Σάββατο, Μαΐου 28, 2011

Στον καταραμένο τόπο…


…τον Μάη μήνα βρέχει.

Έτσι έλεγαν οι παλιοί. Είχαμε ένα μουντό και βροχερό Μάιο. Προχθές, από τις βροντές έτριζαν τα τζάμια. Ανάξιοι για την πέμπτη δόση, ανάξιοι και για λίγο ήλιο.

Δώστε μας την πέμπτη δόση, κακό ΔΝΤ και κακή ΕΕ, να σωθούν τουλάχιστον τα μπάνια του λαού. Να κάνουμε ένα καλοκαιράκι από αυτά που ξέρουμε. Μετά, ας γίνει ό,τι θέλει.

Πώς το λέει και ο Όμηρος διά στόματος Αίαντα στην Ιλιάδα; Δία, πατέρα, σώσε μας από την καταχνιά, και στο φως σκότωσέ μας αν θέλεις… εν δε φάει και όλεσσον…

Πιστεύω ακράδαντα ότι ως κοινωνία, ως λαός, ως χώρα, μας αξίζουν όλα αυτά που περνάμε. Ζούσαμε μέσα στην ύβρη, καμωνόμαστε ότι θαυμάζαμε τον Καποδίστρια, μα ήμαστε πάντα δίπλα στους Μαυρομιχαλαίους, ζωσμένοι τα κουμπούρια μας. Η αλήθεια ήταν casus belli. Με αυτό δεν απαλλάσσω κανέναν πολιτικό από το παραμικρό, αλλά αν αυτοί είναι άχρηστοι, ληστές και κλέφτες, είναι διότι τέτοιους ηγέτες ήθελε ο «αγνός» λαός, του χεριού του ή αρχικλεφταράδες, να του δίνουνε από τη λεία. Για να αλλάξει κάτι ουσιαστικό, πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό.

15 σχόλια:

aerostatik είπε...

εν δε φάει και όλεσσον…

ακόμα και το φως το φάγαμε, όμως οι συντροφοι του Οδυσσέα τα γελάδια του ήλιου...

Avonidas είπε...

Περαστικέ,
δεν θα διαφωνήσω ότι, ως λαός, είμαστε υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Συμφωνώ ότι και για το ποιόν των ηγετών μας εμείς ευθυνόμαστε.

Αλλά, νισάφι πια με αυτή την επωδό του "καλά να πάθουμε"!

Ένα χρόνο τώρα την ακούω και την ξανακούω από αριστερούς και δεξιούς, τίμιους και κλέφτες, υψηλούς, ταπεινούς, έξυπνους, βλάκες και χάχες. Και όλοι όσοι την εκφέρουν παίρνουν μετά ένα ύφος όλο σοβαρότητα και ευλάβεια, υπονοώντας πόσο μεγάλη τιμή μας είναι που μας κερνάνε από το απόσταγμα της σοφίας τους.

Ναι, τα κάναμε θάλασσα. Ναι, φταίμε. Ναι, διαπράξαμε ύβριν.

Και πόσο μεγαλύτερη ύβρη θα διαπράξουμε, αν συναινέσουμε και υποταχθούμε στη "δίκαιη" τιμωρία μας!

Αυτή τη στιγμή ετοιμαζόμαστε να ξεπουλήσουμε και να υποθηκεύσουμε τα τελευταία περιουσιακά στοιχεία που έχουν απομείνει στο έθνος μας. Τα μέσα με τα οποία τα παιδιά μας, και τα παιδιά των παιδιών μας, θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν για να ορθοποδήσουν, αν τυχόν έβαζαν μυαλό καλύτερο από το δικό μας. Κι ακόμη χειρότερα: πουλάμε αυτά τα ίδια τα παιδιά μας σκλάβους και τα δένουμε στη δουλοπαροικία.

