Freelancer*

Δεν αισθάνομαι ένοχος, κύριε κ*λοκράτος, που είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, αντιθέτως, αισθάνομαι υπερήφανος, ως κάποιος που αποφάσισε να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του και να μην έχει αφεντικά πάνω από το κεφάλι του. Ήταν μια απόφαση στην οποία οδηγήθηκα όταν υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα είδα την ανομία του εργοδότη και τον ωμό εκβιασμό να δεχθώ, εγώ και άλλοι συνάδελφοι, την παρανομία ή να απολυθώ. Δεν ήσουν εκεί κύριε κω*οκράτος, δεν έγινα ποτέ πελάτης σου και ούτε σε θέλω να μπλέκεσαι στα πόδια μου, οι «πελάτες σου» πάντα έπαιρναν πολλά από εμένα δίνοντας ελάχιστα ή τίποτα, έσπευσες όμως να μου κάνεις τη ζωή δύσκολη όταν αποφάσισα να αποτινάξω τον εργοδότη και την εξαρτημένη (αποκαλυπτική επιλογή λέξης) εργασία, και να εργαστώ για τον εαυτό μου, συνεπώς, τράβα πιο πέρα γιατί πας να τα βάλεις με κυρίους, ρονίν και μισθοφόρους ιππότες (εδώ έσκασε στα γέλια ο επίσημος πικρόχολος από δίπλα).

.

Πρόσεξε, κύριε κω*οκράτος, πρόσεξε μην πατήσεις την κόκκινη γραμμή, εσύ, οι εντολείς σου και τα διαπλεκόμενα εκδοτάκια σου που σε αβαντάρουν, γιατί όχι μόνο δεν αισθάνομαι ότι σου χρωστάω ή ότι αξίζω διαπόμπευση από εσένα, αλλά νοιώθω ότι μου έγινες βραχνάς και λέω να στρέψω τη λόγχη μου εναντίον σου (εδώ ξαναγέλασε ο ΕΠΣ), και ας είναι τζάμπα και χωρίς υπόσχεση για πλιάτσικο.

.

Δείτε αυτή και αυτή την ενδιαφέρουσα ανάρτηση του Greek Rider, κάτι ανάλογο σχεδίαζα να γράψω και εγώ, για ένα κράτος που όχι μόνο δεν εμποδίζει, αλλά ενθαρρύνει την ελεύθερη και αυτόνομη οικονομική δράση.

..

Καλή ημέρα του ΟΧΙ, στη χώρα των ΓΙΕΣΜΕΝ!

.

* Ο όρος freelancer, που στα Αγγλικά σημαίνει σήμερα τον ελεύθερο επαγγελματία που εργάζεται αυτόνομα πουλώντας τις υπηρεσίες του, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Σερ Γουόλτερ Σκοτ στον Ιβανόη, σημαίνοντας τον μεσαιωνικό μισθοφόρο πολεμιστή (ελεύθερος λογχοφόρος, ελεύθερη λόγχη, ο πολεμιστής που δεν οφείλει πίστη σε κάποιο κύριο/λόρδο).

.

Η πηγή της έμπνευσης για το σκίτσο, εδώ.

Χρώματα

Τον πυροβόλησαν από πίσω και έπεσε μέσα στο ρυάκι. Πλησίασαν και με έκπληξη είδαν το νερό να βάφεται σε διάφορα χρώματα. Κάποιος έσκυψε και έβγαλε ένα κουτί με νερομπογιές από την τσέπη του στήθους του.

Παγιδευμένοι στο ορυχείο των μίντια

Οι 33 της Χιλής σώθηκαν και όταν σώθηκαν, αλλά και όσο σώζονταν, έγιναν το επίκεντρο της προσοχής του κόσμου. Χιλιάδες δημοσιογράφοι είχαν καταφθάσει από παντού. Διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα είχαν στήσει ένα ριάλιτι γύρω από τις ζωές αυτών των ανθρώπων. Όταν τελικά διασώθηκαν, κάποιοι τους επέκριναν για τα χρήματα που ζήτησαν ή τους προσφέρθηκαν για να δώσουν συνεντεύξεις. Αναρωτιέμαι γιατί. Λίγα χρήματα έβγαλαν κάποιοι από αυτούς; Ήταν κακοί πωλητές αποσμητικών, σερβιετών, τραπεζικών προϊόντων, σοκολατών, αρτοπαρασκευασμάτων, αυτοκινήτων, χαρτιού υγείας και τέλος πάντων κάθε άλλου διαφημιζόμενου προϊόντος; Είναι άπληστοι επειδή δεν θέλουν να ξαναγυρίσουν στη φτώχεια, επωφελούμενοι με μερικά ψίχουλα από αυτά που άλλοι έβγαλαν στην πλάτη τους;

.

