Μπάρμπα Γιώργος needs YOU!
Όχι ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ, όχι αποχή/άκυρο/λευκό, όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές,
Όχι ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ, όχι αποχή/άκυρο/λευκό, όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές,
ψηφίστε μικρά κόμματα!
.
Επαναλαμβάνω, πέραν των πολιτικών και ιδεολογικών μεταξύ μας διαφορών, οι οποίες είναι θεμιτές, μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη:
1) Να σπάσει το απόστημα του κομματικού κράτους.
2) Να σταματήσει γενικά η πελατειακή διαχείριση και η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού.
3) Να μπει ένας φραγμός στην αναξιοκρατία και τον νεποτισμό και να σταματήσουν οι κληρονομικοί ηγέτες
Για αυτούς τους λόγους, πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να υποστούν ένα ισχυρό κλονισμό. Όταν κάτι «δουλεύει» δεν αλλάζει, ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και για να μπορέσουν να βρουν διέξοδο νέες δυνάμεις, είναι να φανεί ότι πλέον σημαντικές κοινωνικές ομάδες τα εγκαταλείπουν. Τα κόμματα δεν αλλάζουν όταν επιβραβεύονται με την ψήφο των πολιτών, ό,τι και αν υπόσχονται. Αυτό το οποίο έχω εναντίον των μεγάλων κομμάτων σήμερα είναι το πολιτικό κατεστημένο που κυριαρχεί σε αυτά, το βάθος της σήψης και της διάβρωσής τους και ο τρόπος που διαχειρίζονται πλέον το κράτος σαν αυτό να ήταν αποκλειστική περιουσία τους!
Θα είναι μια θετική εξέλιξη αν σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας τα δύο μεγάλα κόμματα στηρίξουν πολιτικά μια υπερκομματική/εξωκοινοβουλευτική κυβέρνηση από ανθρώπους αναγνωρισμένης αξίας και με διοικητικές ικανότητες σε κάθε πεδίο όπου θα κληθούν να προσφέρουν. Για να μην ξεχνάμε και ότι άλλη είναι η νομοθετική εξουσία και άλλη η εκτελεστική. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας εξυγίανσης του κράτους, αν και φυσικά δεν τρέφω αυταπάτες ότι θα αλλάξουν όλα από τη μία μέρα στην άλλη. Οι κατηγορηματικές αρνήσεις για αυτό το ενδεχόμενο, λυπάμαι, αλλά σε αυτό το στάδιο, με κριτήρια θεωρίας παιγνίων, δεν έχουν καμία αξία. Οι δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας θα καθοριστούν από τους συσχετισμούς δυνάμεων την επόμενη ημέρα και σίγουρα υπάρχουν αντικειμενικά πάρα πολλά σημεία σύγκλισης στα προγράμματα των μεγάλων κομμάτων, αν παραχωρήσουν και κάποια ελευθερία κινήσεων σε άτομα κοινής αποδοχής, όπως προανέφερα, θα υπήρχαν πολύ καλές προϋποθέσεις. Αλήθεια, μπορείτε να φανταστείτε τον νυν πρωθυπουργό, παρά τις σημερινές διαβεβαιώσεις του και απειλές περί ακυβερνησίας να αρνείται να αξιοποιήσει την εντολή διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης που θα λάβει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;
Προσωπικά, την αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας θα τη χρεώσω στα μεγάλα κόμματα. Και πενήντα φορές να κάνουν εκλογές, δεν πρόκειται να τους ψηφίσω. Έφτασε η στιγμή για κάποια εξέλιξη στην πολιτική μας κουλτούρα, ας κάνουμε κάποια βήματα πέρα από το 1974, ας τους επιβάλουμε εμείς τη συναίνεση, τη συνεργασία, τον πραγματισμό, το σεβασμό της βούλησης του πολίτη. Τα αφεντικά είμαστε εμείς και δεν πρέπει να ανεχόμαστε την αδιαλλαξία και τις απειλές. Σε όποιον δεν αρέσει, να πάει σπίτι του, υπάρχουν πολλοί αξιότεροι να αντικαταστήσουν τους κληρονομικού δικαίου ηγέτες μας!
