...εκεί Πολυτεχνείο, πού είν' το Πολυτεχνείο;Να είναι άραγε στους φοιτητές που τρώνε ξύλο στα αμφιθέατρα και στις βιβλιοθήκες, όχι από χωροφύλακες και παρακρατικούς, αλλά οργανωμένους κομματικούς στρατούς γενιτσάρων εξωκοινοβουλευτικών παρατάξεων και κοινοβουλευτικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των δύο κομμάτων εξουσίας; Να είναι στο φόβο του φοιτητή κάθε φορά που εισέρχεται στο πανεπιστημιακό άσυλο των παρανόμων, των μικροεγκληματιών, των βιαστών, των μικροπωλητών, των κάθε λογής εξω/ενδοπανεπιστημιακών τρελαμένων και αφιονισμένων φονταμενταλιστών κάθε είδους; Να είναι στο ματσό περιβάλλον ελεύθερης ανταλλαγής κλωτσομπουνιδίων; Να είναι στο κτίσιμο των γραφείων των καθηγητών, στις απειλές και στις επιθέσεις; Να είναι στην ελευθερία κάποιων να τρομοκρατούν και να φιμώνουν, να καταλαμβάνουν και να οικειοποιούνται, και ας είναι και εξωπανεπιστημιακοί; Να είναι στα εργαστήρια κατασκευής μολότοφ; Να είναι στη βρωμιά, στα πτυχία χωρίς αντίκρισμα; Να είναι στους αιώνιους φοιτητές;
Στη μεταπολίτευση, μέχρι έφηβος, θυμάμαι ότι πήγαινα στο Πολυτεχνείο με συγγενείς ή φίλους. Σήμερα, τέτοιες μέρες, αποφεύγω να περάσω και από την περιοχή. Με ενοχλούν οι στομφώδεις, ξύλινες ανακοινώσεις των νεολερών που σε κάνουν να νοιώθεις κρατούμενος σε κομουνιστικό στρατόπεδο αναμόρφωσης, οι στριγκές ντουντούκες που τρίζουν και τσιρίζουν γδέρνοντας τα αυτιά στην προσπάθεια να εκπέμψουν επαναστατικά εμβατήρια, τα κοριτσάκια-κράχτες και τα λερά αγοράκια της ΚΝΕ που προσπαθούν να σου πασάρουν κουπόνια και το Ριζοσπάστη κάθε πέντε μέτρα, με ύφος οπαδών θρησκευτικής αίρεσης που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου. Με ενοχλεί η βρωμιά και τα πανό από μουσαμά που κρέμονται παντού. Με ενοχλεί αυτό το πανηγυράκι της βρωμιάς, των κρωξιμάτων, της μιζέριας.
.
Το μόνο μέρος στο οποίο μπορώ να βρω λίγο Πολυτεχνείο, να έλθω λίγο σε επαφή με εκείνα τα γεγονότα, με εκείνη την ατμόσφαιρα, είναι κάποιες παιδικές αναμνήσεις. Είχα γράψει για κάποιες από αυτές, πέρυσι, εδώ.
5 σχόλια:
Έτσι μπράβο! Τέτοιες μέρες είναι για να πηγαίνουμε στο The Mall που δεν υπάρχουν αυτά τα νοσηρά φαινόμενα.
Και παίζει και πολύ πιο χαρούμενη μουσική από υψηλής πιστότητας μεγάφωνα... :)
Μάλλον, σε ενοχλεί που για μερικούς, μόνο οι δηλωμένοι και φέροντες πολιτική ταυτότητα του Κ.Κ.Ε. έχουν το δικαίωμα να διαδηλώνουν και να φωνάζουν για το πολυτεχνείο... Δεν θα διαφωνήσω...
:-(
Mouridis, προτίμησα δυνατή μπίρα, καλή παρέα και μια πολιτικο/φιλοσοφική συζήτηση συνοδεία τζαζ σε ένα μπαράκι.
Ναυτίλε, πολλά με ενοχλούν και, πράγματι, περισσότερο εκείνοι που θέλουν πάντα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να σε ντύσουν με τη στολή τους.
Το ότι 35 χρόνια τώρα, παγκόσμιο ρεκόρ, κάποιες χιλιάδες άνθρωποι, απτόητοι, ας τους στολίζετε με όλα τα κουσούρια του κόσμου συνεχίζουν να διαδηλώνουν στο "ευαγές" αυτό ίδρυμα, που λέγεται και πρεσβεία ΗΠΑ, είναι πράγματι ενοχλητικό.
Το κατανοούμε.
Όπως και το δηλητήριο σας.
Συνεχίστε.
Τα πρώτα εκατό χρόνια είναι πράγματι δύσκολα.
Είναι γιατί δεν κάνουνε και μια έφοδο, όπως έγινε στο Ιράν. Σε αυτή τη χώρα όλα στη μέση τα αφήνουμε.
Αισθητικά, περισσότερο με λιτανεία/προσκύνημα ή ρωμαϊκού τύπου παρέλαση υποταγής μου μοιάζει. Φαντάζομαι τίποτε marines μέσα να τρώνε κάνα βρώμικο και να κάνουνε χάζι «Άσε να εκτονώνονται, ξέρουν ποιανού είναι προτεκτοράτο».
Παγκόσμιο ρεκόρ ναι, μόνο που εγώ το βλέπω με την κακή έννοια. Νεκρή, προσχηματική τελετουργία με την κοινή συμμετοχή ενός σάπιου συστήματος και μιας απολιθωμένης Αριστεράς που αδυνατεί να δώσει θετική απάντηση, πέραν των καθολικά αποτυχημένων με πάταγο συνταγών, σε οτιδήποτε. Κάτι σαν κοσμική συγκέντρωση εργατοπατέρων και φοιητοπατέρων με ολίγη γαρνιτούρα πολιτικών και άλλων - πάμε to see and be seen. Δεν αρνούμαι ότι πολύς κόσμος συμμετέχει διότι απλώς «πιστεύει», αλλά...
Δημοσίευση σχολίου