Σε αντιδιαστολή, οι 37 της Κίνας έμειναν μια ταπεινή ειδησούλα, όπως και χιλιάδες άλλοι ανθρακωρύχοι που πεθαίνουν κάθε χρόνο στην εργασία τους, όπως και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι άνθρωποι που χάνουν τη ζωή τους σε εργατικά δυστυχήματα. Οι 37 δεν έζησαν αρκετά για να γίνει το κατάλληλο ζέσταμα και να κτιστεί το σενάριο και φυσικά οι περισσότεροι προτιμούν το χάπι εντ. Βέβαια, και να είχαν ζήσει, οπωσδήποτε η επανάληψη κουράζει. Η πρώτη επιτυχία είναι άλλο πράγμα. Αναρωτιέμαι, αν σε περίπτωση που οι 37 της Κίνας είχαν επιζήσει παγιδευμένοι κάτω από τη Γη, σε ανάλογα μεγάλο βάθος, θα επιστρατεύονταν τα ίδια μέσα για τη σωτηρία τους, καθώς θα ήταν ένα απλό σίκουελ. Ίσως απλώς να μη μαθαίναμε ποτέ ότι επέζησαν παγιδευμένοι. Γκουγκλίζοντας διαβάζω εξάλλου ότι αρκετοί ανθρακωρύχοι απλώς… χάνονται, για κάποιους άλλους οι προσπάθειες απλώς διακόπτονται κάποια στιγμή. Η ανθρώπινη ζωή έχει και αυτή την τιμή της, η οποία δεν είναι ίδια για όλους. Η ζωή των ανθρακωρύχων στην Κίνα, με βάση τις στατιστικές που κάνουν λόγο για χιλιάδες θανάτους κάθε χρόνο, είναι πολύ πιο φθηνή, πιο φθηνή ακόμη και των συναδέλφων τους της Χιλής. Έτσι κτίζονται τα οικονομικά θαύματα και οι υπερδυνάμεις του αύριο, άθλιε, διαμαρτυρόμενε, Ευρωπαίε εργαζόμενε.

.

Βέβαια, αυτό που συνέβαλε αρκετά στο να σωθούν οι μεταλλωρύχοι στη Χιλή ήταν το ότι το σενάριο ήταν «όλα τα λεφτά», έτοιμη ταινία του Χόλιγουντ, που νομίζω ότι πολύ σύντομα θα δούμε. Το βιβλίο, διαβάζω, θα εκδοθεί σύντομα και η ταινία μαγειρεύεται.

.

Κάτω από όλο αυτό το θόρυβο, τις σημαίες, την εθνική ανάταση των Χιλιανών, την παγκόσμια ανακούφιση και χαρά για τους 33, χάθηκε κάθε ελπίδα για σοβαρό προβληματισμό, για να στραφεί η προσοχή στις συνθήκες και στην ασφάλεια στην εργασία και στα άλλα εργατικά ζητήματα διεθνώς. Οι Αμερικανοί πολιτικοί διαμαρτύρονται για το τεχνητά υποτιμημένο κινεζικό νόμισμα, αλλά όχι για την υποτιμημένη ζωή του Κινέζου, αυτό βολεύει τις χρηματιστηριακές αγορές. Ελεύθερο διεθνές εμπόριο; Ναι, αλλά μαζί με διεθνή εργασιακά δικαιώματα και ελάχιστο συνθηκών εργασίας και ασφάλειας, αλλιώς κλάψε Γάλλε, Άγγλε, Ισπανέ, Ιρλανδέ, Έλληνα εργαζόμενε.

.

