Έξω από το μουσείο

Ερμής με βρέφος Διόνυσο, βρέθηκε σε ανασκαφές στο ιστολόγιο και φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Περαστικού.

.

Σήμερα, Κυριακή, αποφασίσαμε με έναν αρχαιολάτρη φίλο μου, όπως είμαι και εγώ εδώ που τα λέμε, να πάμε να δούμε την έκθεση «Πραξιτέλης» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μια εξαιρετική έκθεση που συνιστώ σε όλους. Επωφεληθήκαμε και από τη σημερινή δωρεάν είσοδο, καθώς ήταν το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου (Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς). Έφτασα πρώτος στις σκάλες του μουσείου όπου είχαμε συμφωνήσει να συναντηθούμε και τον περίμενα να έλθει με τη μικρή κόρη του. Έμεινα να ατενίζω την αθλιότητα και την ασχήμια γύρω από το έξοχο νεοκλασικό κτήριο όταν το βλέμμα μου έπεσε στο χειρότερο κομμάτι αυτού του άθλιου θεάματος, στις τεράστιες αφίσες του επιθεωρησιακού θεάτρου που βρίσκεται απέναντι από το μουσείο.

Κακόγουστα βαμμένα και μεταμφιεσμένα, κακομούτσουνα πρόσωπα με κοίταζαν ειρωνικά από τις φτηνιάρικες πινακίδες και κάποια στιγμή άρχισαν να μιλάνε «εμείς θα νικάμε πάντα, η φτήνια, η ασχήμια, η φαυλότητα, τράβα να δεις τα ρωμαϊκά αντίγραφα του Πραξιτέλη σου, όσα άφησαν οι βάρβαρες ορδές των Χριστιανών, είσαι άσχετος και ξενέρωτος, πραγματικά "αλλού". Δωρεάν προσφέρονται στο θεατή τα πελεκημένα μάρμαρα που τόσο θαυμάζεις, αλλά πόσοι θα τα επισκεφθούν; Τουλάχιστον πόσοι συμπολίτες σου; Οι περισσότεροι επισκέπτες θα είναι ξένοι. Έχεις δει αντίθετα τα βράδια τις ουρές που έρχονται για να δουν εμάς, πληρώνοντας και εισιτήριο; Πάντα για σύντομες περιόδους θα προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι η ανθρωπότητα και μετά θα χώνει με μεγαλύτερη λαχτάρα το πρόσωπό της στο βούρκο.» Απαξίωσα να απαντήσω, υπήρχε και πολύς κόσμος γύρω και δεν ήθελα να προκαλέσω περίεργα βλέμματα, εξάλλου, καλύτερα που δεν θα επικρατούσε συνωστισμός. Οι αφίσες του μουσείου, με τις υπέροχες σμιλεμένες μορφές εναντίον «ΝΔ της Άσχημης». Μήπως πρέπει να γίνει εκεί κάποια απαλλοτρίωση; Θέλω να εξορίζω την ασχήμια από τον κόσμο μου.

Λίγο πριν να φτάσει ο φίλος μου με την κόρη, άλλη μια πρόκληση. Ένας τύπος με ανεκδιήγητη εμφάνιση με πλησιάζει. Όπως αναμενόταν, ζητάει 50 λεπτά, και να είχα δεν θα έδινα, δεν μου αρέσει η φάτσα του. Πρέπει να έχει πάρει τη δόση του. Με κοιτάζει περίεργα και λέει κάτι ακαταλαβίστικα, «πώς στέκεσαι έτσι, πώς στέκεστε όλοι έτσι, τι κάνετε; Σαν λίτες είστε, σαν λίτες...». Τον κοιτάζω με απάθεια, δεν καταλαβαίνω τι λέει. «Τι σημαίνει «λίτες»;» τον ρωτάω με ειλικρινές ενδιαφέρον. Με κοιτάζει με κάποια έκπληξη. «Α εσύ έχεις μαύρα μεσάνυχτα» λέει και απομακρύνεται κουνώντας επιτιμητικά το κεφάλι. Αργότερα θυμήθηκα ότι κάπου είχε πάρει το μάτι μου σε κείμενα αναρχικών να ονομάζονται έτσι οι άνδρες της ασφάλειας με πολιτικά, δηλαδή, οι ασφαλίτες. Ίσως τα πρόσφατα κουρεμένα μαλλιά μου, τα γυαλιά ηλίου...

Εκεί περίπου έφτασε ο φίλος μου με την κόρη του και μπήκαμε σε έναν άλλο κόσμο, όπου κυριαρχούσε το κάλος και το υψηλό (αν και κάποιοι μπορεί να πουν ότι έχουμε κάλο και να μας πάρουν στο ψιλό).
.

Υ.Γ. Τελικά, υπήρχαν περισσότεροι Έλληνες από όσοι ανέμενα. Ελπιδοφόρο, μπορεί να ήτανε και καμιά ‘κοσαριά.