1) Να σπάσει το απόστημα του κομματικού κράτους.
2) Να σταματήσει γενικά η πελατειακή διαχείριση και η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού.
3) Να μπει ένας φραγμός στην αναξιοκρατία και τον νεποτισμό και να σταματήσουν οι κληρονομικοί ηγέτες
Για αυτούς τους λόγους, πρέπει τα δύο μεγάλα κόμματα να υποστούν ένα ισχυρό κλονισμό. Όταν κάτι «δουλεύει» δεν αλλάζει, ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και για να μπορέσουν να βρουν διέξοδο νέες δυνάμεις, είναι να φανεί ότι πλέον σημαντικές κοινωνικές ομάδες τα εγκαταλείπουν. Τα κόμματα δεν αλλάζουν όταν επιβραβεύονται με την ψήφο των πολιτών, ό,τι και αν υπόσχονται. Αυτό το οποίο έχω εναντίον των μεγάλων κομμάτων σήμερα είναι το πολιτικό κατεστημένο που κυριαρχεί σε αυτά, το βάθος της σήψης και της διάβρωσής τους και ο τρόπος που διαχειρίζονται πλέον το κράτος σαν αυτό να ήταν αποκλειστική περιουσία τους!
Θα είναι μια θετική εξέλιξη αν σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας τα δύο μεγάλα κόμματα στηρίξουν πολιτικά μια υπερκομματική/εξωκοινοβουλευτική κυβέρνηση από ανθρώπους αναγνωρισμένης αξίας και με διοικητικές ικανότητες σε κάθε πεδίο όπου θα κληθούν να προσφέρουν. Για να μην ξεχνάμε και ότι άλλη είναι η νομοθετική εξουσία και άλλη η εκτελεστική. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας εξυγίανσης του κράτους, αν και φυσικά δεν τρέφω αυταπάτες ότι θα αλλάξουν όλα από τη μία μέρα στην άλλη. Οι κατηγορηματικές αρνήσεις για αυτό το ενδεχόμενο, λυπάμαι, αλλά σε αυτό το στάδιο, με κριτήρια θεωρίας παιγνίων, δεν έχουν καμία αξία. Οι δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας θα καθοριστούν από τους συσχετισμούς δυνάμεων την επόμενη ημέρα και σίγουρα υπάρχουν αντικειμενικά πάρα πολλά σημεία σύγκλισης στα προγράμματα των μεγάλων κομμάτων, αν παραχωρήσουν και κάποια ελευθερία κινήσεων σε άτομα κοινής αποδοχής, όπως προανέφερα, θα υπήρχαν πολύ καλές προϋποθέσεις. Αλήθεια, μπορείτε να φανταστείτε τον νυν πρωθυπουργό, παρά τις σημερινές διαβεβαιώσεις του και απειλές περί ακυβερνησίας να αρνείται να αξιοποιήσει την εντολή διερεύνησης σχηματισμού κυβέρνησης που θα λάβει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;
Προσωπικά, την αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας θα τη χρεώσω στα μεγάλα κόμματα. Και πενήντα φορές να κάνουν εκλογές, δεν πρόκειται να τους ψηφίσω. Έφτασε η στιγμή για κάποια εξέλιξη στην πολιτική μας κουλτούρα, ας κάνουμε κάποια βήματα πέρα από το 1974, ας τους επιβάλουμε εμείς τη συναίνεση, τη συνεργασία, τον πραγματισμό, το σεβασμό της βούλησης του πολίτη. Τα αφεντικά είμαστε εμείς και δεν πρέπει να ανεχόμαστε την αδιαλλαξία και τις απειλές. Σε όποιον δεν αρέσει, να πάει σπίτι του, υπάρχουν πολλοί αξιότεροι να αντικαταστήσουν τους κληρονομικού δικαίου ηγέτες μας!
.
Καιρός είναι για μια μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης.
Καιρός είναι για μια μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης.