Σε μια άλλη, αλλά όχι άσχετη, ανάγνωση, το περιστατικό είναι χρήσιμο καθώς κατααδεικνύει κάποια στοιχεία της ανθρώπινης φύσης και των κοινωνιών. Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων αναζητά απεγνωσμένα το νόημα «εκεί έξω». Έχει ανάγκη από μια εύκολη, εύπεπτη και ευχάριστη ερμηνεία, μια τάξη, όπως αυτή των κινηματογραφικών ταινιών με καλό τέλος. Έτσι, οι άνθρωποι εστιάζουν την προσοχή τους σε αυτή την ιστορία του μικρού αριθμού ανθρώπων που διασώθηκαν και όχι στους χιλιάδες που χάνονται, σχηματίζοντας μια ετεροβαρή, στρεβλή εικόνα της συνολικής πραγματικότητας.

.

Οι πολλοί απωθούν αυτό που δεν υπηρετεί τις πεποιθήσεις και τους ευσεβείς πόθους τους και εστιάζουν αμέσως σε αυτό που τους είναι ευχάριστο και υπηρετεί τα συστήματα των πεποιθήσεών τους. Η θρησκεία βασίζεται αρκετά σε αυτό και οι ικανοί πωλητές της ξέρουν πώς να εκμεταλλεύονται αυτή την ανάγκη και αυτή τη μεροληπτική πρόσληψη της πραγματικότητας. Για παράδειγμα, οι πολλοί θυμούνται την εκκλησία που ήταν σχεδόν το μοναδικό κτίσμα που σώθηκε από ένα καταστροφικό σεισμό, αλλά όχι την άλλη εκκλησία που ήταν, φευ, το μοναδικό κτίσμα που κατέρρευσε από ένα μέτριο σεισμό (ίσως γιατί ο θεός των άλλων είναι πιο ισχυρός). Λένε για εκείνους τους προσκυνητές που σώθηκαν σχεδόν με θαυματουργό τρόπο, αλλά όχι για τους άλλους που έπεσε ο τοίχος ή το δέντρο και τους πλάκωσε την ώρα που εόρταζαν τον άγιο. Λένε για εκείνον που σώθηκε προσευχόμενος, αλλά όχι για εκείνον που σώθηκε βλαστημώντας.

.

Τελικά, ένας παγιδευμένος σε ένα σκοτεινό θύλακα είναι και ο άνθρωπος. Μέσα στην απελπισία του, πολύ εύκολα αρπάζεται από το παράλογο και από τις σκιές που προβάλλονται στους τοίχους από τον απατεώνα νου, που φωτίζει το ασήμαντο και αφήνει στο σκοτάδι το σημαντικό. Κάποιοι άλλοι, επίσης τρελοί και παγιδευμένοι, με κοστουμάκια και τόσο ψεύτικα και πλατιά χαμόγελα που μοιάζουν με κρανία, προσπαθούν να ενισχύσουν αυτές τις σκιές για τους δικούς τους σκοπούς.

.

Και κάτι άλλο. Αν μπορείτε, πάρτε από εδώ κάποια γάτα ή πιέστε με όποιο τρόπο μπορείτε για να τις σώσετε από τον απλό, καθημερινό άνθρωπο.

e koutsombola

Με αφορμή αυτό. Ακόμη και αγνοώντας την καταπάτηση του ιδιωτικού απορρήτου σε βαθμό που συνιστά παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων, αδυνατώ να αντιληφθώ με ποιο περίεργο τρόπο το συγκεκριμένο μέτρο θα μειώσει τη φοροδιαφυγή. Το ότι φοροδιαφεύγει ο οδοντίατρός σου το ξέρεις όταν δεν σου κόβει απόδειξη, δεν χρειάζεται να δεις τα εισοδήματα που δηλώνει για να το καταγγείλεις, αν ήθελες να κάνεις κάτι τέτοιο. Ίσως βέβαια να είσαι κάποιος ερασιτέχνης ντετέκτιβ/ρουφιανόμουτρο που μόλις σου συστήσουν κάποιον με πισίνα ή καλό αυτοκίνητο σπεύδεις στην ιστοσελίδα του taxisnet για να δεις τη φορολογική του δήλωση. Είναι η απάντηση στην ανικανότητα και τη διαφθορά του κράτους το πανεθνικό ξεκατίνιασμα;

.