Πεζοδρόμιο

Δεν ήξερα ότι γίνεται ακόμη στην Αθήνα και μάλιστα μέρα μεσημέρι. Βγήκα σήμερα, Σάββατο, αναζητώντας ένα πράσινο κοτλέ σακάκι (που πάει με όλα τα χρώματα) και στην Γ' Σεπτεμβρίου, κοντά στην Ομόνοια, τις είδα. Δεν είχαν κάτι το ιδιαίτερα κραυγαλέο, μάλλον ξένες, κάποιες φορούσαν πράγματι πιο αποκαλυπτικά ρούχα, αλλά όχι περισσότερο από αυτά άλλων νεαρών δεσποινίδων. Ωστόσο, με κάποιο τρόπο ξεχώριζαν. Ίσως κάτι η στάση τους, κάτι ο τρόπος που κοιτούσαν, το ότι δεν έδειχναν να πηγαίνουν κάπου. Όχι, εγώ δεν προσεγγίστηκα, ήμουν και βιαστικός... αλλά άκουσα ένα διάλογο κάποιων νεαρών που κάπως επιβεβαίωσε τις υποψίες μου:
- Ρε συ αυτή ήταν καλή.
- Αλάργα λέμε από τέτοια.
- Μα αυτή ήταν πολύ κυριλέ ρε συ.
Κατάλαβα για ποια μιλούσαν. Πράγματι, εκείνη ξεχώριζε.

Απουσία έμπνευσης

- Τζέιμς! Τζέιμς! Ακόμη αυτό το ποστ;

.

Όχι, δεν θα γράψω για την εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ, Όχι, δεν θα γράψω για την εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ, Όχι, δεν θα γράψω για την εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ, Όχι, δεν θα γράψω για την εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ.

Σημείωση: Άλλαξα τη λεζάντα, νομίζω ότι αυτή είναι καλύτερη.

Παγκοσμιοποίηση και θρησκεία - Τα σχετικά και τα απόλυτα

Πολλοί συνάνθρωποί μας στρέφονται για πνευματική καθοδήγηση σε τύπους όπως αυτός. Σας φαίνεται παράξενο; Φανταστείτε τον να φοράει μαύρα.

Ένας ξένος ήλθε από μια άλλη χώρα, μας είπε να ξεχάσουμε τη θρησκεία των προγόνων μας, τα ιερά και τα όσιά μας και να ασπαστούμε το κήρυγμά του. Μας ζήτησε να αφήσουμε τις παραδόσεις μας. Είπε ότι τα παιδιά πρέπει να αφήσουν τους γονείς τους και να έλθουν σε ρήξη με αυτούς και όσα πίστευαν. Προσπάθησε να μας προσηλυτίσει σε μια νέα, παράξενη, συγκρητιστική θρησκεία, που ένας δάσκαλος ή γκουρού δίδαξε και ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν γιος Θεού και αναστήθηκε αφού εκτελέστηκε.

Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσαμε σήμερα σε κάποιον σαν τον Απόστολο Παύλο, σε κάποιον που θα ταξίδευε από χώρα σε χώρα προσπαθώντας να προσηλυτίσει σε μια νέα θρησκεία που γεννήθηκε ως αίρεση, συμπλήρωμα αν προτιμάτε, μιας άλλης θρησκείας, σε μια ξένη χώρα. Πώς θα αντιδρούσαν άνθρωποι όπως π.χ. αυτοί που καλούνται νεοορθόδοξοι; Πώς θα αντιδρούσαμε όλοι; Οι περισσότεροι σίγουρα θα γελούσαμε και θα τον παίρναμε αρχικά στο ψιλό, όπως έκαναν και οι Αθηναίοι της εποχής. Θα γελούσαμε σίγουρα περισσότερο με τους πρώτους προσήλυτους και μετά; Πώς θα αντιδρούσαν οι υπερασπιστές των παραδόσεων και οι αντίπαλοι της παγκοσμιοποίησης όταν θα δημιουργούνταν τα πρώτα «προγεφυρώματα»;

Είναι κάπως ειρωνικό να ακούς τους ιερείς και άλλους υπέρμαχους των παραδόσεων να καταφέρονται εναντίον της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας όταν ο ίδιος ο Χριστιανισμός είναι το πιο χαρακτηριστικό προϊόν «παγκοσμιοποίησης» και πολυπολιτισμικότητας που μπορεί να σκεφθεί κάποιος. Σκεφθείτε το λίγο. Έπειτα, ποιος ξέρει, μπορεί μερικοί τρελοί κάπου να «μαγειρεύουν» τη θρησκεία των επόμενων 2.000 ετών. Υπάρχει χρόνος, ο Χριστιανισμός χρειάστηκε περίπου τρεις αιώνες για να γίνει από αξιοπερίεργο και σκοτεινή σέκτα περιθωριακών κυρίαρχη θρησκεία στη λεκάνη της Μεσογείου και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης.

Κάποιοι προειδοποιούν «μη θίγετε για ιερά και τα όσια, μην πριονίζετε το κλαδί στο οποίο κάθεστε! Μην σχετικοποιείτε τα πάντα». Νομίζω όμως ότι δεν έχουμε καμία ελπίδα για πρόοδο ή για ειρήνη, μέσα και έξω μας, ή για κατανόηση μεταξύ μας όσο καθόμαστε σε κλαδιά αντί να στεκόμαστε στα πόδια μας. Κάποια στιγμή πρέπει να το κάνουμε αυτό, να αφήσουμε τα κλαδιά και να ασχοληθούμε με το τι είναι απόλυτο και τι σχετικό.

