Το είδαμε και αυτό, Εξάρχεια εναντίον Αγίου Παντελεήμονα στο ένδοξο πεδίο μάχης της παιδικής χαράς του δευτέρου. Ακόμη και στρατηγός υπήρχε, τον είδα σε ένα παράθυρο να δηλώνει όλος καμάρι πρόεδρος κάποιας ένωσης εφέδρων, με ωραίο κοντοκουρεμένο μαλλάκι, με πόλο μπλουζάκι, θα τον καμάρωναν οι δικοί του. Και τον εαυτό μου κοροϊδεύω, κάπως έτσι είμαι και εγώ... και έφεδρος υπολοχαγός μάλιστα, βεβαίως - βεβαίως! Σε ένωση πάντως δεν γράφτηκα. Φαίνεται ότι συνεπικουρούμενες από τα ΜΑΤ αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνθηκαν επιτυχώς της πατρίας παιδικής χαράς.Ελπίζω να μην ξεκινήσει αυτή τη φορά κανένας εμφύλιος πόλεμος από την παιδική χαρά, θα είναι ο απόλυτος διασυρμός της χώρας. Μετά το στρατόπεδο του Μακρυγιάννη... νέες σελίδες δόξας στην παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα. Όχι ότι δεν θα μας αξίζει. Δεν είπε κάποιος ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα; Καραγκιοζιλίκια εις τον κύβον.
Κωμωδία, αλλά και τραγωδία μαζί, κωμικοτραγική η μοίρα και όλη η ιστορία του ανθρώπου. Άσχημη η κατάσταση στη γειτονιά μου, άσχημη η εγκληματικότητα, άσχημη η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής (το έχω γράψει ότι και εγώ μέχρι και ξύλο έχω παίξει), άσχημη η βία, άσχημο και να προπηλακίζονται παιδάκια - και δεν με ενδιαφέρουν οι συνθήκες - άσχημος και ο προπηλακισμός της δικηγόρου, άσχημη πράξη και η πολιορκία του αστυνομικού τμήματος από ακροδεξιούς, που έβριζαν ατιμώρητοι τους αστυνομικούς και έκαναν ό,τι ήθελαν, αφού είναι «δικοί τους». Φαίνεται ότι οι νόμοι περί εξύβρισης των οργάνων της τάξης δεν ισχύουν για όλους. Το παρακράτος είναι εδώ, ενωμένο δυνατό. Οι ανεγκέφαλοι του ενός άκρου είναι το πάτημα για τους ανεγκέφαλους του άλλου άκρου και η κοινωνία συνθλίβεται στη μέση. Αυτά συμβαίνουν όταν σχηματίζονται στρατοί και χαρακώματα και παρατάξεις και κηρύσσονται κατά φαντασία ή πραγματικοί πόλεμοι. Υστερία παντού. Η βλακεία θριαμβεύει.
Ο γνωστικός άνθρωπος δεν παίρνει μέρος σε αυτά. Ξέρω, αυτό μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις, αλλά έτσι είναι. Ο άνθρωπος είναι αυτός που είναι, δεν πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα, τουλάχιστον όχι με αυτούς τους τρόπους, όχι μέσα από αυτά τα παιχνίδια, αυτά παίζονται με τους όρους των ανεγκέφαλων.
Το κράτος μιας ελεεινής και άθλιας κυβέρνησης, της χειρότερης της μεταπολίτευσης. Μια κυβέρνηση που έφερε πολλά πισογυρίσματα και ξύπνησε πολλά φαντάσματα. Το κράτος του Κωστάκη που ετοιμάζεται να φέρει το κράτος του Γιωργάκη. Έτσι, επανερχόμαστε στο γελοίο. Γελοίο ον ο άνθρωπος και όλη του η ιστορία, ξαναλέω. Θέλετε να δείτε κάτι πραγματικά σοβαρό, πραγματικά δραματικό, αληθινές πράξεις ηρωισμού και αυταπάρνησης, πραγματικά σημαντικά γεγονότα; Δείτε μια μάχη μυρμηγκιών!
Από ένα κάτοικο του Αγίου Παντελεήμονα, που θα ήθελε να απελάσει ξένους και Έλληνες.
Πριν από πολλά, πολλά χρόνια, έπαιζα και εγώ σε αυτή την παιδική χαρά.
.
Υ.Γ. Ετοιμάζω το ποπ-κορν μου για να απολαύσω το έργο: Η διολίσθηση στη βία. Ο τσομπάνος οδηγεί πάλι τα άβουλα πρόβατα στο μαντρί, με το γνωστό και αποτελεσματικό τσοπανόσκυλο, το φόβο, και αυτά δεν παίρνουν καν χαμπάρι. Πλάσματα της συνήθειας είναι που πιστεύουν, άκουσον - άκουσον, ότι είναι και έλλογα, για να μην πω και ελεύθερα!