Το κοινωνικό και άλλο κόστος το σκέφτηκε κάποιος; Μπορώ να σκεφτώ αναρίθμητες παρενέργειες χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Εργοδότες που εξετάζουν την περιουσιακή κατάσταση των υπαλλήλων τους ή υποψήφιων υπαλλήλων, εγκληματίες που εξετάζουν την περιουσιακή κατάσταση των υποψήφιων θυμάτων τους, τραπεζίτες, ασφαλιστικές εταιρείες και άλλοι «ενδιαφερόμενοι» που τσεκάρουν πελάτες ή πιθανούς πελάτες, φιλίες να καταστρέφονται επειδή κάποιος αρνήθηκε να δανείσει με τη δικαιολογία ότι δεν έχει ενώ… Για αυτό άκουσα να λένε ίσως την ανοησία περί περιορισμού του αριθμού των ατόμων που θα μπορείς να ελέγξεις σε ένα ορισμένο διάστημα. Η γελοιότητα στην εξουσία.

.

Με προβληματίζει ότι τέτοια πράγματα λέγονται τόσο εύκολα, με προβληματίζει ότι η αντίδραση δεν είναι περισσότερο καθολική. Μήπως τα ριάλιτι τύπου Μπιγκ Μπράδερ κάνανε καλά τη δουλειά τους; Ποιος θέλει να κρατά τις υποθέσεις του για τον εαυτό του αν δεν είναι ύποπτος; Φαίνεται ότι έχουμε εθιστεί στην ιδέα ότι όποιος ακολουθεί το «τα εν οίκω μη εν δήμω» είναι σίγουρα ένοχος για κάτι. Μήπως όμως και η τρομολαγνεία που καλλιεργείται συστηματικά δεν μας έχει κάνει όλους καχύποπτους και πρόθυμους να υποβληθούμε σε δημόσιο ξεβράκωμα, απαιτώντας το και από τους άλλους;

.

Κοινωνική πίεση… λες και ντρέπεται σήμερα κάποιος αν μάθει ο κύκλος του ότι φοροδιαφεύγει... ή ότι έχει αυθαίρετο ή ότι γενικά παραβιάζει κάποιο νόμο. Πολλοί υπερηφανεύονται για αυτό και αν κάποιος μπορεί να φοροδιαφύγει αλλά δεν το κάνει σχεδόν δεν τολμά να το πει για να μην βαπτιστεί με τον γνωστό εθνικό μας χαρακτηρισμό. Βέβαια, όλες οι κουτσομπόλες και οι - ενδεχομένως όχι λιγότεροι - κουτσομπόληδες και γενικά οι αδιάκριτοι θα ανάβουν λαμπάδες στον Παπακωνσταντίνου.

.

Είναι εγκέφαλοι με πτυχία που τα σκέπτονται αυτά; Ελπίζω βέβαια ότι είναι απίθανο να περάσει ένα τέτοιο μέτρο ακόμη και αν το προσπαθήσουν, αλλά είναι δυνατόν με την ελπίδα να μαζέψουν ένα κάποιο ποσό να καταργείται καθολικά το ιδιωτικό απόρρητο, ένα βασικό συστατικό του σεβασμού της προσωπικότητας όπως τη νοεί ο πολιτισμός μας; Γενικά, δεν πιστεύω στη διαπόμπευση ως ποινή σε μια πολιτισμένη κοινωνία, ακόμη και για καταδικασθέντες ενόχους, όπως και στη σωματική τιμωρία. Αρκεί και με το παραπάνω να λειτουργεί σωστά το κράτος και οι παραβάτες να συλλαμβάνονται και να τους επιβάλλονται οι ανάλογες αστικές ή ποινικές κυρώσεις. Τι θα ακολουθήσει; Τα ραβδίσματα ή το δημόσιο μαστίγωμα;

.

Για άλλη μια φορά αναρωτιέμαι αν αυτοί που μας κυβερνούν είναι εντελώς ηλίθιοι ή αν τελικά έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι υπηρετούν σκοτεινούς σκοπούς. Ίσως πάλι να εντάσσονται όλα αυτά στην προσπάθεια να μας μετατρέψουν όλους σε άμισθους δημοσίους υπαλλήλους, όπως και με την εξοντωτική διαδικασία online καταχώρισης των αποδείξεων μία-μία, με το ΑΦΜ της επιχείρησης που έχει εκδώσει κάθε απόδειξη (θα το αποφυγουμε άραγες αυτό;).

.

Όπως και να έχει, ο ολοκληρωτισμός φαίνεται να παίρνει το πάνω χέρι, χωρίς ερπύστριες και δράματα, αλλά με τρέλα και κορδέλα.

.