Υπάρχουν πράγματα που είναι απόλυτα και πράγματα που είναι σχετικά. Τα απόλυτα μπορούμε να τα προσεγγίζουμε στη σφαίρα της αλήθειας, αλλά όχι του πραγματικού. Ο νους μας τα συλλαμβάνει κάποιες φορές, τουλάχιστον τα απλούστερα από αυτά, αλλά δεν μπορεί να τα φτάσει. Είναι η μακρινή ακτή όπου προσπαθεί να φτάσει ο θαλασσοπνιγμένος, τα απρόσιτα παραμυθένια κάστρα. Είναι αφηρημένες έννοιες που λάμπουν μέσα στην καθαρότητά τους, απρόσιτες για πάντα, αλλά χρήσιμες, όπως το καρότο που οδηγεί τον γάιδαρο. Ίσως η πρώτη συνειδητοποίηση αυτών των απολύτων να ήταν το προπατορικό αμάρτημα, ο καρπός του δέντρου της γνώσης. Ίσως η πρώτη δαγκωματιά να ήταν η πρώτη σκέψη που έκανε ο άνθρωπος πάνω στο τι είναι αλήθεια, στο τι είναι ηθικό, ο οραματισμός του απολύτου και η μάταιη προσπάθεια επίτευξής του (λέτε να το έκανε αυτό πρώτα η γυναίκα όπως υπονοεί η Βίβλος; Χο χο, τροφή για σκέψη). Η μάταιη προσπάθεια επίτευξης του απολύτου, ο πύργος της Βαβέλ.

Από την άλλη μεριά, τίποτα από αυτά που είναι πραγματικά δεν είναι απόλυτο. Όλα τα πραγματικά, συμπεριλαμβανομένων και κυρίως των έλλογων όντων είναι σύνθετα και σχετικά, όσο και αν τείνουν προς το ένα ή το άλλο άκρο. Η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας (άρα αυτού του απολύτου) μπορεί να μας βοηθήσει στο δρόμο της πραγματικής πνευματικότητας. Ποτέ οι πράξεις μας και οι σκέψεις μας δεν θα είναι απόλυτα καθαρές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε ένοχοι, απλώς αυτοί είμαστε.

Βλέπουμε τις αλήθειες, προσπαθούμε ο καθένας με ό,τι δύναμη έχει να τις τραβήξει στη σφαίρα του πραγματικού, αλλά αποτυγχάνουμε. Ότι πάμε να αγγίξουμε γίνεται από χρυσός στάχτη και σκόνη μόλις πάμε να ανοίξουμε την παλάμη μας όπου νομίζουμε ότι το έχουμε φυλακίσει. Τώρα που το σκέπτομαι, ίσως το μόνο απόλυτο που μπορεί να πλησιάσει ο άνθρωπος είναι η πίστη, αλλά προσοχή, όχι η πίστη σε κάτι. H πίστη σε κάτι συγκεκριμένο, όπως σε μια θρησκεία, είναι υποκατάστατο, κάθε αντικείμενο πίστης είναι σχετικό, το μυστικό ίσως να είναι να πιστεύεις σε όλα και σε τίποτε συγκεκριμένο. Μπορεί να παραληρώ.

Μικρός ήθελα να γίνω ερημίτης, ασκητής, να αφήσω όλα τα σχετικά και να πιάσω τα απόλυτα. Όταν μεγάλωσα δεν άλλαξαν πολλά πράγματα, απλώς συνειδητοποίησα ότι θα μου έλλειπε πολύ το ζεστό νερό και το σαπούνι.

Είναι ίσως ανοησίες όλα αυτά, ίσως πάλι κοινοτοπίες. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς μοιάζουν στον αναγνώστη. Έτσι και αλλιώς κανένας δεν έχει να χάσει τίποτα από κάτι τέτοια. Να κερδίσει... δεν ξέρω.

Υ.Γ. Μόνο ένα ποτηράκι τσικουδιά ήπια απόψε.

Από την άβυσσο - Θρησκεία

Συζητούσαμε περί θρησκείας. Είχαμε πει πολλά εναντίον της και εναντίον του ιερατείου, όταν στράφηκε και μου είπε ότι ίσως πάλι να ήταν προτιμότερο να υπάρχει μια κρατούσα θρησκεία με δεδομένο ότι τόσοι άνθρωποι είναι πνευματικά ευάλωτοι και θα μπορούσαν εύκολα, απουσία ενός έτοιμου, τυποποιημένου προϊόντος, να στραφούν σε διάφορες σέκτες και περίεργες, ξενόφερτες λατρείες.

Ίσως να είχε δίκιο, πρόσφατα είχα ακούσει για μια σέκτα με ένα σωρό περίεργες αντιλήψεις και ύποπτες διδαχές, περί ενός γιου του θεού που θανατώθηκε ως εγκληματίας, περί ανάστασης νεκρών, παρθενογενέσεων και άλλων τέτοιων πολλών ανοησιών. Είναι να απορείς που υπάρχουν άνθρωποι, έστω περιθωριακοί και κακομοίρηδες, έτοιμοι να πιστέψουν σε τέτοια πράγματα.