Έχουμε αυτό το δικαίωμα; Αυτά που ξεπουλάμε, είναι κατά βάθος δικά μας, για να τα δώσουμε; Κι αν φταίξαμε, πρέπει να πληρώσουν τις αμαρτίες μας τα παιδιά μας;

(Κι αφήνω κατά μέρος την απλή αλήθεια ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ πάμπολλοι Έλληνες που ΔΕΝ συναλλάχθηκαν με το πελατειακό κράτος, που ΔΕΝ έκλεψαν, που ΔΕΝ διόρισαν δόλια εαυτούς και συγγενείς και που φώναζαν, για δεκαετίες, ότι πάμε για φούντο. Και πόσο, μα πόσο μαλάκες αισθάνονται τώρα πια!)

Κι αν το δικό μας μέλλον θεωρηθεί χαμένο, τι θα έχουμε να λέμε για τη ζημιά που κάναμε στους λαούς της υπόλοιπης Ευρώπης; Ότι γίναμε, δηλαδή, το όχημα και το άλλοθι για να αλωθούν οι οικονομίες των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου (για την ώρα, και οψόμεθα), να ακυρωθούν κεκτημένα ενός αιώνα, να κάνουν παιχνίδι οι κερδοσκόποι και να αποκτήσουν, με τις τούμπες και τα καμώματα ιταμών "Οίκων Αξιολόγησης" και πολιτικάντηδων (ακριβώς όσο διεφθαρμένων είναι κι οι δικοί μας), όσα στο παρελθόν απέτυχαν να βάλουν στο χέρι ακόμη και με τα όπλα!

Μας πείραξε, λέει, το σύνθημα των Ισπανών Indignados, "Ησυχία, μην ξυπνήσουν οι Έλληνες!". Πολύ καλά έκανε και μας πείραξε! Δεν ήταν απλώς ένα δηκτικό σχόλιο. Ήταν μια ευθεία κατηγορία ότι για άλλη μια φορά αποφεύγουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, ότι περιμένουμε να λύσουν οι άλλοι το πρόβλημα που εμείς (τους) δημιουργήσαμε.

Ασφαλώς και πρέπει να αλλάξουμε μυαλά. Αλλά πρώτα, πρέπει να αλλάξουμε τα φώτα στους "αναμορφωτές" μας.

scarlett είπε...

Ούτε κι εγώ πιστεύω πως μας αξίζει η σημερινή κατάσταση Περαστικέ.
Είμαστε πάρα πολλοί που δεν επωφεληθήκαμε από καμία, ας το πούμε, "πολιτική εύνοια" και που απείχαμε πάντα από τις κάθε είδους δολοπλοκίες

Όσο για την παροιμία, καθαρά ελληνική ;)
Γιατί αν έπρεπε να την γενικευσουμε, τότε εδώ που είναι καποιοι από μας, θα έπρεπε να νιώθουμε τρισκατάρατοι ;)

Περαστικός είπε...

Γεια σου, Aerostatik.

Avonidas, τα «περιουσιακά στοιχεία» ποτέ δεν ανήκαν στο έθνος, σε λογής-λογής τσιφλικάδες και αρματολούς ανήκαν, δηλ. σε συντεχνίες, προμηθευτές και κάθε φύσης «πελάτες» του συστήματος ανήκαν. Άποψη για την ιδιωτικοποίηση μπορεί να έχει ο καθένας ανάλογα με τις πεποιθήσεις του, αλλά οφείλει να αναγνωρίσει ότι έχει προηγηθεί η ιδιοποίηση. Τα «περιουσιακά στοιχεία» οι «στρατηγικής σημασίας» ΔΕΚΟ, τα «ασημικά» και δεν συμμαζεύεται ήταν και ένα πολύ μεγάλο μέρος του καρκινώματος που μας ρούφηξε το αίμα και μας έφερε εδώ. Είναι προφανές ότι κάτι στο ελληνικό μοντέλο του κρατισμού ήταν πολύ λάθος.