Προσωπικά, δεν έχω κανένα ενδιαφέρον να τσεκάρω τη φορολογική δήλωση οποιουδήποτε… εσύ;

Η βαρόνη

Ήλθε στο γραφείο μου. «Αν είστε τζέντλεμαν, πρέπει να με προστατέψετε, με κατηγορούν αδίκως ότι ευθύνομαι για όλα αυτά» είπε.

Την κοίταξα εξεταστικά. «Δεν μου φαίνεστε και τόσο αθώα, πάντως μπορείτε να μείνετε για λίγες μέρες στην πτέρυγα φιλοξενουμένων του μεγάρου του ιστολογίου. Θα πω στην οικονόμο να σας οδηγήσει στην τελευταία ανάρτηση». Με ευχαρίστησε και άφησε την οικονόμο να της δείξει το δρόμο.

«Τι παράξενο σκίτσο» σκέφτηκα. Ήπια μια γουλιά από το μολτ μου και αφέθηκα στην ηδονή του αρώματός του.

.

Υ.Γ. Για όσους είδαν νωρίς την ανάρτηση, έκανα κάποιες μικρές αλλαγές στο κείμενο.

Τα αγαθά της φιλανθρωπίας

Θα σε ελεήσουμε, λεφτά θα σου χαρίσουμε,

Αρκεί να μας ευγνωμονείς, μιαν ευκή για μας να πεις,

Μόνο να μην αναρωτηθείς αν ο νόμος είναι και για μας, για τις οφσόρ

..........και για τα φαντς,

Μόνο να μην παραπονεθείς «παιδιά, κάτι δεν πάει καλά, τι καμώματα

..........είναι αυτά;»

.

Άσε μας στην ησυχία μας και εμείς θα σε ευεργετήσουμε,

Αρκεί να το παραδεχθείς, δική σου όλη η αποτυχία,

Δεν είναι του συστήματος η αστοχία, δεν υπάρχει αδικία,

Είχες βρε αδελφέ μιαν ατυχία, στα πόδια πάλι θα σταθείς, θα σε

..........στηρίξουμε εμείς.

.

Θα κάνουνε ένα γκαλά, της τιβί τ' αφεντικά, να μαζευτούνε τα παιδιά,

η Μαριάνα, ο υπουργός, ο στρατηγός, ο δικαστής και ο

..........αρχιεπίσκοπος,

O μητροπολίτης ο λαλίστατος, ο πρώτος παράγων και ο ύστατος,

Έχουμε εμείς κοινωνική ευθύνη, για τον ποπό σας σούπερ βαζελίνη!

.

Και να μην ξεχάσουμε, κάνε άλλο ένα παιδάκι,

Μας τσακίστηκε εχθές ένα σκλαβάκι, σφάξανε στ’ Αφγανιστάν ένα

..........στρατιωτάκι,

Αν σου ζήσει, δίχως απαίτηση καμία, θα ‘χει σίγουρη εργασία, μέχρι

..........και τα εκατόν τρία,

Βλέπεις, δεν αντέχουν τα ταμεία.

.

Υ.Γ. Ο μπλόγκερ αποποιείται το παραπάνω κατάπτυστο και λαϊκίστικο στιχούργημα/κακούργημα που του ενέπνευσε κάποιο δαιμόνιο από το υπερπέραν, την ώρα που ετοίμαζε τσάι και άκουγε κάποια είδηση περί αγαθοεργιών της εκκλησίας και ευκατάστατων κυριών, ξέρετε, των δέκα οικογενειών στις οποίες ανήκει το τσιφλίκι που ονομάζουμε κράτος (μη λησμονήσουμε και την εκστρατεία του ΣΚΑΙ με τα δωρεάν μπογιατίσματα κατοικιών, τις δωρεάν ψυχαναλύσεις και τα φροντιστηριακά μαθήματα για αναξιοπαθούντες).

Επιλέγουμε αυτά που μας ενοχλούν

Θυμάμαι ένα περιστατικό πριν από λίγες μέρες, όταν ακόμη είχε ζέστη. Εργαζόμουν το μεσημέρι, όταν εισέβαλαν στο δωμάτιο άσχημοι ήχοι, από κάτι που έμοιαζε με σύγχρονη σκυλοπόπ ελληνική μουσική. Έχω ίσως αναφέρει παλαιότερα ότι λίγα πράγματα με ενοχλούν τόσο και μπορούν να με βγάλουν εκτός εαυτού, έως και να με οδηγήσουν, σχεδόν, σε δολοφονική μανία, όσο ο θόρυβος και ιδίως η «μουσική». Ίσως όμως η πολλή ώρα που κάθομαι στη σιωπή να έχει φέρει πλέον κάποια αποτελέσματα. Σχετικά ήρεμος, αλλά όχι εντελώς χωρίς θυμό, άνοιξα τη μπαλκονόπορτα του ακάλυπτου και έριξα μια ματιά μήπως εντοπίσω την πηγή της ενόχλησης, αντί να βάλω τις αγριοφωνάρες, όπως ίσως θα έκανα πέρυσι.
.