Ανασηκώθηκα στο ανάκλιντρο και έμεινα να κοιτάζω σκεφτικός την όμορφη Ουργκουλάνιλα να σείει ρυθμικά τους γοφούς της, ενώ οι σκιές χόρευαν τον δικό τους χορό στους τοίχους, αντάμα με τις σεπτές μορφές των θεών μας . Έτεινα το κύπελλό μου στον οινοχόο

Υ.Γ. Κείμενο και σκίτσο υπό την επήρεια τσικουδιάς.

Αφιερούται στον φίλο με τον οποίο είχα έναν παρόμοιο διάλογο πριν από καιρό (εβδομάδες και όχι αιώνες).

Ενοχλητικόν

Κάθε φορά που πήγαινε να πάρει τον εαυτό του στα σοβαρά, εμφανιζόταν αυτός ο ενοχλητικός και του το χαλούσε.

Μια σημαντική μέρα

Κάνω μια εξαίρεση αυτή τη φορά και ανεβάζω φωτογραφία.

Είχα γράψει εδώ για εκείνον τον σπόρο τομάτας που είχε βλαστήσει στην αποχέτευση του νεροχύτη. Για μια στιγμή είχα πετάξει το βλαστάρι στα σκουπίδια, αλλά με μια δεύτερη σκέψη το είχα ανασύρει και τελικά είχα φροντίσει να φυτευτεί σε μια γλάστρα στη βεράντα των γονιών μου, χωρίς να γνωρίζω τι φυτό είναι. Εχθές, 16 Σεπτεμβρίου, ήταν μια πολύ σημαντική μέρα. Εχθές, το φυτό αυτό μου προσέφερε μια μικρή τομάτα. Μπορεί να ήταν σε μέγεθος κορόμηλου, αλλά ήταν η πιο γλυκιά τομάτα που έχω φάει. Ετοιμάζει μάλιστα, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, και δεύτερο καρπό, δεν ξέρω αν θα ωριμάσει και αυτός, αλλά αυτό δεν έχει τόση σημασία, το μικρό φυτό με δικαίωσε, όταν άλλοι αστειεύονταν με τις "ευαισθησίες" μου. Σημασία έχει επίσης ότι υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίζουμε τη ζωή.

Ο ένας τρόπος είναι μηδενιστικός, απορριπτικός, πάει κατευθείαν στο τελικό άθροισμα που και εγώ πιστεύω ότι δεν είναι απλώς το μηδέν, αλλά είναι αρνητικό. Σε αυτή την περίπτωση, μικρές διαφοροποιήσεις μικρά αποτελέσματα, μικρές βελτιώσεις είναι πάντα αμελητέες, για πέταμα, ασήμαντες. Τι να πας να ψηφίσεις μωρέ, κάτσε σπίτι ή ρίξε μια μούντζα, ρίξε λευκό, ρίξε άκυρο, γιατί να ψηφίσεις π.χ. Πράσινους Οικολόγους; Όλα είναι λεπτομέρειες, είναι στημένα, καταδικασμένα. Δεν είναι λάθος αυτό, αλλά αν παίρνεις την απόφαση να παραμείνεις σε αυτό τον κόσμο και να συμμετάσχεις στο γίγνεσθαι, δεν έχεις άλλη επιλογή από να υιοθετήσεις, τουλάχιστον μέσα στη δράση σου, μια πιο πραγματιστική άποψη. Μια ματιά που μπορεί να διακρίνει τις μικρές διαφοροποιήσεις, που σε κάνει να προσέχεις τι πετάς και τι αφήνεις. Δεν λέω ότι θα γίνει καλύτερη έτσι η ζωή, αλλά με αυτό τον τρόπο έχεις πιθανότητες κάποτε να γευθείς γλυκό καρπό. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγος σεβασμός, λίγη αγάπη, λίγη προσοχή, να μη διστάζεις να ανασύρεις από τα σκουπίδια αυτό που σου μοιάζει κάπως σημαντικό.

Κάτι άλλο βέβαια που με έκανε να σκεφθώ αυτή η φίλη μου, η τοματιά (ο μικρός πρίγκιπας είχε λουλούδι - εμένα μου έλαχε ντοματιά), είναι ότι καλή και σοβαρή υπόθεση η πολιτική, αλλά τα σημαντικά συμβαίνουν και χωρίς αυτήν, εξάλλου, μπορούν να συμβαίνουν και χωρίς εμάς τους ίδιους. Η πολιτική είναι ένα από τα πολλά φύλλα του κρεμμυδιού που είναι η ζωή μας, και σίγουρα είναι ένα εξωτερικό φύλλο, αν και σημαντικό, δεν αντιλέγω.

Πέραν αυτού, πολλά γράφτηκαν και θα γραφτούν για αυτές τις εκλογές. Δεν θα ασχοληθώ ιδιαίτερα, θα πω μόνο ότι εκεί που πολλοί επιμένουν στα αγκάθια, εγώ είδα και μερικά καλά βλαστάρια. Είδα αρκετό κόσμο να προσπαθεί, με τις διαθέσιμες επιλογές που είχε, να προσπαθεί να αντιδράσει και να εκφράσει την αντίθεσή του σε αυτό το καθεστώς. Είδα τους Πράσινους Οικολόγους, με μηδενική προβολή, να προσεγγίζουν το 1%. Βλέπω στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δρομολογούνται διαδικασίες που τουλάχιστον υπάρχουν κάποιες πιθανότητες να οδηγήσουν σε κάτι καλύτερο, σε μια απεξάρτηση από το κακό παρελθόν του, την οικογενειοκρατία και σε περιθωριοποίηση των παλιών, ύποπτων προσώπων. Ελπίζω βέβαια αυτά τα βλαστάρια να μην καταλήξουν στα σκουπίδια, τουλάχιστον όχι όλα, για κάποια από αυτά είναι και στο χέρι μας.

