Κυριακή, Φεβρουαρίου 17, 2008

Οι τηλεοπτικές σειρές των παιδικών μου χρόνων

- Διακτινίστε με ηλίθιοι, δεν είναι ώρα για πλάκες!
.
Με αφορμή την προηγούμενη ανάρτηση, σκέφτηκα και άλλες τηλεοπτικές σειρές που παρακολουθούσα ως παιδί, τη δεκαετία του 70, και που ίσως να είχαν μια σημαντική επίδραση πάνω μου.

Δεν μπορώ να ξεχάσω το φλάουτο που ακουγόταν όταν ξεκινούσε το Κουνγκ Φου ή την ασκητική μορφή του σαολίν μοναχού Κουάι Τσανγκ Κέιν (Ντέιβιντ Καραντάιν) που περιπλανιόταν στην Άγρια Δύση, ένας ακέραιος χαρακτήρας σε έναν κόσμο αδικίας. Η σειρά ήταν ίσως ένα πρώτο ερέθισμα για να ασχοληθώ με την ανατολική φιλοσοφία ή με τη φιλοσοφία γενικότερα. «Η αφαίρεση μιας ζωής δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν», θυμάμαι να επαναλαμβάνεται συχνά. Κορύφωση κάθε επεισοδίου, οι «φάπες» που αναγκαζόταν να μοιράσει απρόθυμα, αλλά αθρόα, ο φιλειρηνικός μοναχός, ως έσχατη λύση, για να υπερασπίσει τους αθώους ή αφού είχε δεχθεί πρώτα ένα σωρό προσβολές και απειλές χωρίς να αντιδράσει.

Θυμάμαι ένα από τα επεισόδια που έχει χαραχθεί στη μνήμη μου. Ο «ακρίδας», όπως ήταν το παρατσούκλι που του είχαν δώσει οι μοναχοί, βρίσκεται παγιδευμένος σε μια σπηλιά, άρρωστος και πεπεισμένος ότι θα πεθάνει. Εκεί δίνει ίσως την πιο σημαντική μάχη. Στην απόγνωσή του, βλέπει οράματα, βλέπει μια γκροτέσκα φιγούρα καλυμμένη με στολίδια. «Είμαι ο Θεός» του λέει, «Πίστεψέ με και όλα θα είναι ευκολότερα για σένα, θα πεθάνεις, αλλά θα υποφέρεις λιγότερο». Ο μοναχός μπαίνει στον πειρασμό, αλλά καταφέρνει να αποκρούσει τον «θεό», προτιμά την ελευθερία του από τις δεισιδαιμονίες και τις ψεύτικες παρηγοριές. Μπορείτε να φανταστείτε τέτοιο μήνυμα σε σημερινή σειρά; Πολλές φορές μετέπειτα, όποτε αισθανόμουν μόνος ή αντιμέτωπος με τον κόσμο, άκουγα μέσα μου τις νότες από το φλάουτο του Κουάι Τσανγκ Κέιν και αισθανόμουν δυνατότερος.

Επόμενη σειρά, Σταρ-Τρεκ. Αν το Κουνγκ Φου με έκανε να σκέφτομαι πώς περίπου θα ήθελα να είμαι, το Σταρ-Τρεκ επηρέασε τον τρόπο που οραματιζόμουν την κοινωνία στην οποία θα ήθελα να ζω, αλλά και ενίσχυσε το ενδιαφέρον μου για τις θετικές επιστήμες και το διάστημα. Η ανθρωπότητα ενωμένη, μαζί με φυλές από άλλους πλανήτες, εξερευνά τα άστρα και τους γαλαξίες. Οι πόλεμοι, τα σύνορα, οι θρησκείες, οι μικρότητες των ανθρώπων, απουσιάζουν παντελώς. Κυριαρχεί η επιθυμία για γνώση και κατανόηση του σύμπαντος, κάτι που αντικαθιστά ίσως τη θρησκεία. Ο άνθρωπος, απαλλαγμένος από τη μούργα του πνεύματος και της ψυχής του, πετά στα άστρα. Το διαστημόπλοιο Έντερπραϊζ εξερευνά το σύμπαν, εκεί όπου δεν έχει ξαναπάει άνθρωπος - where no man has gone before. Κάθε επεισόδιο μια νέα πρόκληση, οι ικανότητες κάθε μέλους του πληρώματος συνδυάζονται για να δοθεί η λύση. Μορφή ο πλοίαρχος Κερκ (William Shatner), χαρακτηριστικός ο ορθολογιστής Δρ Σποκ από τον πλανήτη Βόλκαν (Leonard Nomoy) και πολλοί άλλοι.