5 σχόλια:
Αποριες.
-- δειξε μου εστω και μια κυβερνηση τα τελευταια 45 χρονια που να ηταν καλυτερη απο την προηγουμενη.
ΟΛΕΣ οι κυβερνησεις ειναι (καθε φορα) οι χειροτερες απο τον πολεμο και δωθε. Η μηπως ξεσχασα καποια;
-- καλα, οι ανεγκεφαλοι εβαλαν σιδεριες στην παιδικη χαρα για να εμποδισουν τους αλλοδαπους. Ποιος θα φυλαει τις σιδεριες; Θα κανουν 24ωρη βαρδια μπροστα στα λουκετα;
Jolly Roger, πάντα η τρέχουσα κυβέρνηση είναι η χειρότερη :), αλλά, πραγματικά, αυτοί το έχουν παρακάνει ή ίσως πάλι η υπομονή μου να έχει εξαντληθεί.
Υπάρχει πράγματι περιφρούρηση, αλλά τους καταλαβαίνω και αυτούς. Στην παιδική χαρά γινόντουσαν και άλλα ορισμένες ώρες και δεν νομίζω ότι αν είχα παιδί θα το πήγαινα εκεί. Σκέφτομαι τώρα ότι και από την πλατεία αποφεύγω να περνώ. Ο χαρακτηρισμός ανεγκέφαλος πάει σε άτομα και των δύο «στρατοπέδων». Η κατάσταση έχει γίνει περίεργη στην περιοχή.
Δυστυχώς φίλε Περαστικέ, έρχονται τα χειρότερα. Συμφωνώ μέ όσα λές, και δυστυχώς πιστεύω πως πίσω απο τα μικρά κόμματα (αριστερά και δεξιά), υπάρχουν οργανωμένες παρακρατικές οργανώσεις, έτοιμες να συγκρουστούν. Μέχρι τώρα, κάθονται στο περιθώριο και η δράση τους έχει αναβληθεί (γιατί αρκεί η κοινοβουλευτική τους παρουσία). Σε κάποια στιγμή όμως, αν η κατάσταση δεν εκτονωθεί κοινοβουλευτικά, θα γίνει ένα μεγάλο μπάμ, και ο πόλεμος θα αρχίσει. Και θα σηματοδοτήσει πιστεύω το επόμενο στάδιο της παρακμής που θα είναι ο ένοπλος πόλεμος. Φυσικά εύχομαι να διαψευσθώ τραγικά.
Εγώ έχω ένα να πω (κυρίως). Μόλις λύσομε το λαθρομεταναστευτικόν, θα περνάμε τέ-λει-α!
Ήδη ονειρεύομαι την αναπαλαίωση του πρώην Εφετείου της Σωκράτους και, κυρίως, την αποκατάσταση της αρχικής ονομασίας και λειτουργίας του: HOTEL AMBASSADOR. Προτείνω μάλιστα να φιλοξενεί μόνο πρέσβεις και ειδικώς εκείνους που θα χρειασθούν πολυήμερη ανάπαυση στο υπέροχο περιβάλλον της ανανεωμένης μετα-λαθρομέτ Ομονοίας, έπειτα από την κοπιώδη προσήλωσή τους στην διακρατική και διεθνή επίλυση του προβλήματος.
Ειδικότερα, το συντριβάνι της εισόδου προτείνω να φωτίζεται καθ’ όλη τη νύχτα με πολύχρωμους εναλλασσόμενους φωτισμούς.
Στο ισόγειο θα υπάρχει ειδική πίστα Turbulent Convertors για τους ρέκτες! Ήδη παίρνω αριθμό προτεραιότητας!
Όλοι μας θα θέλομε τότε να ζήσομε στην περιοχή αυτή. Ίσως μάλιστα σκεφτώ κι εγώ να εγκαταλείψω την Αχαρνών και να μετοικήσω στη Σωκράτους ή περί αυτήν. Θα είναι ωραία. Θα ξαναγίνουμε όλοι φίλοι, όπως παλιά. Θα ακούμε μόνον ελληνικές συνομιλίες στις οδούς. Θα είμαστε ήρεμοι. Θα κοιμόμαστε όπως πριν ελάχιστα χρόνια, με ανοικτές τις μπαλκονόπορτες και το κλειδί ξεχασμένο έξω από την πόρτα.
Μεθαύριο θα καταθέσω (τελοσπάντων το σκέφτομαι) πληρέστερη έκθεση επ’ αυτής της προοπτικής στην μελαγχολική (εσχάτως) ΤΕ της ΝΔ Αγίου Παντελεήμονα.
Locus, υπάρχουν ακόμη κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες. Αν η οικονομική επιδεινωθεί και άλλο, τότε θα αρχίσουν τα δύσκολα.
Ευγένιε, διεισδυτικόν.
Δημοσίευση σχολίου