Αξίζει να προσπαθείς, αξίζει να γεύεσαι κάπου - κάπου γλυκό καρπό.

Εντάξει, τέρμα η αισιοδοξία, επιστρέφω στις ωραίες, άνετες, σκοτεινές αβύσσους μου.

Λυπηρό: Ο ένας στους τέσσερις απείχε. Η Ντόρα Μπ. είπε σήμερα σε ένα δελτίο ειδήσεων ότι η ΝΔ ψηφίστηκε από το 42% του λαού, χωρίς βέβαια να λαμβάνει υπόψη αυτή την τεράστια αποχή. Ε λοιπόν, τελικά πιστεύω ότι είχε δίκιο. Όποιος δεν επιλέγει στις εκλογές, νίπτει τας χείρας του και εξουσιοδοτεί εν λευκώ τους άλλους να αποφασίσουν για λογαριασμό του. Όποιος ψηφίζει λευκό, είναι τόσο υπεύθυνος όσο και αυτός που ψηφίζει το "κακό" κόμμα. 29 επιλογές είχατε φίλτατοι, 29, καθίστε τώρα στο καλάμι σας και enjoy the ride! Θέλω να δω αν κάτι γραφικοί που προπαγάνδιζαν το λευκό με την υπόσχεση ότι θα προσφύγουν στα δικαστήρια για να ζητήσουν να εκκενωθούν έδρες στη βουλή, ανάλογες με το ποσοστό για το λευκό (αν και μου φαίνεται ότι δεν έπιασε το λευκό μόνο του το όριο του 3%) θα τηρήσουν τις υποσχέσεις τους και, αν τελικά προχωρήσουν, τα αποτελέσματα των ανόητων προσπαθειών τους.

Καλή ψήφο

Όχι έτσι:

.

Έτσι:

Νομίζω ότι ειπώθηκαν και γράφτηκαν αρκετά, το σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, αλλαγαί και επιστροφαί δεν γίνονται δεκταί. Το πολίτευμά μας, με τις όποιες στρεβλώσεις του και τα ελαττώματά του, μας παρέχει μια σημαντική δυνατότητα επιλογής, αν την αρνηθούμε, εξουσιοδοτούμε τους άλλους να επιλέξουν για λογαριασμό μας, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, the show must go on.

Κυνήγι μαγισσών

...και εκκίνησαν να κάψουν τον υποτιθέμενο εμπρηστή στην πλατεία του χωριού.

.

Όχι ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ, όχι αποχή/άκυρο/λευκό, όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές, ψηφίστε μικρά κόμματα!

Ασύμμετρη ενημέρωση: Θυμάστε το περιβόητο βίντεο της κρατικής τηλεόρασης που υποτίθεται ότι απεικόνιζε εμπρηστές; Πόσος θόρυβος είχε δημιουργηθεί με αυτούς τους δύο ανθρώπους που απλώς έστεκαν σε ένα ύψωμα. Η είδηση φαίνεται ότι διαψεύσθηκε, οι άνθρωποι φαίνεται ότι ήταν εθελοντές δασοπυροσβέστες και όχι μυστικοί πράκτορες, πόσο προβλήθηκε αυτό; Το ακούσατε σε κάποιον τηλεοπτικό σταθμό από αυτούς που μας βομβάρδιζαν με εκείνα τα ανόητα πλάνα;

Δείτε όμως εδώ και εδώ. Άλλες δύο περιπτώσεις κατασκευής εμπρηστών, αυτή τη φορά με καταγγελίες για άσκηση πιέσεων ή παρεμβάσεις στο ανακριτικό υλικό από όργανα της πυροσβεστικής.

Φαίνεται ότι έπρεπε να περάσει το σενάριο των οργανωμένων εμπρησμών και να οργανωθεί το κυνήγι μαγισσών, ώστε η κυβέρνηση να αποσείσει από πάνω της την κύρια ευθύνη για τις καταστροφές από τις πυρκαγιές, ενδεχομένως για να βάλει μια τρομοκρατημένη κοινή γνώμη πίσω στο «μαντρί», αλλά και για να μείνουν αιωρούμενες υποψίες πάνω από πασόκους, αναρχικούς ή όποιον άλλο βολεύει τους κυβερνώντες.

Προσέχετε όσοι πηγαίνετε εκδρομές ή είστε περιπατητές ή ορειβάτες, δεν μπορείτε να είστε ποτέ σίγουροι ότι δεν θα σας πιάσουν οι ιεροεξεταστές που κατασκευάζουν ενόχους.

Είναι αυτό δημοκρατικό, ευνομούμενο κράτος; Το αφήνω στην κρίση σας.

