άρχοντας των Καναρινιών είπε...

Θυμάμαι πριν από καιρό ένα σκίτσο σου που μου άρεσε πολύ : έναν γαϊδαράκο με μπαλώματα. Ε, είσαι στην ουρά του τώρα ... Ο εφιάλτης τελειώνει!
Χαίρομαι που σου άρεσε το πακετάκι του Όσκαρ! Πετούσα κατά κάπου και έπεσα τυχαία στην ευγενική κυρία που στο έφερε. Ας έχει η ζωή και ευχάριστες εκπλήξεις!

Περαστικός είπε...

dreamecho, εύχομαι να χαίρεσαι τον πατέρα σου για πάρα πολλά χρόνια και να μην αντιμετωπίσει ποτέ παρόμοιο πρόβλημα. Πάντα το παρόν μετράει.

κ.κ., ευχαριστώ για την ευχή. Λίγος πόνος αρκεί, ίσα - ίσα για να διαχωρίζει τη ζωή από το όνειρο.

Jolly Roger, πολύ γνωστά τα φαινόμενα που αναφέρεις. A priori όχι, αλλά έκανα μια έρευνα στον συγκεκριμένο τομέα του άμεσου ενδιαφέροντός μου, λόγω του προβλήματος που με καίει, και τα 2-3 δημόσια αντικαρκινικά νοσοκομεία φαίνεται ότι υπερτερούν σε επιστημονικό προσωπικό, παρά τις ελλείψεις. Κάτι σημαντικό, έμαθα, εκ των υστέρων, ότι πρόσωπο του περιβάλλοντός μου πρότεινε, παρά την απαγόρευσή μου, «κάτι τις» στον επικεφαλής ιατρό. Ο άνθρωπος αρνήθηκε απερίφραστα.

Left Liberal Synthesis, περαστικό και αγύριστο.

Greek Rider, δεν μου αρκεί ότι τελειώνει, πρέπει να τελειώσει. Είμαι στην πιο σκοτεινή ώρα. Ελπίζω να έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι η πιο σκοτεινή ώρα είναι πριν την αυγή.

Καλή Ανάσταση, Γιαγιά Αντιγόνη, σε όλους μας.

Αλίκη, ευχαριστώ πολύ, και εκ μέρους του Λάρι.

Ginger, το σκέφτηκα και εγώ. Δεν με σταμάτησε ο φόβος του θανάτου, αλλά το ότι ο καρκίνος δεν είναι ανώδυνος θάνατος. Σκέφτηκα τι είδους τέλος θα είχα μετά από μεταστάσεις στα οστά της περιοχής, πόνους, παραμορφώσεις…

Σαββίνα, όπως έγραψα και παραπάνω, η ώρα είναι σκοτεινή. Σε όλη τη διάρκεια της θεραπείας μου δεν έχω αισθανθεί χειρότερα, καθώς τώρα οι παρενέργειες των ακτινοβολιών είναι στη χειρότερή τους.

scarlett, ανυπομονώ και αγωνιώ.

L'Enfant de la Haute Mer, μούρη ο Πεταλούδας! Να μας ζήσουν τα γατιά!

Φλύαρος, το διαπίστωσα και εγώ αυτό, κάποιοι δεν μετρούν την ανθρωπιά με το μισθό τους.

Ρίνα, κάπως όπως στο ποίημα νοιώθω και εγώ και ψάχνω απελπισμένα για φτερά. Ανάσταση!

Eleni Tsamadou, να περάσει και γρήγορα. Είναι απρόβλεπτο πράγμα ο καρκίνος, έχω ακούσει και άλλες ανάλογες ιστορίες. Αυτό που με ταλαιπωρεί ώρα δεν είναι η ίδια η ασθένεια, αλλά η θεραπεία της. Να είσαι και εσύ καλά! (Ο κύριος με το δρεπάνι είναι το άλλο πρόσωπο της ζωής και αναγκαίος.)

Ο Άρχοντας των Καναρινιών, ευχαριστώ! Η χειρονομία με συγκίνησε.

ellinida είπε...

Να δεις που κάποια μέρα θα τα θυμάσαι όλα αυτά και θα τα καμαρώνεις σαν παράσημα. Και ναι μεν μπορεί να είναι μιά γκρίζα και θλιβερή Μεγάλη Παρασκευή αλλά είναι Ανοιξη κι' όλα αναγεννώνται γύρω μας. Το ίδιο και συ! Καλή Ανάσταση ομορφόπαιδο!
φιλάκια

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Ετσι με δυο βαθιές ανάσες την ερχόμενη εβδομαδα, να δεις που στα επόμενα σκίτσα θα έχεις συνθλίψει τον δρεπανηφόρο. "Λιάδα" τον βάρβαρο..."λιάδα"...


Εύχομαι από καρδιάς η φετινή Ανάσταση να φέρει ΥΓΕΙΑ, ΔΥΝΑΜΗ, ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!!!

Φιλί και Γλαρένες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Aνάσταση στην ψυχή και στο ταλαιπωρημένο κορμί
εύχομαι
(σ ύ ν τ ο μ α)
με μια θεσπέσια μελωδία:

http://youtu.be/YjBHUfv40pM

Με την αγάπη μου
κ.κ.

Περαστικός είπε...

ellinida, μερσί για το ομορφόπαιδο :Ρ Καλή σου Ανάσταση.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ, από τον πόνο και την αρρώστια θέλω να αππαλλαγώ, όχι από τον κύριο. Ευχαριστώ για τις ευχές και εσύ να είσαι πάντα καλά!

κ.κ., ευχαριστώ για την ωραία μουσική! Να είσαι πάντα υγιής!

Greek Rider είπε...

Εγώ πάντως το πιστεύω αυτό και από προσωπικά θέματα, ότι δηλαδή η πιο σκοτεινή ώρα είναι πριν την αυγή.