Δεν δυσκολεύτηκα. Σε ένα ανοιχτό παράθυρο της απέναντι πολυκατοικίας, σε ένα χαμηλότερο όροφο, πρώτο ή ίσως ισόγειο, διέκρινα μια γιαγιά να κάθεται υποφέροντας από τη ζέστη και παρακολουθώντας, όπως κατάλαβα, τηλεόραση. Και ο λίγος θυμός που είχα διαλύθηκε σε μια γκρίζα σκόνη και παρασύρθηκε από τον άνεμο. Χαμογέλασα με κατανόηση και ξαναέκλεισα το παράθυρο. Όπως είχα γράψει και εδώ, απευθυνόμενους στον αγανακτισμένο πολίτη, επιλέγουμε αυτά που μας ενοχλούν.

.

Θα ακολουθήσω το νήμα αυτής της σκέψης. Υπάρχει τελικά κάτι που πρέπει να μας «ενοχλεί»; Ίσως η ερώτηση να φαίνεται προκλητική. Υπάρχουν τόσα άσχημα που συμβαίνουν στον κόσμο, απεχθή εγκλήματα, σφαγές, βιασμοί, εκμετάλλευση… Όμως, αν θεωρούμε ανόητο να οργιστούμε εναντίον ενός φυσικού φαινομένου, ενός τυφώνα, ενός σεισμού, μιας κατολίσθησης, όσο μεγάλες καταστροφές και αν προκαλεί, γιατί πρέπει να οργιζόμαστε από κάτι που κάνει ένας άνθρωπος; Είναι ένας άνθρωπος λιγότερο «φυσικό φαινόμενο» από μια βροχή; Μαντεύω την ένσταση. Ο άνθρωπος έχει λογική, ικανότητα να διακρίνει το καλό από το κακό, να ελέγχει και να περιορίζει τις ορμές και τα πάθη του.

.

Δεν θα διαφωνήσω ότι υπάρχουν πολλά που μπορείς να κάνεις με ένα άνθρωπο που σκορπάει τον πόνο ή απλώς ενοχλεί. Μπορείς να χρησιμοποιήσει την πειθώ, μπορείς, αν αποτύχεις με την πειθώ, να τον απειλήσεις με συνέπειες, να τον περιορίσεις, να καλέσεις άλλους ανθρώπους για να τον αντιμετωπίσετε μαζί. Ωστόσο, και πάλι δεν βλέπω το λόγο για τον οποίο πρέπει να «ενοχλείται» κάποιος, να επιτρέπει σε εξωτερικά νήματα να κινούν την ψυχή του. Αν ένα ερέθισμα του εξωτερικού κόσμου μπορεί να διαλύσει τον θυμό, δεν θα πρέπει ένας άνθρωπος να διεκδικήσει για τον εαυτό του τον έλεγχο του θυμικού του, ενεργώντας όπως πρέπει κάθε φορά, αλλά μένοντας ατάραχος, αντανακλώντας την πραγματικότητα σαν καθρέπτης, μένοντας όμως αλέκιαστος από αυτήν;

.

«Εξάλειφε τας φαντασίας συνεχώς εαυτώ λέγων ‘νυν επ’ εμοί έστιν ίνα έν ταύτη ψυχή μηδεμία πονηρία ή μηδέ επιθυμία μηδέ όλως ταραχή τις· αλλά βλέπων πάντα οποία έστι, χρώμαι εκάστω κατ΄αξίαν.» Σε ελεύθερη μετάφραση, μας λέει ο στωικός αυτοκράτορας στα «Εις Εαυτόν»: Σβήνε τα παραμυθάκια του μυαλού και λέγε συνέχεια στον εαυτό σου ότι από εσένα τον ίδιο εξαρτάται να μην έχεις στην ψυχή σου πονηρία, επιθυμία ούτε και την παραμικρή ταραχή, αλλά αντιλαμβανόμενος την πραγματικότητα ακριβώς όπως είναι, θα χρησιμοποιείς καθετί σύμφωνα με την αξία του.»