Η σειρά έγινε καλτ, απέκτησε φανατικούς οπαδούς (Trekkies), γυρίστηκαν ταινίες και συνέχειες τη δεκαετία του 90. Το διαστημικό λεωφορείο Enterprise πήρε το όνομά του από το διαστημόπλοιο της σειράς. Μια σειρά που διαμόρφωσε αντιλήψεις (όταν ξεκίνησε, η ύπαρξη μαύρης γυναίκας στο πλήρωμα αποτέλεσε θέμα). Θυμάμαι στην Αγγλία, ένα δειλινό, αρχές της δεκαετίας του 90, τον συμφοιτητή μου τον Ρον, φτωχόπαιδο, γιο ανθρακωρύχου, καθώς χαζεύαμε τα φουτουριστικά κτίρια της εστίας του πανεπιστημίου έχοντας κατεβάσει μερικές μπυρίτσες, να μου λέει με τη βαριά προφορά του της Βόρειας Αγγλίας, «Pikard is not like Kirk, he is a nineties man! Maybe we can imagine that these buildings are the Star Fleet Academy!» Ελπίζω να σου ήλθαν καλά τα πράγματα Ron.

Και άλλες σειρές είχα παρακολουθήσει στα παιδικά μου χρόνια, Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, Ο Άνθρωπος που Κόστιζε Πολλά, Χαμένοι στο Διάστημα, Διάστημα 1999 κ.λπ.. Ας μείνουμε όμως εδώ. Σκέφτομαι ότι οι περισσότερες από αυτές δεν ήταν αρνητικές επιρροές, με τρόμο σκέφτομαι τα σημερινά αντίστοιχά τους.
.
Beam me up Scotty!

24 σχόλια:

cyrus είπε...

Ζήτω το Star Trek, Star Wars sucks, κ.τ.λ....

Ψηφίζω Πικάρ, αλλά η ορίτζιναλ σειρά έχει μια αφέλεια σε όλα (διάλογοι, σκηνοθεσία, ηθοποιία, φωτισμός) που την κάνει πολύ γοητευτική.

Λεπτομέρεια: Ο Κουάι Τσανγκ Κέιν δεν χρησιμοποιούσε Κουνγκ Φου για να κατατροπώνει τους αντιπάλους, αλλά Τάι Τσι...

nelly είπε...

Ειμαι αρκετα μικροτερη σου και τις σειρες που λες δεν τις ειχα παρακολουθησει.Ωστοσο πρεπει να ηταν μεσα στη δεκαετια του 90 που παιζοταν ξανα η σειρα με τον Καρανταιν απ την οποια θυμαμαι μονο τον ιδιο να περιπλανιεται σε κατι ερημικες τοποθεσιες και να μη μιλαει ποτε!

ΥΓ:αυτη η σκηνη με το Ρον μοιαζει να μην ειναι αληθινη (φυσικα και πιστευω οτι ειναι) αλλα να εχει ξεπηδησει απο ταινια

Dormammu είπε...

Υπήρχε "Βιονική Γυναίκα", όχι όμως "Βιονικός Άνθρωπος". Ο Ελληνικός τίτλος ήταν "Ο άνθρωπος που κόστιζε πολλά" και το original "The 1.000.000$ Man" (μια απο τις λίγες φορές που οι μεταφραστές της ΕΙΡΤ κατάφεραν να βρουν κάτι πνευματώδες κι έξυπνο!!!).

Το Σταρ Τρεκ πιο αγαπημένο απ' όλες τις παλιές σειρές. Θυμάμαι όλα τα επεισόδια απ' έξω!

Yellow Kid είπε...

