Πιστεύω ότι το Ισραήλ διέπραξε ένα μεγάλο λάθος με αυτή την επίθεση εναντίον του Λιβάνου. Όχι μόνο από ηθική ή ανθρωπιστική άποψη, αλλά, ίσως το χειρότερο για το ίδιο, από πολιτική, ακόμη και στρατιωτική άποψη. Όχι, δεν έχω σκοπό να παραστήσω το στρατηγό του καναπέ, όπως κάτι απίθανοι τύποι που εμφανίζονται σε μικρά τηλεοπτικά κανάλια. Απλώς αναρωτιέμαι, ποιο αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης και με ποιο κόστος θα μπορούσε πλέον να θεωρηθεί επιτυχία για το Ισραήλ; Νομίζω ότι πρόκειται για μια περίπτωση αυτο-εγκλωβισμού σε μια αδιέξοδη κατάσταση, που ήδη έχει κάνει την ηγεσία αυτής της χώρας να αναζητά κάποια αποδεκτή διέξοδο, ενώ συνεχίζεται η απαράδεκτη σφαγή τόσων ανθρώπων.
Η Χεζμπολάχ, δημιούργημα της κατοχής του Λιβάνου από το Ισραήλ, σήμερα, ξανά χάρη στις προσπάθειες του Ισραήλ, με τους αδιάκριτους βομβαρδισμούς και τη συστηματική ερείπωση της χώρας, καταφέρνει το αδιανόητο, να κερδίσει την, πρόσκαιρη έστω, συμπάθεια ακόμη και των Χριστιανών του Λιβάνου και το θαυμασμό όλων των Αράβων. Δεν θα ήταν καλύτερα για το Ισραήλ να διαπραγματευθεί εξαρχής την ανταλλαγή αιχμαλώτων*, όπως έχει ήδη κάνει σε άλλες περιπτώσεις, έστω πλήττοντας παράλληλα και επιλεγμένους στόχους της Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο ή με κάποια άλλα στοχευμένα και ανάλογα αντίποινα; Υπήρχε αποτελεσματικότερος τρόπος από αυτό που γίνεται σήμερα για να εξασφαλιστεί ότι θα υπάρξει άλλη μια γενιά τρομοκρατών, άλλη μια γενιά μίσους, άλλα αθώα θύματα και από τις δύο πλευρές; Ας υποθέσουμε ότι το Ισραήλ θα καταφέρει να δημιουργήσει μια πραγματική ζώνη ασφαλείας (ακόμη και αυτό μοιάζει απίθανο πλέον), τι άλλο θα είναι αυτή παρά πεδίο βολής για τους εχθρούς του με τους στρατιώτες του να είναι οι στόχοι; Ποιος θα δημιουργήσει τη ζώνη ασφαλείας που θα προστατεύει τη ζώνη ασφαλείας; Ακόμη και το Ισραήλ θα εξακολουθήσει να πλήττεται, σε αυτή την περίπτωση με καλύτερα "μοντέλα" πυραύλων.
Αν υπάρχει κάτι (αν εξακολουθεί να υπάρχει μετά από αυτά τα γεγονότα) που μπορεί να εξασφαλίσει την ασφάλεια των Ισραηλινών πολιτών, αυτό είναι η προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας με σεβασμό των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Αντί αυτού, οι Παλαιστίνιοι ζουν υπό καθεστώς τρόμου, εξαθλίωσης και τυραννίας και ο Λίβανος, μια χώρα με φιλοαμερικανική κυβέρνηση που πάσχιζε να αποτινάξει τις επιρροές της Συρίας υπενθυμίζω, που είχε αρχίσει να ορθοποδίζει και να βρίσκει τον παλιό καλό εαυτό της, μια από τις πιο δημοκρατικές και κοσμοπολίτικες χώρες της Μέσης Ανατολής, μετατρέπεται ξανά σε ερείπια, πεδίο συγκρούσεων, και πηγή αστάθειας και απειλών. Αν η πρόσφατη πορεία του Λιβάνου συνεχιζόταν, είναι πολύ πιθανό η Χεζμπολάχ να έχανε σταδιακά την επιρροή της, τώρα όμως;
Νομίζω ότι κάποιοι έκαναν πολύ κακούς υπολογισμούς.
---------------------------------------------------------------------
* Το Ισραήλ έχει περίπου 10.000 Άραβες κρατούμενους στις φυλακές του, μεταξύ αυτών 1.000 γυναίκες και παιδιά - ένα αναγνωρισμένο κράτος δεν κάνει ποτέ απαγωγές.
Υ.Γ. 1 Πολλά πρόσφατα post και σχόλια με διαφορετικές απόψεις για το θέμα θα βρείτε στο blog του Μαύρου Γάτου.
Υ.Γ. 2 Αφορμή για αυτό το post υπήρξε ο βομβαρδισμός των Ισραηλινών που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους πολλά παιδιά και άλλοι άμαχοι. Ένα περιστατικό που ακολουθεί τη σφαγή των παρατηρητών του ΟΗΕ (αναρωτιέμαι σε ποια άλλη χώρα θα είχαν συγχωρεθεί όλα αυτά). Αυτό που προέχει είναι η άμεση κατάπαυση του πυρός και σε δεύτερη φάση η προώθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας, της μόνης πραγματικής λύσης για την περιοχή.