Στο μεταξύ, είδα και αυτές τις δηλώσεις του Πολύδ.. Προσέξτε το ρήμα «χτυπήθηκε» (ας μην μπω στον πειρασμό να πω ποιος είναι "χτυπημένος"). Αλήθεια χτυπήθηκε η Πάρνηθα; Νόμιζα ότι η πυρκαγιά έκαιγε μια ημέρα μέχρι να φτάσει στον δρυμό, νόμιζα ότι πρόκειται για μια φωτιά που μάλλον οφείλεται στο ηλεκτρικό δίκτυο, με βάση τις ενδείξεις και τις μαρτυρίες, και ότι αν έκαψε την Πάρνηθα οφείλεται στην ανικανότητα και στην ασυνεννοησία παρά σε οτιδήποτε άλλο (ενδεικτικά, θυμηθείτε την ασυνεννοησία για το αν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ή όχι πυροσβεστικά αεροπλάνα χωρίς να προκληθεί blackout). Αν σας αρέσουν οι θεωρίες συνομωσίας πάντως, πάρτε μια πιο πιθανή: αυτή την ανακοίνωση για παραχώρηση δημόσιων εκτάσεων προς εκμετάλλευση στον Δήμο Ζαχάρως μπορεί να την αποκωδικοποιήσει κάποιος; Πρόκειται για μια «μηχανή» αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων; Μήπως αποκτούν βάση τα σενάρια όσων συσχέτιζαν τις πυρκαγιές με οικονομικά συμφέροντα;

Πάμε και σε αυτές τις εκλογές με έλλειμμα σοβαρότητας και πλεόνασμα υποσχέσεων και κουτοπονηριάς (αρκεί να δει κανείς το ύφος του Βουλγαράκη όταν ρωτάει επίμονα τον Χρυσοχοΐδη να ξεκαθαρίσει αν θα δώσει και το ΠΑΣΟΚ στους στρατιωτικούς και αστυνομικούς όσα υπόσχεται η ΝΔ. Από την άλλη, τι να πεις για τις υποσχέσεις περί κατάργησης του φόρου κληρονομιάς από την ΝΔ, ενός φόρου που σίγουρα λίγο απασχολεί τις αδύναμες οικονομικά τάξεις ή την οικονομία γενικότερα, καθώς και για την υπόλοιπη παροχολογία;

Παρεμπιπτόντως, νόμιζα ότι οι τηλεμαραθώνιοι και οι εκκλήσεις για οικονομική βοήθεια προς τους πολίτες σε περίπτωση κάποιας καταστροφής γίνονται με κάποια κοινή αποδοχή ότι το κράτος δεν έχει επαρκείς πόρους για να συνδράμει τα θύματα των πυρκαγιών. Πώς γίνεται λοιπόν να ανακοινώνει η ΝΔ ότι θα δώσει τόσες παροχές και ότι θα καταργήσει μάλιστα και ένα φόρο που ευνοεί τους κατέχοντες τόσο σύντομα μετά τις πυρκαγιές; Είναι ή δεν είναι αυτό προσβολή σε κάποιο συνταξιούχο που έδωσε 50 ευρώ από το υστέρημά του για τους πυρόπληκτους; Τελικά, η βοήθεια που έδωσαν οι πολίτες ήταν για να ανακουφιστεί ο προϋπολογισμός ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη άνεση για προεκλογικές παροχές, για να πάρει κάποια ψίχουλα ο αστυνομικός και ο στρατιωτικός και να ψηφίσουν μαζικά ΝΔ; Αιδώς! Αν μάλιστα όλα αυτά συνοδευθούν μετεκλογικά από αυξήσεις άλλων σημαντικών φόρων (όπως ο ΦΠΑ) ή άλλα βάρη και περικοπές για να καλυφθούν, πολλοί θα μετανοήσουν, αλλά πόσα χέρια θα τους έχουν μείνει για να κόψουν για άλλη μια φορά;

Κατά τα άλλα, δεν θα γλιτώσουμε και πάλι τις συγκεντρώσεις με τα πλαστικά σημαιάκια και τους πλαστικούς ψηφοφόρους, καλός μετανάστης είναι αυτός που έρχεται στη συγκέντρωση του κόμματος για μερικά ευρώ, λένε οι κακές γλώσσες.

Ας τους δείξουμε ότι εδώ δεν είναι το Σάλεμ της Μασαχουσέτης του 1692 και ότι αυτά δεν περνάνε.

Υ.Γ. Γράφω αργά τη νύχτα, αν εντοπιστούν λάθη, παρακαλώ να επισημανθούν.

Μπάρμπα Γιώργος

Μπάρμπα Γιώργος needs YOU!

Όχι ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ, όχι αποχή/άκυρο/λευκό, όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές,

ψηφίστε μικρά κόμματα!

.