Ιππότης της Ασφάλτου;
Ντιούκς;
Μυστήριο Του Χρυσού Πιθήκου;
Γκαλάκτικα;
Ομαδα Τζί;
Μάππετ Σοού;

(Φυσικά Γούντυ Τρυποκάρυδος και Ροζ Πάνθηρας!)

Locus Publicus είπε...

Δεκαετία το 70 γινόμουνα έφηβος και εγώ φίλε μου, το Κούνγκ Φού μού άρεσε πολύ (το έπαιζε η τηλεόραση αργά και έδινα μάχες με τους γονείς μου για να το δώ). Αυτό και την Αγρια Δύση. Το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι είχε τη θρησκευτικότητα της αντιπροσωπευτικής οικογένειας του Αμερικανικού Midwest. Αυτό το κατάλαβα αργότερα. Το Σταρ Τρέκ είναι μεταγενέστερο.

Τα αντίστοιχα σημερινά δεν τα γνωρίζω. Η εποχή του 70 ήταν ήρεμη και συντηρητική εποχή. Τα παιδιά μου σήμερα είναι στο ιντερνετ απο τα 3. Οι επιρροές τους και τα ακούσματά τους πολύ πιο προχωρημένα (οχι πάντα πιο σωστά) απο τα δικά μου.

Νάσαι καλά Περαστικέ. Μέ πήγες πίσω σήμερα..

cynical είπε...

Καλημέρα Περαστικέ! Δυστυχώς είμαι πολύ μικρή και δεν τις πρόλαβα αυτές τις σειρές. Εγώ μεγάλωσα με Bob Σφουγγαράκη, αλλά μου τον έκοψε το ΕΣΡ και μας άφησε στην ορφάνια. Καμιά φορά ξεχαρμανιάζουμε με κανένα Bolek και Lolek.
Φιλιά.

Περαστικός είπε...

Καλημέρα σας! (Με το χιόνι που έπεσε στην Αθήνα είδαμε και μια άσπρη μέρα).

Cyrusgeo, πράγματι, παρά την αφέλειά του, το Star Trek είχε βάθος που ούτε καν προσεγγίζει το Star Wars. Ενδιαφέρουσα η πληροφορία. Ξέρω ότι στη σειρά είχε εμπλακεί και ο Μπρους Λι ως σύμβουλος και για ένα διάστημα γινόταν συζήτηση για το αν θα έπρεπε να πάρει το ρόλο. Θεωρήθηκε ότι ήταν "πολύ Ασιάτης" για το αμερικανικό τηλεοπτικό κοινό.

Nelly, πράγματι, παίχτηκε σε επανάληψη τότε. Τη σκηνή με τον Ron τη θυμάμαι ίσως ακριβώς για αυτόν το λόγο. Διάλογος που θύμιζε ταινία του Τζάρμους.

Dormammu, σωστά! Το διορθώνω. Είσαι λοιπόν Τρέκι!

Γεια σου Yellow Kid. Δεν συμπεριέλαβα τα κινούμενα σχέδια, θα είχα να γράψω άλλα τόσα. Σειρές όπως το Γκαλάκτικα ή τους Ντιουκς τις είδα σε πιο προχωρημένη ηλικία (άλλες αναμνήσεις αυτές, η Νταίζι με τα καυτά σορτάκια...). Ήθελα να αναφερθώ περισσότερο σε σειρές που είδα κατά τα παιδικά μου χρόνια (δεκαετία εβδομήντα) και θεωρώ ότι ήταν ένα ερέθισμα για να διαμορφώσω κάποιες αντιλήψεις. Το Μάπετ Σόου το έχω και αυτό σε άλλη κατηγορία, ήταν και είναι αξεπέραστο, αγαπημένοι χαρακτήρες οι γέροι.

Locuspublicus, πράγματι, άλλη εποχή τότε.

Περαστικός είπε...

Cynical, πήρες άδεια από τον κηδεμόνα σου που τόσο μικρή γράφεις στα blog; κόψανε τον Bob Σφουγγαράκη; Όχι ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

Είμαι κολλημένη με Star Trek ανέκαθεν... το αγαπημένο μου είναι το new generation... έχω τις 7 σεζόν και τις βλέπω συνεχώς... το έχω δει ήδη 8 φορές όλο και δεν το χορταίνω... λόξα ε? :P

oh! my majesty room είπε...