.

Στωικισμός, Βουδισμός, ορθολογισμός, πες το όπως θες, το θέμα είναι να είναι κάποιος ο ίδιος καπετάνιος της ψυχής του και όχι οι σκιές και τα φαντάσματα που πλάθει ο νους ανακατεύοντας φαινόμενα και παλιές εμπειρίες και τραύματα.

.

Τι μένει πέρα από την αταραξία; Το μέλι από την άμεση επαφή με το πραγματικό, τη ζωή, η μακαριότητα, και μια ανόθευτη, δημιουργική δράση, που δεν είναι αντίδραση, αλλά πηγάζει από τη φύση του κάθε ανθρώπου …αλλά βλέπων πάντα οποία έστι, χρώμαι εκάστω κατ΄αξίαν. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο, αλλά είναι θέμα άσκησης, κανένας δεν τρέχει μαραθώνιο από την πρώτη προπόνηση, αλλά σχεδόν όλοι μπορούν, αν δείξουν επιμονή.

.

Και κάτι από τη σημερινή μου βόλτα που ίσως να ενδιαφέρει παλαιοροκάδες (κάποια στοιχεία για την ταινία, εδώ):

.

.

Διάλεξε λεζάντα!

1. Όχι, δεν ήλθαμε για προστασία, κύριε, για περαίωση ήλθαμε.

2. Όχι, δεν μας στέλνει ο Λουίτζι, μας στέλνει ο Παπακωνσταντίνου.

3. Ο ΓΑΠ είπε να πέσεις ένα 700άρι και σε αφήνει ήσυχο.

4. Περαίωση, πέσε το παραδάκι να μη σου κάνουμε άνω κάτω το μαγαζί!

5. Περαιώστε τα αρ#!*ι@ μου!

.

Είμαι από αυτούς που κάνουν αυτοπεραίωση από τότε που θεσπίστηκε το μέτρο. Μας είπαν ότι έτσι θα γλυτώσουμε από την αθλιότητα της περαίωσης, τώρα καταλαβαίνω ότι θα ζητήσουν και από εμάς κανένα εφτακοσάρι, έτσι, για να μας αφήσουν ήσυχους. Κλίνω προς την άποψη να μην ενταχθώ στο μέτρο.

.

Εκβιασμός για τον συνεπή φορολογούμενο και νομιμοποίηση με μικρό κόστος για τον ασυνεπή.

.

Ακραίο θράσος η προτροπή προς τις τράπεζες να δανείζουν τον δυστυχή επαγγελματία που δεν θα έχει αρκετό ρευστό για τα κερατιάτικα. Οι εκβιαστές στέλνουν τους επαγγελματίες στους συνεταίρους τους, στους τοκογλύφους, για να αντεπεξέλθουν στον εκβιασμό. Το θεωρούν μάλλον αυτό και παροχή βοήθειας!

.

Βέβαια, είναι προαιρετικό το μέτρο, μόνο που αν δεν περαιώσεις και είσαι από τους «τυχερούς» που θα ελεγχθούν, όλο και κάτι θα βρουν για να σου ρίξουν τα πρόστιμά τους. Φαντάζομαι ότι οι εφοριακοί δεν συγκινούνται ιδιαίτερα όταν τους υποδεικνύεις ότι είσαι συντηρητικός και ότι οι παραλείψεις που κάνεις σε βάρος σου για να μη ρισκάρεις είναι μεγαλύτερης αξίας και πιο σημαντικές από κάποια μουτζούρα, παρατυπία, λάθος σε βάρος του κράτους. Αλλά είπαμε, από το πρώτο ευρώ στη φυλακή οι απατεώνες επαγγελματίες που δεν ήταν αρκετά ικανοί για να τρουπώσουν σε καμιά θεσούλα!

.