Επαναλαμβάνω, πέραν των πολιτικών και ιδεολογικών μεταξύ μας διαφορών, οι οποίες είναι θεμιτές, μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη:

1) Να σπάσει το απόστημα του κομματικού κράτους.
2) Να σταματήσει γενικά η πελατειακή διαχείριση και η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού.
3) Να μπει ένας φραγμός στην αναξιοκρατία και τον νεποτισμό και να σταματήσουν οι κληρονομικοί ηγέτες

Για αυτούς τους λόγους, πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να υποστούν ένα ισχυρό κλονισμό. Όταν κάτι «δουλεύει» δεν αλλάζει, ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και για να μπορέσουν να βρουν διέξοδο νέες δυνάμεις, είναι να φανεί ότι πλέον σημαντικές κοινωνικές ομάδες τα εγκαταλείπουν. Τα κόμματα δεν αλλάζουν όταν επιβραβεύονται με την ψήφο των πολιτών, ό,τι και αν υπόσχονται. Αυτό το οποίο έχω εναντίον των μεγάλων κομμάτων σήμερα είναι το πολιτικό κατεστημένο που κυριαρχεί σε αυτά, το βάθος της σήψης και της διάβρωσής τους και ο τρόπος που διαχειρίζονται πλέον το κράτος σαν αυτό να ήταν αποκλειστική περιουσία τους!

Θα είναι μια θετική εξέλιξη αν σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας τα δύο μεγάλα κόμματα στηρίξουν πολιτικά μια υπερκομματική/εξωκοινοβουλευτική κυβέρνηση από ανθρώπους αναγνωρισμένης αξίας και με διοικητικές ικανότητες σε κάθε πεδίο όπου θα κληθούν να προσφέρουν. Για να μην ξεχνάμε και ότι άλλη είναι η νομοθετική εξουσία και άλλη η εκτελεστική. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας εξυγίανσης του κράτους, αν και φυσικά δεν τρέφω αυταπάτες ότι θα αλλάξουν όλα από τη μία μέρα στην άλλη. Οι κατηγορηματικές αρνήσεις για αυτό το ενδεχόμενο, λυπάμαι, αλλά σε αυτό το στάδιο, με κριτήρια θεωρίας παιγνίων, δεν έχουν καμία αξία. Οι δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας θα καθοριστούν από τους συσχετισμούς δυνάμεων την επόμενη ημέρα και σίγουρα υπάρχουν αντικειμενικά πάρα πολλά σημεία σύγκλισης στα προγράμματα των μεγάλων κομμάτων, αν παραχωρήσουν και κάποια ελευθερία κινήσεων σε άτομα κοινής αποδοχής, όπως προανέφερα, θα υπήρχαν πολύ καλές προϋποθέσεις. Αλήθεια, μπορείτε να φανταστείτε τον νυν πρωθυπουργό, παρά τις σημερινές διαβεβαιώσεις του και απειλές περί ακυβερνησίας να αρνείται να αξιοποιήσει την εντολή διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης που θα λάβει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Προσωπικά, την αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας θα τη χρεώσω στα μεγάλα κόμματα. Και πενήντα φορές να κάνουν εκλογές, δεν πρόκειται να τους ψηφίσω. Έφτασε η στιγμή για κάποια εξέλιξη στην πολιτική μας κουλτούρα, ας κάνουμε κάποια βήματα πέρα από το 1974, ας τους επιβάλουμε εμείς τη συναίνεση, τη συνεργασία, τον πραγματισμό, το σεβασμό της βούλησης του πολίτη. Τα αφεντικά είμαστε εμείς και δεν πρέπει να ανεχόμαστε την αδιαλλαξία και τις απειλές. Σε όποιον δεν αρέσει, να πάει σπίτι του, υπάρχουν πολλοί αξιότεροι να αντικαταστήσουν τους κληρονομικού δικαίου ηγέτες μας!

.
Καιρός είναι για μια μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης.

Μεγάλα μωρά + Ανάλυση

- Ατοδυναμίααααααααα, μπου χούυυυυυυ! Δώτε μου ατοδυναμίααααααααα αλλιώς τα σας δείτσω εγώ, τα σας τσανακάνω εκλογές, τα ντείτε τι τα σας κάμω εγώωωωωω μπου χούυυυυυυυυυυ! Ετσουσία ντική μου, ντική μου, μόνο ντική μουυυυυ!

Ίσως να είναι καιρός να ωριμάσει το πολιτικό μας σύστημα, ίσως να είναι καιρός για πιο αντιπροσωπευτικά εκλογικά συστήματα που σέβονται κάθε ψήφο, ίσως να είναι καιρός για λιγότερο απόλυτες και πιο προσγειωμένες θέσεις των κομμάτων, για περισσότερη ειλικρίνεια, για συναίνεση και για συνεργασίες. Η εποχή των συνθημάτων και της αρλουμπολογίας πρέπει να παρέλθει. Ο πολιτικός μανιχαϊσμός πρέπει να τελειώσει.

Αυτοδύναμες κυβερνήσεις που νέμονται απόλυτα την εξουσία είναι βασικός παράγοντας της κομματικοποίησης του κράτους και της διαπλοκής.

Όχι ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ, όχι αποχή/άκυρο/λευκό, όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές,ψηφίστε μικρά κόμματα!

.

Τα του Καίσαρως... την ιδέα για το σκίτσο την πήρα από δηλώσεις του Γ. Καρατζαφέρη.

.