κλικ

το πράσινο δωμάτιο
http://mymajestyroom.blogspot.com

SUN W KNIGHT είπε...

Ψηφίζω "Διάστημα 1999" ...

Περαστικός είπε...

Γεια σου Γαϊδάρα, και εσύ Τρέκι λοιπόν :)


Καλωσόρισες στον κόσμο των ιστολογίων Majesty!

Πολλές αναμνήσεις από το διάστημα 1999, SWK. Ήταν η σειρά για την οποία μιλούσαμε τα παιδιά του δημοτικού, κολλούσαμε και αυτοκόλλητα σε κάτι άλμπουμ. Ποτέ δεν κατάφερα να συμπληρώσω κάποιο από αυτά τα άλμπουμ. Το Star Trek είχε βέβαια άλλη εμβέλεια και απήχηση.

ellinida είπε...

Το Κουνγκ Φου ήταν θεικό! Και φανατική του Σταρ τρεκ βέβαια!
Τα λατρεμένα μου όμως δεν πρέπει να το πρόλαβες, Ντακτάρι και Φλίπερ και Lone Ranger.

Περαστικός είπε...

Φλίπερ, αυτό με το δελφίνι δε λες; Και το Lone Ranger κάτι μου λέει. Θυμάμαι και τη Μπονάντσα και αν σκάψω στη μνήμη μου και άλλα :D Η πρώτη μου ανάμνηση από τηλεόραση και μια από τις πρώτες της ζωής μου, η μετάδοση της προσεδάφισης στη σελήνη.

cyrus είπε...

Για την ακρίβεια, ο Μπομπ Σφουγγαράκης παίζεται κάθε Σάββατο στις 11:30 στο Σταρ, αλλά σταμάτησε η καθημερινή απογευματινή δόση στο channel 9.

Γμτ...

Περαστικός είπε...

Ευχαριστώ για την πληροφορία Cyrusgeo!

Ανώνυμος είπε...

"η μετάδοση της προσεδάφισης στη σελήνη"
Best show ever! Ηθελα να γίνω αστροναύτης μετά από αυτό. Οπως και όλα τα παιδάκια φαντάζομαι.
ελληνίς

Περαστικός είπε...

Και εγώ, αργότερα ήθελα να γίνω αστρονόμος, από απόσταση και εκ του ασφαλούς :P

Ανώνυμος είπε...

Θα συμφωνήσω ως προς την πλειονότητα των παλιών σειρών.Ψάχνω μετά μανίας έστω και τον τίτλο μιας εκπαιδευτικής σειράς που φιλοξενούσε μέχρι πριν λίγα χρόνια η κρατική τηλεόραση-νομίζω η ΕΤ3, με εκλαικευμένη φιλοσοφία παρουσιασμένη αποκλειστικά μέσα από σχέδια και καρτούν, συνοδευόμενη από πνευματώδη αφήγηση υποδόριου χιούμορ.Αν δεν κάνω λάθος,ήταν αγγλική ή καναδική.Οποιαδήποτε βοήθεια η προώθηση της αναζήτησης,θα βοηθήσει.Ευχαριστώ

Περαστικός είπε...

Δυστυχώς, δεν ξέρω σε ποια σειρά αναφέρεσαι.

Ανώνυμος είπε...

τον ανθρωπο απο την ατλαντιδα τον θυμαστε? με τον PATRIK DAFFY

Περαστικός είπε...

Ανώνυμε, φυσικά :) ήταν μάλιστα η αγαπημένη της αδελφής μου, λόγω του πρωταγωνιστή.

Ανώνυμος είπε...

νομίζω πως η σειρά της ετ3 που ψάχνεις ανώνυμε
λεγόταν ο ερευνητικός νούς.

μήπως μπορείς να βρείς τον αγγλικό;

Περαστικός είπε...

Δύσκολο να σου απαντήσει κάποιος, καθώς αυτή η ανάρτηση είναι αρκετά παλιά.