7 σχόλια:
Γιατί αρχίζουν και ζητάνε επιτακτικά και εκβιαστικά την αυτοδυναμία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ξανά λίγες μέρες πριν την Κυριακή των εκλογών;
Μήπως οι δημοσκοπήσεις που έχουν στα χέρια τους δείχνουν ότι τα ποσοστά τους πέφτουν και δεν τους φτάνουν για να κάνουν κυβέρνηση μόνοι τους;
Γιατί αυτός ο πανικός; Μάλλον κάτι άρχισε να αλλάζει στην χώρα μας. Υπομονή μέχρι την Κυριακή το βράδι και θα δούμε πολλές έκπληκτες "φάτσες" στα κανάλια.
Ας ελπίσουμε όντως να γίνει έτσι.
VJJMBVM
VGJHVG
Αγαπητέ "ΠΕΡΑΣΤΙΚΕ" δεν υπάρχει ελπίδα καμμιά. Το επίπεδο του "μέσου" πολίτη στην πατρίδα μας είναι απαράδεκτο. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο ποσοστό των σημερινών ψηφοφόρων δεν θα είχε κάν δικαίωμα ψήφου στην αληθινή Δημοκρατία του Αρχαίου Κόσμου καθώς θα προερχόταν από την τάξη των δούλων,των γυναικών ή στην καλύτερη περίπτωση των περίοικων.Ψηφίζουν αυτούς που τους αντιπροσωπεύουν.Το επίπεδο της Δημοκρατίας είναι το επίπεδο των πολιτών της.
Ο φίλος σου SUN KNIGHT
test - VFJKDJI
Φίλε Sun Knight, γνωρίζεις ότι διαφωνούμε σε αυτά τα σημεία, εξάλλου, δεν είχε λίγους άχρηστους ηγέτες (και πολίτες) και η αξιοθαύμαστη αθηναϊκή δημοκρατία ενώ είμαι βέβαιος ότι θα υπήρχαν πολλοί δούλοι αξιολογότεροι από τα αφεντικά τους. Όσο γα τις γυναίκες, η δική μου πείρα λέει ότι δεν υστερούν, και όποιες αδυναμίες έχουν έναντι των ανδρών τις αντισταθμίζουν με σημεία όπου υπερτερούν, ενώ ίσως αρκετές να έχουν και λίγη παραπάνω σοφία στη θέση της οποίας εμείς οι άνδρες έχουμε την επιθετικότητα. Μεγάλος Άγιος ο Σοπενάουερ, αλλά τη θέση του για τις γυναίκες, που ίσως να πήγαζε από τραυματικά του βιώματα με τη μητέρα του, διαφωνώ. Αντίθετα, κάποιος άλλος φιλόσοφος είπε (ίσως ο Cioran, δεν μπορώ να θυμηθώ) ότι οι γυναίκες έχουν τη σοφία που αποκτούν οι λαοί που έχουν μείνει για πολύ καιρό δούλοι. Βέβαια, θα μου πεις ότι αυτό θα έπρεπε να κάνει τους Έλληνες σοφό λαό... τι το ψάχνεις... Με την τελευταία σου παρατήρηση (το επίπεδο της Δημοκρατίας είναι το επίπεδο των πολιτών της) δεν θα διαφωνήσω. Θα τα πούμε για κάνα καφέ και άνοιξε το δικό σου μπλογκ, είμαι βέβαιος ότι θα πλακώσουν πολλοί με άγριες διαθέσεις ;)
Nομίζω πως ένα σχόλιο δεν είναι μόνο διάλογος μεταξύ του οικοδεσπότη και του σχολιαστή αλλά πρέπει να έχει ενδιαφέρον και για τους άλλους αναγνώστες ή/και σχολιαστές. Γι'αυτό κατά κανόνα αποφεύγω να σχολιάσω όταν δεν έχω να καταθέσω κάποια προσθήκη ή αντίρρηση, δηλαδή όταν το μόνο που έχω να πω είναι ότι συμφωνώ ή προσυπογράφω. Aυτός είναι ο βασικός λόγος που σπάνια σχολιάζω στα ποστ του περαστικού. Iσχύει και για το παρόν ποστ...
Καλησπέρα Π.
Δημοσίευση σχολίου