Δευτέρα, Ιουνίου 09, 2008

Το μυστήριο του λευκού αυτιού

Ήταν πριν από πολλά χρόνια, πρέπει να ήμουν στην πρώτη Δημοτικού, στην πρωινή προσευχή. Ίσως να έβρεχε, καθώς η συγκέντρωση του σχολείου είχε γίνει σε εσωτερικό χώρο. Ο Διευθυντής απευθύνεται στο σχολείο και τότε προσέχω ένα μυστηριώδες, λευκό αντικείμενο να εξέχει από το αυτί του. Μοιάζει να είμαι ο μόνος που το προσέχει. Το θέαμα προξένησε εντύπωση στο παιδικό μυαλό μου και για καιρό σκεφτόμουν τι θα μπορούσε να είναι, χωρίς να βρω ικανοποιητική απάντηση. Πολλά χρόνια αργότερα, σηκώνω το κεφάλι, κοιτάζω στον καθρέπτη, θυμάμαι εκείνη την στιγμή και χαμογελώ. Στο αυτί μου υπάρχει ένα παρόμοιο αντικείμενο. Έχω μόλις ξυριστεί, ξέπλυνα το πρόσωπό μου, αλλά κάποιο κομμάτι αφρού έχει πάει στο αυτί μου και έχει μείνει εκεί.
.
Καθώς μεγαλώνουμε, βρίσκουμε απαντήσεις στα ερωτήματα της παιδικής ηλικίας, όμως, αυτά αντικαθίστανται από άλλα, περισσότερα και βασανιστικότερα. Ποιος είναι ο ενήλικος που θα βρει την προφανή απάντηση χαμογελώντας;

13 σχόλια:

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

πράγματι μεγαλώνωντας βρίσκουμε πολλές απαντήσεις σκόπός είναι να μας ικανοποιούν και να μην δημιουργούν καινούργια ερωτήματα

Ναυτίλος είπε...

Βρίσκουμε απαντήσεις... ναι... Αν κι εγώ προσωπικά αποκτώ όλο και περισσότερα ερωτήματα όσο μεγαλώνω... ίσως νά ’μαι σπασικλάκι... Who knows?

;-)

Περαστικός είπε...

Πράσινη κλωστή, είναι όντως αυτός ο σκοπός;

Ναυτίλε, νομίζω ότι αυτή είναι η μοίρα των περισσοτέρων μας.

Ανώνυμος είπε...

εξαιρετικο!

υπεροχη αναρτηση!

Greek Rider είπε...

"Μέσα στον φόβο και στές υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς θα κάμουμε για ν' αποφύγουμε τον βέβαιο τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν' αυτός στον δρόμο' ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ' ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν, εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους- που πια καιρός- μας συνεπαίρνει." Κ.Κ. (1911)

Περαστικός είπε...

Exofthalmi, ευχαριστώ.

Greek Rider, καλά τα γράφει ο ποιητής.

pikos apikos είπε...

Διαβάζοντας το κείμενο εμένα το μυαλό μου πήγε στο …βαμβάκι ( χρησιμοποιείται συχνά από ηλικιωμένους).
Για να δοθούν οι απαντήσεις, θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα τα δεδομένα κατά την γνώμη μου. Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι ο αποπροσανατολισμός είναι σημάδι του καιρού (νομίζω ότι αυτό θίγεις ή κάνω λάθος?)

aerostatik είπε...

πρόσεξα το παντελόνι καμπάνα...

Περαστικός είπε...

Pikos apikos, νομίζω ότι θα το είχα αναγνωρίσει αν ήταν βαμβάκι, δεν αποκλείω βέβαια τίποτα μετά από τόσο καιρό, πιστεύω πάντως ότι όντως ήταν σαπουνάδα. Δυστυχώς (ή ευτυχώς από μια άποψη), πολλές φορές τα δεδομένα δεν είναι ξεκάθαρα, ιδίως για τα σημαντικά αυτής της ζωής, αλλά τα ερωτήματα πιεστικά. Αναφέρομαι γενικότερα στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής.

Aerostatik, της εποχής.

ellinida είπε...

Ετσι είναι με τα μυστήρια της ζωής. Sooner or later τα λύνεις.:)

Περαστικός είπε...

Ellinida, είσαι αισιόδοξη :)

ou ming είπε...

Βρε μήπως έπινε μπίρες κόντρα στον αέρα ο κύριος διευθυντής;

Πολύ μου άρεσε αυτό το ποστ. Άριστα δέκα μικρέ περαστικέ :)

Περαστικός είπε...

Ενδιαφέρουσα θεωρία, Ou Ming, χαίρομαι που σου άρεσε :D