Ανάλυση 8/9:

Αν εξετάσουμε την «απειλή» περί μη συνεργασίας και εκ νέου προσφυγής στις κάλπες με βάση τη θεωρία παιγνίων, αυτή έχει κάποιο νόημα (αλλά όχι ηθική) πριν από τις εκλογές. Πρόκειται για ένα κλασικό παιχνίδι τύπου «chicken», δηλαδή, ποιος θα κάνει πίσω πρώτος. Είναι σαν δύο αυτοκίνητα που ξεκινούν από δύο αντίθετες κατευθύνσεις και γκαζώνουν σε πορεία σύγκρουσης, νικητής είναι αυτός που θα κάνει τον άλλο να δειλιάσει και να αλλάξει πορεία. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, το τελευταίο που θέλεις είναι να δείχνεις «λογικός» και διαλλακτικός, θέλεις να πείσεις τον άλλο ότι είσαι «τρελός» και αποφασισμένος και ότι αν θέλει να αποφύγει την καταστροφή, πρέπει να αναδιπλωθεί (σε αυτή την περίπτωση, να ψηφίσει το μεγάλο κόμμα που σκέφτεται να εγκαταλείψει αντί για κάποιο μικρότερο).

.

Ωστόσο, μετά τις εκλογές (τη λήξη του συγκεκριμένου παιγνίου), υπάρχει πλέον ένα νέο παίγνιο και όλα θα εξαρτηθούν από τις συνθήκες που θα έχουν διαμορφωθεί τότε και που ομολογουμένως είναι δύσκολο να φανταστούμε, καθώς δεν έχουμε γνωρίσει κάτι παρόμοιο. Πάντως, κάτι μου λέει ότι αυτός που θα φανεί αδιάλλακτος σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα είναι απαραίτητα κερδισμένος και ότι αν κάποιος αρχηγός (μεγάλου ή μικρού κόμματος) προτείνει κάποια συνεργασία, αυτή η πρόταση θα είναι δύσκολο να απορριφθεί χωρίς κόστος, εσωτερικές συγκρούσεις και συνέπειες. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και στη χειρότερη περίπτωση που θα οδηγηθούμε σε νέες εκλογές, αυτό καταστροφή δεν είναι, τουλάχιστον όχι για τη δημοκρατία και τη χώρα (για τα κόμματα που θα ευθύνονται, δεν ξέρω), είναι μέσα στους κανόνες του παιχνιδιού και θα έχει επιδοθεί ένα ισχυρό μήνυμα. Ψηφοφόρε, εσύ θέτεις τους κανόνες τους παιχνιδιού, κάνε τους να το θυμηθούν!

.

Η ανάλυση των σεναρίων σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας με βάση τη θεωρία παιγνίων είναι κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και διασκεδαστικό και θα άξιζε ειδικής, εκτενούς ανάρτησης, αλλά κάτι τέτοιο θα απαιτούσε χρόνο και μελέτη. Σε κάθε περίπτωση, μια πρώτη σκέψη που κάνω είναι ότι το κόμμα που θα έχει την πρωτοβουλία σε κάθε στάδιο της διαδικασίας θα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει αρνητικά μια θετική στάση από ένα άλλο κόμμα, με αποτέλεσμα, οι σημερινοί λεονταρισμοί να μοιάζουν μάλλον κούφιοι. Μια εκ των προτέρων απόρριψη οποιασδήποτε συνεργασίας από το πρώτο κόμμα μπορεί να έχει μεγάλο κόστος, ακόμη και να ανεβάσει το δεύτερο κόμμα στην εξουσία με ασύλληπτες συνέπειες για το πρώτο κόμμα και την ηγεσία του ή να οδηγήσει όντως σε εκλογές, αλλά με τις συνέπειες για εκείνον που θα θεωρηθεί υπεύθυνος για το αδιέξοδο, ανάλογα και με το ποια στάση και αντίληψη θα κυριαρχήσει στην κοινή γνώμη, κάτι δύσκολο να προβλεφθεί υπό τέτοιες συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, τα οικονομικά κέντρα εξουσίας υπολογίζω ότι θα πιέσουν σκληρά για μια συνεργασία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με άξονα τη σταθερότητα και την ατζέντα των μεταρρυθμίσεων.

Πολιτική αντιπαράθεση

- Ρε διαπλεκόμενοι!
- Ρε εμάς, είπες διαπλεκόμενους; Εσείς είστε πιο διαπλεκόμενοι ρε! Ανίκανοι!
- Ρε εμάς είπες ανίκανους; Εσείς είστε πιο ανίκανοι ρε! Διεφθαρμένοι!
- Ρε εμάς είπες διεφθαρμένους; Εσείς είστε πιο διεφθαρμένοι ρε! Ακατάλληλοι!
- Ρε εμάς είπες ακατάλληλους; Εσείς είστε πιο ακατάλληλοι ρε! Που διαλύσατε το κράτος!
- Ρε εμείς διαλύσαμε το κράτος; Εσείς το διαλύσατε περισσότερο ρε! Που νομιμοποίησατε τόσα αυθαίρετα!
- Ρε εσείς νομιμοποίησατε περισσότερα αυθαίρετα! Που .....
- ..............................................

Αν δεν καταλάβατε ποιος λέει τι, σωστά καταλάβατε!

.

Και μια ενδιαφέρουσα πρόταση κόμματος από το ιστολόγιο της Μανταλένας. Ο ιστοτόπος του κόμματος εδώ.

Και ένα κόμμα για τον φιλελεύθερο, εδώ.

.

Όχι ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ, όχι αποχή/άκυρο/λευκό, όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές,

ψηφίστε μικρά κόμματα!