Άκουσα κάπου ότι το περίφημο σύνθημα των Ισπανών ήταν μούφα που κάποιοι εμπνεύστηκαν εδώ για να κινητοποιήσoυν τον κόσμο και που τώρα εμείς αναπαράγουμε και παραλλάσσουμε για να κινητοποιήσουμε άλλους. Δεν ξέρω τι ισχύει τελικά, αλλά όπως και να έχει και οι αναλήθειες και οι ψευδείς ειδήσεις πολλές φορές έχουν δημιουργήσει ιστορία.

Scarlett, δεν είναι ατομικό το ζήτημα. Αυτά που γινόντουσαν σε αυτή τη χώρα ήταν η κύρια αιτία αυτού του αποτελέσματος. Πράγματι, η παροιμία ανταποκρίνεται στα ελληνικά κλιματολογικά δεδομένα, αν και μου φαίνεται ότι περισσότερο ήλιο είχατε εσείς παρά εμείς :)

Avonidas είπε...

Περαστικέ,
μου είναι αδύνατον να κατανοήσω τη λογική της εκχώρησης υπηρεσιών και επιχειρήσεων σε (ξένους) ιδιώτες "αφού εμείς δεν είμαστε άξιοι να τα διαχειριστούμε"!

Το θέμα εδώ δεν είναι ο κρατισμός έναντι των ιδιωτικοποιήσεων. Μπορούμε να συζητάμε επ' αόριστον κατά πόσον το κράτος μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες καλύτερα από τους ιδιώτες ή όχι, και δεν θα έχουμε αγγίξει τον πυρήνα του προβλήματος. Που είναι, φυσικά, ότι το "κράτος" δεν είχε ποτέ την ιδιοκτησία αυτών των πόρων και αυτών των επιχειρήσεων, αλλά μόνο (υποτίθεται) την διαχείριση και την εποπτεία τους.

Η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, τα μέσα μεταφοράς, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα λιμάνια, οι οδικές αρτηρίες, τα αεροδρόμια... φτιάχτηκαν με φόρους και εισφορές που ΕΜΕΙΣ πληρώσαμε, φτιάχτηκαν με δημόσιο χρήμα. (Κι αν μου πεις για τις επιδοτήσεις, που τις πήραμε και τις φάγαμε, ας ανοίξουν τα κιτάπια κι ας πάνε όσοι καταχράστηκαν φυλακή, αντί να συκοφαντείται ένας ολόκληρος λαός έτσι εύκολα).

Αυτές λοιπόν οι υποδομές, που φτιάχτηκαν και συντηρούνται με δημόσιο χρήμα, πωλούνται σε τιμές πολύ κάτω της αντικειμενικής αξίας τους σε ιδιώτες... από αυτούς που υποτίθεται πως τις διαχειρίζονται στο όνομά μας. Και δεν έχουμε λόγο στην διαδικασία, και δεν πρόκειται να φτάσει ως εμάς ούτε μια πεντάρα από το "αντίτιμο", καθώς κι αυτό θα φύγει προς τους δανειστές μας.

Α, ναι, και τη δημοπρασία θέλουν να την οργανώσουν οι... δανειστές μας.

Το να ανατίθεται σε ιδιώτες η ηλεκτροδότηση, η ύδρευση και οι μεταφορές (από το ΚΡΑΤΟΣ ή την τοπική αυτοδιοίκηση) ΔΕΝ είναι το ίδιο με το να εκχωρούνται, σε εξευτελιστικές τιμές, το κάρβουνο, το πετρέλαιο, τα ύδατα, η δημόσια γη. Είναι δυνατόν στρατηγικής σημασίας πόροι να αφεθούν στο έλεος ξένων επενδυτών, οι οποίοι ανά πάσα στιγμή μπορούν να πάρουν το καπελάκι τους και να φύγουν;

Όσο στραβό κι αν είναι το "μοντέλο του κρατισμού μας", βρίσκω πως η διάλυση του κράτους μάλλον δεν αποτελεί λύση. Γιατί, τι ακριβώς θα απομείνει από το κράτος μας όταν χάσει κάθε δικαίωμα λόγου και διαχείρισης στους φυσικούς πόρους, τα μέσα παραγωγής και τη χάραξη οικονομικής πολιτικής; Η ελπίδα ότι οι νέοι μας επικυρίαρχοι "θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας";

Σωθήκαμε!

