.
.
.
Πριν να αποκτήσω τον Λάρι, υπήρχαν φορές που κοιτούσα την άδεια καρέκλα δίπλα από την εργονομική καρέκλα του γραφείου μου και σκεφτόμουν πώς θα ήταν αν εκεί ήταν ξαπλωμένο ένα γατάκι.
.
Η πραγματικότητα αποδείχθηκε κάπως διαφορετική. Τώρα, συχνά κάθομαι και εργάζομαι στην καρέκλα δίπλα από την εργονομική καρέκλα του γραφείου μου, στην οποία την αράζει και ρίχνει ξεγυρισμένους ύπνους ο Λάρι.
.
Τι τραβάμε και εμείς οι ιδιοκτήται πετ…
.
. ..
Επίσης, ο υπολογιστής, εκτός από ποντίκι, απέκτησε και περιφερειακό γάτα:
.
.
. Γατοκλίκ:
17 σχόλια:
Chat sur un fauteuil να υποθέσω?
απόλαυση είναι να τα έχεις κοντά σου.
και για χάρη τους κάνουμε πολλές θυσίες.
αλλά μας κάνουν τόσο πιο πλούσια τη ζωή μας!
χαίρομαι για σένα
Περαστικέ μου είναι πολύ απολαυστικό το ποστ σου:)
Οι γάτες δεν δέχονται διαταγές, οπότε θα είναι μάταιο να προσπαθήσεις να κατεβάσεις ( δεν φαντάζομαι βέβαια ότι θέλεις) το Λάρι από την εργονομική σου καρέκλα.
Αγόρασε άλλη πριν αρχίσεις να έχεις ορθοπεδικά προβλήματα:P
Η φαντασία έτσι και αλλιώς ποτέ δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, ειδικά όταν πρόκειται για γάτες.
Εγώ έχω αποδεχτεί τη μοίρα μου. Μοιράζομαι την καρέκλα μου με τον γάτο, μου αφήνει μια ακρούλα. Καναπέ, κρεβάτι, αυτοκίνητο με το σκύλο. Ευτυχώς είναι μεγαλόκαρδος και μου αφήνει περισσότερο χώρο.
Πάλι καλά που οι άλλες δύο γατοκυρίες αγαπούν τα μαξιλάρια τους, ειδάλλως θα έπρεπε να μετακομίσω στο πάτωμα :)
Εγώ πάλι τα σκυλιά μου τα έχω σούζα. Μια λέξη μόνο θα πω και κατεβαίνουν αμέσως από το σβέρκο των καλεσμένων, φτύνουν τα μαξιλάρια που μάσησαν, στρώνουν το κρεβάτι που ξέστρωσαν, κολλάνε το βάζο που έσπασαν, γεμίζουν ξανά τη γλάστρα που σκάλισαν, φυτεύουν ξανά το φυτό που ξερίζωσαν, καθαρίζουν το τζάμι που έγλειψαν. Έτσι είναι φίλοι μου, ή το έχεις το αρχηγιλίκι στο αίμα σου ή δεν τό 'χεις.
Yota, βεβαίως, να υποθέσεις.
Scarlett, σίγουρα μας προσφέρουν πολλά, περισσότερα ίσως και από όσα νομίζουμε. Θυσίες, μπα, κάθε συμβίωση συνεπάγεται συμβιβασμούς και των δύο πλευρών.
Nefeli, ευτυχώς δεν κάθεται στην εργονομική μου καρέκλα όλες τις ώρες. Τι τραβάς και εσύ :Ρ
Ou Ming, για αυτό σε χαίρομαι εσένα!
Βλέποντας τον Λάρυ,τον απίθανο γατούλη σου,θυμάμαι τη Δαλιδά μου,τη δική μου γατούλα.Ηταν ολόμαυρη με τρίχωμα σαν έβενο,μάτια
κίτρινα,τεράστια και αυτάκια σκέτο γλυπτό.Ζήσαμε μαζί 16 χρόνια,σχεδόν
μεγαλώσαμε μαζί και μου έμαθε πολλά
για τη ζωή:την άδολη αγάπη,την ανεξαρτησία,την αξία της μοναχικότητας,τη χαρά του παιχνι
διού αλλά και της ραστώνης,την καρτερικότητα(αυτό το τελευταίο,
όταν αρρώστησε).Πέθανε,ήσυχα,στα πόδια του πατέρα μου.Έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τότε.Γάτα δεν ξαναπήρα,ούτε σκύλο,γιατί πιστεύω
πως τα ζώα είναι μοναδικά,όπως και οι άνθρωποι, δεν είναι βάζα να τα αντικαταστήσουμε.
