Το περιφρονημένο φανάρι
Πράσινο είναι το φανάρι, στων πεζών τη διάβαση, πίσω απ’ τη στροφή
Οι οδηγοί, κι αν το θωρούνε, εντελώς απαξιούνε, σημασία δεν του δίνουν την παραμικρή
Πάτησαν προχθές μια θεία, τις προάλλες μια γιαγιά και τον περασμένο μήνα, ένα κοιλαρά
*
Πάει να περάσει ο Στράτος, χαλαρά και σαν πασάς, αφού πράσινο ανάβει, να, το βλέπει καθαρά
Μα από τη γωνία στρίβει γκαζωμένο ένα καγιέν, στο τιμόνι μια ξανθιά, που ήταν καλοπαντρεμένη στης Εκάλης τα στενά
Πού είσαι τώρα, ρε συ Στράτο, να γραφτείς στο συνδικάτο; Πάγωσες σαν τον λαγό
(Και μια γκόμενα σε βρίζει που της χάλασες, πω πω πω, το καπώ και ωρύεται, φωνάζει «μα τι ζώο ήταν αυτό»;)
*
Ζωή σε λόγου μας παιδιά, κι αν βρεθείτε στη στροφή, να το ξέρετε καλά, κάλιο με κόκκινο και σβέλτα, παρά με πράσινο και αργά, δεν αστειεύονται ούτε τα οχήματα τα λαϊκά
Και αν δεν σας άρεσε που παραβίασα τους νόμους της ποιήσεως μετά πολλής οιήσεως, πάρτε πίσω τα λεφτά.
3 σχόλια:
Κουμπί or not Κουμπί;
Ακούστε και τη δική μου συμβουλή:
Αν τα μυαλά στο οδόστρωμα δεν θέλετε να αδειάσετε,
Πατήστε το Κουμπί και Περιμένετε να Γεράσετε!
Κι όπου δεν έχει καν Κουμπί,
(στην Ηρακλείου, φερ' ειπείν, όπου «τα πάντα ρεί»)
Ε, τότε, μαζευτείτε οι πεζοί
Κι απέναντι περάστε όλοι μαζί
Δεν είναι δυνατόν κάποιος να μη σωθεί
Την ιστορία για να μας διηγηθεί.
('Ητο μια προσφορά κοινωνική)
Ωραιο ποιημα με ακομα καλυτερη υποσημειωση προς τιμην του επομενου θυματος,του επομενου θυματος, του επομενου θυματος...
Πολεμος στους δρομους και στα στενα της Αθηνας!
Αυτοκινητα εναντιων πεζων, πεζοι εναντιων αυτοκινητων, μηχανακια εναντιων αυτοκινητων! Βρισιες τρακαρισματα ταχυτητα και περιπετεια! Και να που ερχονται και τα επιλεκτα ταγματα των ποδηλατων να προστεθουν στη μαχη σιγα σιγα! Δηλαδη Ελληναρας εναντιων ολων! Παντως πες με φαλλοκρατη η ρατσιστη αλλα αν δω γυναικα σε τζηπ κρυβομαι πισω απο περιπτερα! (Μια φορα λιγο ελλειψε να γινω κ εγω ενα επομενο θυμα απο μαυρο καγιεν που φορτσατο περασε απο τη διαβαση την ωρα που ειχα το θρασσος να τη διασχισω. Δυστυχως η πανεμορφη κατοχος του μιλουσε στο κινητο και δεν προσεξε τη μικροκαμωμενη μου σιλουετα. Ζητω ταπεινα συγνωμη δεσποινις...)
Την καλησπερα μου.
Avonidas, ευχαριστούμε και για το δικό σου πόνημα. Αφορμή για το ποστ ήταν τα πολλά φανάρια που λειτουργούν αποκλειστικά με γνώμονα την κίνηση των αυτοκινήτων και είναι παγίδες για τους πεζούς. Κλασικό παράδειγμα το φανάρι Πατησίων και Ιουλιανού, στην κάτω πλευρά, αν υπάρχει πεζός που το έχει περάσει με πράσινο και έχει επιζήσει (σε μέρα κανονικής κυκλοφορίας) να μας το πει - OK, ίσως να υπερβάλλω, αλλά δύσκολα το καταφέρνει κάποιος αυτό. Είναι από τις περιπτώσεις που όταν ανάβει πράσινο στρίβουν όλα τα αυτοκίνητα στην Ιουλιανού (έχουν πορτοκαλί που αναβοσβήνει και ο πεζός έχει συνήθως τις καλύτερες πιθανότητες να περάσει σώος για ένα διάστημα όταν ανάβει το κόκκινο και διακόπτεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων που στρίβουν και μέχρι να αρχίσουν να καταφτάνουν τα αυτοκίνητα από Αλεξάνδρας).
Μικρέ Ινδιάνε, είναι λυπηρό ότι αρκετές φορές έχω κινδυνεύσει από ποδηλάτες «του πεζοδρομίου». Είπαμε, παιδιά, να εκτοπίσετε τα αυτοκίνητα από τους δρόμους, όχι τους πεζούς από τα λιγοστά πεζοδρόμια. Αν είναι έτσι, πάρτε καλύτερο το αμάξι ή τη μηχανή ή κάνα ΜΜΜ. Όσο για την περίπτωση που αναφέρεις, είναι κλασσική, και ποιος δεν έχει κινδυνεύσει να γίνει roadkill από εποχούμενη σε θηριώδες όχημα νεαρά ύπαρξη. Για λόγους δικαιοσύνης όμως σκέπτομαι ότι ίσως δίνουμε μεγαλύτερη σημασία σε αυτές τις περιπτώσεις. Καθώς περπατάω πολύ, νομίζω ότι συχνότερα κινδυνεύω από οδηγάρες-τεστορενούχους-ελληνάρες σε «κανονικά» οχήματα. Γενικά, μου έτυχε πολλές φορές να κινδυνεύσω.
Για την ιστορία, αναφέρω ότι πριν από δύο δεκαετίες περίπου έχασα τον καλύτερο φίλο μου στα στενά της Εκάλης από εποχούμενη νεαρά.
Δημοσίευση σχολίου