Περαστικός είπε...

Avonidas, δεν ήθελα να ξεκινήσω σε αυτή την ανάρτηση για άλλη μια φορά συζήτηση περί ιδιωτικοποιήσεων, τις οποίες γενικά υποστηρίζω. Ιδίως τομείς όπου μπορεί να υπάρξει ανταγωνισμός, όπως αυτός της ενέργειας, θα έπρεπε να ιδιωτικοποιηθούν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Θυμάμαι όσα λέγονταν και για την ιδιωτικοποίηση των τηλεπικοινωνιών, καθώς ανήκω σε μια γενιά που θυμάται ότι για να βάλεις τηλέφωνο επί μονοπωλίου ενδόξου ΟΤΕ χρειάζονταν χρόνια - και αν - και επισκέψεις σε γραφεία βουλευτών. Συζητούσα πάλι τότε με κάποιους που έλεγαν για τον στρατηγικό ρόλο του ΟΤΕ, για το ρόλο του στην άμυνα και δεν συμμαζεύεται. Επειδή επίσης η κακοδιαχείριση από το δημόσιο είναι τέτοια, εφόσον υπάρξουν κατάλληλες εποπτικές αρχές, για εμένα είναι θεμιτή υπό όρους ακόμη και η ιδιωτικοποίηση τομέων που είναι φυσικά μονοπώλια, μόνο και μόνο για να υπάρξει μια πιο αποτελεσματική διαχείριση και για να μπει τέρμα στην διαπλοκή και τις πελατειακές σχέσεις. Όσο για τις θέσεις εργασίας, πεποίθησή μου είναι ότι παραγωγή και κοινωνική πολιτική πρέπει να είναι σαφώς διαχωρισμένα. Δεν μπορείς να κάνεις κοινωνική πολιτική (την οποία υποστηρίζω) καταστρέφοντας και στρεβλώνοντας την παραγωγή. Είναι δικαίωμά σου να πιστεύεις ότι πώληση κρατικών επιχειρήσεων σημαίνει διάλυση του κράτους, αλλά αυτός είναι ο δρόμος που έχουν ακολουθήσει όλες οι ανεπτυγμένες οικονομίες. Πέρα από όλα αυτά, είμαστε σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αυτή τη στιγμή η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, αν όχι αδιέξοδο, και ίσως το πιο έντιμο να ήταν να αποφάσιζε ο ίδιος ο λαός μέσα από ένα δημοψήφισμα αν θα αποδεχτεί να ακολουθηθούν τα μέτρα του μνημονίου, αναλαμβάνοντας την ευθύνη και για την τύχη του. Ναι, το να ζεις με δανεικά και ξαφνικά να πνίγεσαι από χρέη είναι κακό, πολύ κακό και εκ των πραγμάτων σου στερεί πολλά από την ανεξαρτησία σου ή, αν ακολουθήσεις το δρόμο της ηρωικής εξόδου και μη αναγνώρισης, σε στέλνει κάπου αλλού. Μπορεί κάποιοι να οραματίζονται ένα παραδεισένιο αλλού, αλλά τίποτα στην ιστορία αυτής της χώρας και στην ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού της και της κοινωνίας δεν με πείθει ότι αυτό το κάπου αλλού θα είναι κάπου καλά.