Να χαίρεσαι κάθε στιγμή με τον Λάρυ
Γεια σου, Σαββίνα, ναι τα ζώα που μας συντροφεύουν μας προσφέρουν πολλά. Το να πάρεις ένα άλλο ζώο, πάντως, αν δεν σε εμποδίζει κάποιος άλλος παράγοντας, δεν θα ήταν κακή ιδέα. Δεν είναι θέμα αντικατάστασης, κάθε ζώο είναι μοναδικό, όπως λες και εσύ, και ξέρεις ήδη καλύτερα πόσα μπορεί να προσφέρει με αυτή του τη μοναδικότητα. Ένα πράγμα όμως είναι άπειρο σε αυτό τον κόσμο, η αγάπη ή ο χώρος της καρδιάς μας, αρκεί να την έχουμε ανοικτή. Σκέψου ότι εγώ δεν ήθελα καν να πάρω ζώο. Ο Λάρι είναι μοναδικός, αλλά ξέρω ότι εκείνο το «μοιραίο» βράδυ που τον βρήκα θα μπορούσε να ήταν ένας άλλος γάταρος στη θέση του όπως και στη δική μου θέση, ποιος ξέρει, θα μπορούσε να είχε κάνει την εμφάνισή του για τον Λάρι κάποιος άλλος που θα αποφάσιζε να τον βοηθήσει και να του δώσει μια ευκαιρία και ένα σπίτι. Υποβαθμίζει κάτι αυτό; Δεν νομίζω. Αντιθέτως, η σκέψη αυτή κάνει τον κόσμο να μοιάζει καλύτερο. Εξάλλου, πιστεύω ότι τα ζώα δεν απογοητεύουν, συνήθως αρκεί να τους δώσεις μια ευκαιρία για να σε κερδίσουν.
Έχεις δίκιο,όταν λες ότι ένα άλλο ζωάκι δεν αντικαθιστά εκείνο που χάθηκε και μου αρέσει που το συνδέεις με την ευρυχωρία της αγάπης.Αυτό που ήθελα να πώ είναι ότι,όταν πεθαίνει ένα ζωάκι,πολλοί άνθρωποι σπεύδουν, με μεγάλη ευκολία το αντικαταστήσουν,λες και είναι αντικείμενο.Αυτή η στάση δεν νομίζω ότι έχει καμία σχέση με την αγάπη.Δυστυχώς,όμως,αυτό το διάστημα η καθημερινότητα μου είναι
απαγορευτική για την υιοθέτηση μιας
ψυχούλας.
Εμ, περαστικέ άλλο θεωρία, άλλο πράξη και στάσου, ακόμη δεν πρόλαβες να βιώσεις και πολλά ... Τι να πούμε και μεις οι παλιοί!
Σαββίνα, περιγράφεις την Δαλιδά και είναι σα να περιγράφεις την δικιά μου. Για την καθημερινότητά σου ΟΚ, πάντως εγώ ακόμη και άνθρωπο να έχανα, ύστερα από ευτυχισμένη συμβίωση και μετά το εύλογο πένθος, θα ήθελα και θα τολμούσα δεύτερο "γάμο". Το πιο σπουδαίο που μου έμαθε η Ροζαλία θα το αφήσω για άλλο σχόλιο...
Για τις μέρες που έρχονται να αφιερώσω στους αναγνώστες/ριες το αγαπημένο μου διήγημα "Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ" από την συλλογή Το εγχειρίδιο του κτηνώδους φόνου για ζωόφιλους της Πατρίσια Χάισμιθ (εκδ. Άγρα).
Σαββίνα, για εμένα αυτό που μετράει είναι πώς συμπεριφέρονται στο ζωάκι, αν βγαίνει ωφελημένο το ζωάκι, όλα καλά.
Γεια σου, Yota, ευχαριστώ για την πρόταση ανάγνωσης!
Χαίρομαι που είμαι χρήσιμη και περιμένω, μετά την ανάγνωση,τις εντυπώσεις από τον Μινγκ, ήρως ερωτικός και κορυφαίος!
Χαχα έτσι! Εμένα πάντως το Νανί μου κάνει και χρέη κασκόλ αφού αρέσκεται να είμαστε cheek to cheek. Αγαπάω όλα μου τα παιδάκια αλλά αυτή είναι το κάτι άλλο. Η ευτυχία του κόσμου όταν είναι στην αγκαλιά μου. Είμαστε ερωτευμένες!
Καλές γιορτές. Να περνάς όμορφα. Να χαίρεσαι τον Λάρι.
Και ο Ζιζού το ίδιο κάνει. Ενώ η πολυθρόνα του με το μαξιλάρι και την κουβερτούλα του είναι δίπλα, προτιμάει να κάθεται στην καρέκλα που έχουμε στο κομπιούτερ. Τώρα τελευταία δε την έχει υιοθετήσει εντελώς.
Δεν είναι όμως υπέροχο το συναίσθημα να τε έχεις δίπλα σου; Εμάς τα ημιδεσποζόμενα που μπαίνουν μέσα στο σπίτι έχουν καταλάβει το κρεβάτι και μερικές φορές δεν υπάρχει χώρος για μένα. Μου αρέσει όμως πολύ να τα βλέπω να κοιμούνται τόσο γλυκά και δεν με πειράζει που μου κλέβουν το χώρο. Σκέφτομαι να πάρω ένα κρεββάτι Queen size για να χωράμε όλοι.
Πάντως ο Λάρι είναι πολύ τυχερός στη μέχρι τώρα ζωή του!
Θα δούμε, yota, η λίστα με τα αναγνώσματα που έχω σε εκκρεμότητα είναι μεγάλη...
Ευχαριστώ, Ellinida, καλές γιορτές και σε εσένα και να χαίρεσαι και εσύ τα ζωάκια σου :)
Γεια σου, zizugataki. Ναι, σίγουρα είναι ωραίο να τα έχεις δίπλα σου :)
Να σου ζήσει ο κούκλος σου!
Ευχαριστώ, progvamp :)
Δημοσίευση σχολίου