Διαβάζω και για τη γελοιότητα με το αλαλούμ των αποδείξεων. Κατάφερε αυτή η κυβέρνηση το ακατόρθωτο, η χρήση της τεχνολογίας του Διαδικτύου να σημαίνει χάσιμο ωρών, σε σύγκριση με την παραδοσιακή μέθοδο υποβολής των δηλώσεων. Σε ένα φακελάκι θα παραδίδουν τις αποδείξεις όσοι υποβάλλουν χειρόγραφα τη φορολογική δήλωση, μία-μία και με καταχώριση του ΑΦΜ της επιχείρησης παρακαλώ θα τις πληκτρολογούν όσοι υποβάλλουν τη δήλωση ηλεκτρονικά! Αυτό θα πει εκσυγχρονισμός! Να μην πω και εγώ για τις ξεθωριασμένες αποδείξεις που θα τις πατάς από πάνω ή θα τρέχεις στο εστιατόριο που περιδρόμιασες πριν από έξι μήνες για να ρωτάς των επιχειρηματία πόσα ακριβώς είχες πληρώσει ή για να γράψει το ποσό και να στη σφραγίσει. Ας αφήσω τους διαχειριστές που θα μοιράζουν αποδείξεις των κοινόχρηστων δαπανών σε κάθε ένοικο χωριστά. Είναι να σε πιάνει νευρικό γέλιο. Μια παλίρροια γραφειοκρατίας, βλακείας και ηλιθιότητας που φουσκώνει και καταπίνει τα πάντα. Μια χώρα που αντί να κάνει βήματα προς τα εμπρός, οπισθοδρομεί.

.

Αν κατάλαβα καλά, για να καλύψει το κράτος τις ελλείψεις του και την ανικανότητά του προσπαθεί να μας κάνει όλους άμισθους υπαλλήλους του. Άκουγα σε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή στην Ανατολική Γερμανία επί υπαρκτού. Χρειαζόσουν αιτήσεις και χαρτιά για τα πάντα. Έτσι κάπως πάμε να γίνουμε και εδώ. Μια χώρα της υπαρκτής ηλιθιότητας.

.

Αυτό το καθεστώς πότε θα το περαιώσουμε;

.

Διαβάστε και την εύστοχη ανάρτηση του Greek Rider.

Πόλεμος ανακοινώσεων

Όπως ίσως θα καταλάβατε, γυρνώντας στο σπίτι μου, στη γωνία του δρόμου, είδα τη χειρόγραφη, άσχημη ανακοίνωση κολλημένη με σελοτέιπ σε ένα άθλιο κομμάτι τενεκέ. Μόλις πέρασα την πόρτα μου, συνέταξα την ανακοίνωση με τα κόκκινα γράμματα και την επικόλλησα στον ίδιο άθλιο τενεκέ.

.

Αύριο, 4 Οκτωβρίου, είναι η ημέρα των ζώων, δηλαδή, γιορτάζουμε όλοι. Χρόνια μας πολλά!

.

Το κείμενο της ανακοίνωσής μου:

.

ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΤΑΪΖΕΙ ΤΑ ΖΩΑ,

.

ΕΞΑΛΛΟΥ, ΕΣΕΙΣ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΤΟ «ΔΙΚΑΙΩΜΑ» ΝΑ ΠΑΡΚΑΡΕΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΑ, ΝΑ ΛΕΡΩΝΕΤΕ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΧΩΡΟ, ΝΑ ΘΟΡΥΒΕΙΤΕ, ΝΑ ΚΤΙΖΕΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΑ, ΝΑ ΤΣΙΜΕΝΤΑΡΕΤΕ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΥΤΑ, ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΑ, ΑΛΛΑ ΕΠΙΛΕΞΑΤΕ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΛΙΓΗ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΖΩΑ. ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ Π.Χ. Ο ΑΘΛΙΟΣ ΤΕΝΕΚΕΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΟΛΛΗΣΑΤΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟΧΑΡΤΟ ΣΑΣ.

Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΚΗ.

.ΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΒΑΛΤΕ ΔΥΟ ΜΠΟΛ.

.

ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ, ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΟΚΤ.:ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ.

.

.

..

Και μια ανάρτηση του φίλου Jolly Roger.

.

Μια εξέλιξη: Επιστρέφοντας αργά από έξοδο είδα ότι κάποιο άτομο, ίσως το ίδιο που είχε κολλήσει το παλιόχαρτο, είχε σκίσει τη δική μου ανακοίνωση και την είχε αφήσει πεταμένη κάτω, αποδεικνύοντας πόσο συνεπές είναι στο ενδιαφέρον του για την καθαριότητα. Εννοείται πως αμέσως σκίστηκε και το δικό του χαρτί, το οποίο όμως πετάχτηκε στα σκουπίδια.