Για εμένα οικονομία δεν σημαίνει τίποτα άλλο από νοικοκυριό. Απλά πράγματα και απλές αρχές. Δεν παραγνωρίζω ότι το παγκόσμιο σύστημα τα έχει κάνει θάλασσα αυτή τη στιγμή και ότι πέρα από τα εθνικά υπάρχουν και τα διεθνή προβλήματα και η διεθνής κρίση. Ο καπιταλισμός, με τη μορφή που τον ξέρουμε μπορεί να καταρρεύσει, αλλά η αγορά ποτέ. Η αγορά θα υπάρχει πάντα, είτε λευκή είτε μαύρη, σε οποιοδήποτε πολιτικό-οικονομικό σύστημα ή ακόμη και χωρίς σύστημα και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να της επιτρέψουμε να λειτουργεί με τους καλύτερους δυνατούς όρους, ώστε η δημιουργία πλούτου να μας επιτρέπει να φροντίζουμε και τους πιο αδυνάτους.

Περαστικός είπε...

JR, μπορείς να το ξανανεβάσεις/ξαναγράψεις; Πάτησα δημοσίευση κατευθείαν με το που είδα τα σχόλιά σου και μετά το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να τα διαγράψω (στην βιασύνη μου δεν έκανα κάπου copy). Αν σου είναι κόπος, δεν πειράζει και συγγνώμη για το λάθος.

Jolly Roger είπε...

Το λογικο λαθος που κανει ο Avonidas (και οσοι σκεφτονται σαν τον Avonidas) ειναι οτι για τις ιδιωτικοποιησεις αντιπαραβαλλει ελληνες και ξενους.
Νομιζει δηλαδη, οτι τις δεκο θα τις παρουν ξενοι. Λαθος!!

Δικα μας λαμογια θα τις παρουν. Ο Λατσης, ο Βαρδινογιαννης και ολοι οι υπολοιποι σωτηρες του εθνους εχουν ΩΦΕΛΗΘΕΙ απο την κριση. Και θα ωφεληθουν κι αλλο.

Εμεις τους πληρωνουμε. Οι πουλημενοι προδοτες στην Βουλη ειναι υπαλληλοι τους. Με δικη τους εντολη ξεζουμιζουν εμας για να τα δωσουν στα λαμογια.

Ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ αδιαφορο, αν φταιμε συλλογικα, αν δεν φταιμε, αν τα φαγαμε μαζι ή χωρια. Αυτα ειναι παραμυθακια για αποπροσανατολισμο του κοσμου.

Οι λυσεις για να ορθοποδησουμε ειναι πασιγνωστες και πολυ απλες. Οι προδοτες μαλιστα εχουν περισσοτερα στοιχεια απο μας, αρα γνωριζουν και καλυτερες λυσεις απο τους απλους πολιτες.

Δεν τις εφαρμοζουν και ουτε προκειται να τις εφαρμοσουν, ακριβως γιατι ειναι προδοτες. Ολη η ιστορια με την κριση γινεται για να μεταφερθει πλουτος απο τους μικρομεσαιους (οι οποιοι παρα-ειχαν ξεσαλωσει τα τελευταια 10 χρονια) προς τους διαπλεκομενους.

Δεν ειναι λοιπον εχθροι μας οι ξενοι (ουτε φιλοι μας ειναι βεβαια). Εχθροι μας ειναι οι προδοτες και οι πατρωνες τους.

Περαστικός είπε...

Jolly Roger, το σχόλιό σου, όπως βλέπεις, διασώθηκε, είχα ξεχάσει ότι με τις ρυθμίσεις που έχω έρχεται και στο μέιλ μου :)

Avonidas είπε...

Jolly Roger,
αντιλαμβάνομαι πολύ καλά ότι κάποιοι τρώνε με χρυσά κουτάλια χάρη σ' αυτή την κρίση. Αυτός μάλιστα είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που τροφοδοτούν την οργή τη δική μου και πολλών άλλων Ελλήνων: τα "λαμόγια" μας ζητούν θυσίες, καμώνονται πως ενεργούν λόγω εθνικής αναγκαιότητας, και παράλληλα τρώνε το πολλαπλάσιο από αυτά που μας αφαιμάζουν.

Λίγη σημασία έχει αν τις ΔΕΚΟ θα τις καρπωθούν ξένοι ή "Έλληνες". Έτσι κι αλλιώς, δεν ζω στην ίδια Ελλάδα με τον Βαρδινογιάννη. Έτσι κι αλλιώς, πρόκειται για ανθρώπους που θεωρούν, και πάντα θεωρούσαν, "την περιουσία τους πατρίδα τους" (δεν θυμάμαι ποιος αρχαίος το είχε πει αυτό).

Περαστικέ, ούτε εγώ θέλω να ξεκινήσω κουβέντα για τα υπέρ και τα κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Το μόνο θέμα που έθεσα είναι με ποια διαδικασία, και ποιους όρους, οδηγούμαστε σε αυτές: κολλημένοι στον τοίχο, απόντες από τις διαπραγματεύσεις, με μια κυβέρνηση ανδρείκελων, υποταγμένη σε μια κλίκα οικονομικών μαφιόζων. Θα ήθελα πολύ να μάθω ποιο "ανεπτυγμένο κράτος" ιδιωτικοποίησε ποτέ κατ' αυτό τον τρόπο (μέρος από) τις ΔΕΚΟ του. Ακόμη και η Ρωσία χρειάστηκε τελικά να κατεβάσει τα τανκς στους δρόμους, για να αναγκάσει τους πολίτες της να συναινέσουν σε κάτι τέτοιο.

Δεν ξέρω για σένα, αλλά οι τελευταίοι που θα εμπιστευόμουν εγώ να οργανώσουν την πώληση της επιχείρησής μου θα ήταν αυτοί που την έφεραν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας! Κι όμως, αυτό γίνεται. Αυτό γίνεται, και μας το πλασάρουν σαν "πρόοδο" και "νοικοκύρεμα".

Πολύ θα ήθελα κι εγώ την ελεύθερη αγορά, στην οποία αν δεν απατώμαι έχουμε την ευχέρεια να διαλέξουμε σε ποιον θα πουλήσουμε και πόσο (μέσα σε λογικά όρια). Μέχρι στιγμής, δεν βλέπω κάτι τέτοιο στον ορίζοντα.

Jolly Roger είπε...

Ο Avonidas βαζει με το τελευταιο του σχολιο τα πραγματα στην θεση τους. Κι εγω ημουν και ειμαι υπερ των ιδιωτικοποιησεων.
Αλλα ιδιωτικοποιησεις απο θεση ισχυος. Πουλαμε γιατι ετσι μας συμφερει, οχι γιατι μας εχουν κολλησει στον τοιχο.

Και φυσικα τις ενεργειες αυτες θα τις χειριστουν ανθρωποι που αποδεδειγμενα εργαζονται για το συμφερον της χωρας - επ ουδενι εκεινοι που εφεραν την χωρα σ' αυτα τα χάλια.

Υ.Γ. Αν και γενικα ειμαι υπερ, στην παρουσα φαση ειμαι κατά των ιδιωτικοποιησεων.
Στην παρουσα φαση πιστευω οτι θα μπορουσαμε να τις εξυγιανουμε, αποκομιζοντας το ιδιο (μαλλον μεγαλυτερο) οφελος σε σχεση με μια ιδιωτικοποιηση.

Για να σταματησουν οι κρυφες προμηθειες και οι μιζες στις δεκο, δεν χρειαζεται να τις δωσουμε σε ιδιωτες. Μπορουμε και σε καθεστως δημοσιου.

Περαστικός είπε...

Όταν ήταν σε θέση ισχύος, το πολιτικό κατεστημένο ούτε να ακούσει για ιδιωτικοποιήσεις και διαρθρωτικές αλλαγές, η κομματική πελατεία να είναι καλά. Τώρα, είμαστε σε απελπιστική κατάσταση και πέραν των ταμειακών πιέσεων που επιβάλλουν τις ιδιωτικοποιήσεις για εισπρακτικούς λόγους νομίζω ότι αν μας δοθεί και το πρόσθετο δάνειο που συζητείται, το μόνο που θα λείπει θα είναι διορισμένος από την ΕΕ υπουργός οικονομικών και όχι μόνο.

Πρέπει να ξέρουμε πώς έχουν τα πράγματα σε ρεαλιστική βάση. Αν θέλουμε ευρώ και ευρωπαϊκή πορεία, εφαρμόζουμε αυτά που μας λένε και κάνουμε και τα καλά παιδιά, όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί έχουμε ανάγκη τα δανεικά, διαφορετικά, ακολουθούμε μια άλλη πορεία που φοβάμαι ότι για ένα μεγάλο διάστημα θα είναι ακόμη πιο δύσκολη και θα μας σπρώξει πιο κάτω από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που κάποτε κοιτούσαμε αφ υψηλού. Ευρώ χωρίς να πάρουμε δανεικά από Ευρώπη και ΔΝΤ δεν γίνεται, διότι, πολύ απλά, αυτό θα σήμαινε ότι τον επόμενο μήνα δεν θα πληρώνονταν οι μισθοί και θα κατέρρεε όλη η κρατική μηχανή.

Εκτός ευρώ, θα μπορούσαμε να κόψουμε χαρτί, που όμως δεν θα άξιζε και πολλά και θα έπρεπε να δεχθούμε μια άνευ προηγουμένου υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου και τη διεθνή περιθωριοποίησή μας. Μόνη ελπίδα να σκάσουν και άλλα γουρουνάκια για να μην είμαστε μόνοι μας στο κλαμπ.

Σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα της οικονομίας και της ύφεσης τώρα οφείλονται στο ότι τα μόνα μέτρα που έχουν ληφθεί είναι τα φοροεισπρακτικά και φορομπηχτικά, τα εύκολα δηλαδή. Είναι φυσικό ότι το σύστημα για να σώσει ό,τι μπορεί από τον εαυτό του σφάζει ξεκινώντας από τους απέξω. Θα μας κόψουν και το αφορολόγητο των ελεύθερων επαγγελματιών, αφού εμείς δεν έχουμε, ως γνωστόν, ανάγκες και βασικά ποιος μας χέζει τους μπλοκάκηδες ή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από όπου τρώνε ψωμί οι μη πελάτες του συστήματος, έχουμε τον εθνικό πλούτο να διαφυλάξουμε, τις υπερήφανες ΔΕΚΟ μας, τα κεκτημένα του Δημοσίου. Στο τέλος, υποθέτω ότι όταν δεν θα έχει μείνει τίποτα άλλο για να φορολογηθεί, θα τρώει ο ένας δημόσιος υπάλληλος τον άλλο. Ο μόνος τρόπος για να εισρεύσει νέο χρήμα τώρα, πέραν των δανεικών, είναι οι ξένες επενδύσεις και αυτό σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις, αλλιώς, NO MONEY.

Φοβάμαι ότι ο χρόνος για προσεκτικές κινήσεις έχει περάσει ανεπιστρεπτί, ας γίνει ένα δημοψήφισμα ή εκλογές για να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός τι θέλει και να τελειώνουμε τις γενικές και αόριστες διαμαρτυρίες του life style. Αν έχουμε τα cojones, ας σηκώσουμε το μπαϊράκι μας, ας κλειδώσουμε τις τράπεζες, γιατί την επόμενη μέρα δεν θα μείνει ούτε ευρώ σε καταθέσεις, και ας πούμε ότι δεν δίνουμε δεκάρα τσακιστή για μνημόνια και τα σχετικά.

Υπάρχει ο τρίτος δρόμος της κοροϊδίας και των ημίμετρων που ακολουθεί η κυβέρνηση μέχρι τώρα, λέγοντας ναι και μη κάνοντας τίποτα, αλλά νομίζω ότι αυτό απλώς μας οδηγεί βαθύτερα καθώς επιδεινώνει τα προβλήματα αναβάλλοντάς τα για το μέλλον και επιπλέον εξαντλεί πλέον τα χρονικά του περιθώρια.

Υπάρχει και το ενδεχόμενο ό,τι και να κάνουμε να είναι ήδη πολύ αργά, με την έννοια ότι όποια απόφαση και να πάρουμε θα την πληρώσουμε πλέον πολύ ακριβά.

μαντζουράνα είπε...

Ίσως τελικά ο κάθε λαός αξίζει αυτούς που τον κυβερνούν.
Οι πολιτικοί έχουν στήσει μια άρτια μηχανή διαφθοράς των πολλών, τάζοντάς τους λαγούς με πετραχήλια κάθε φορά, και αυτή η μηχανή τους αναγεννά, διαιωνίζοντας την κατάσταση.
Η έλλειψη παιδείας που μας χαρακτηρίζει και η νοοτροπία του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού άνευ κόπου, δυστυχώς λαδώνουν καλά τα γρανάζια αυτής της μηχανής.

Jolly Roger είπε...

Το προβλημα φιλε Περαστικε ειναι, οτι ακομα και σημερα αν γινουν οι ιδιωτικοποιησεις, δεν προκειται να ωφεληθουμε σε τιποτα.

Πρωτον δεν θα μας δωσουν χρημα, αλλα θα συμψηφισουν λογιστικα την τιμη αγορας των δεκο με τα χρεη. Αρα στην αγορα δεν θα κινηθει τιποτα, αφου δεν θα πεσει φρεσκο χρημα.

Δευτερον, τα λαμογια που θα αναλαβουν τις δεκο, δεν προκειται να επενδυσουν ουτε σε υποδομες, ουτε σε τεχνογνωσια, ουτε (πολυ περισσοτερο) σε θεσεις εργασιας.

Απλα θα μεταπωλησουν μερικα φιλετα σε ψηλοτερη τιμη απ' οσο τα αγορασαν - βγαζοντας μια υπεραξια 2-3 δις.

Με τα υπολοιπα θα εχουν ενα σταθερο εισοδημα. Μην ξεχναμε οτι στα "βαρια" χαρτια συμπεριλαμβανεται ο οπαπ και ο οδιε. Δηλαδη τζογος. Αυτη ειναι η βαρια βιομηχανια μας, αυτη θα τους δινει κερδη στο διηνεκες, μιας και ο τυπικος ελληνας θα τζογαρει εκατονταδες εκατομμυρια. Μεχρι να πεθανουν τα παιδια του απο την πεινα.

Αν προτεινεις στον ιδιο τζογαδορο ελληνα να επενδυσει τα λεφτα του π.χ. σε φωτοβολταικα, θα σου απαντησει "απαπαπα - ειναι πολυ μεγαλο το ρισκο"

* * * *
ΥΓ η φαντασιωση οτι αμα γυρναγαμε στην δραχμη, θα μπορουσαμε να τυπωνουμε χαρτι και θα ξεχρεωναμε ειναι ουτοπικη.
Το δικο σου νομισμα εχει πλεονεκτημα οταν κανεις πολλες εξαγωγες. Τυπωνεις χαρτι, μειωνεις την αξια του νομισματος σου ==> αυξανονται οι εξαγωγες σου.

Η Ελλαδα ομως δεν εξαγει τιποτα. Μια χαμηλη ισοτιμια της δραχμης δεν θα ειχε κανενα οφελος. Το αντιθετο, θα ακριβαινε σε αστρονομικα επιπεδα το πετρελαιο και μερικα αλλα ειδη 1ης αναγκης (εισαγουμε το 30% της τροφης μας).

Περαστικός είπε...

Έτσι, Μαντζουράνα.

Jolly Roger, έχω την εντύπωση ότι έτσι και αλλιώς πλέον οι σημαντικές αποφάσεις θα λαμβάνονται όχι από τους Έλληνες πολιτικούς, αλλά από τους δικούς σας, εκεί πάνω, ιδίως αν δοθεί το πρόσθετο δάνειο. Όποιος πληρώνει, αποφασίζει. Οι συζητήσεις για το τι θα έπρεπε να γίνει και πώς θα είχαν νόημα πριν από πέντε χρόνια. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι διασωληνωμένη και καλωδιωμένη.