Εμπρός, καλά μου ποδάρια

Παρά τις απειλητικές προγνώσεις, για μπόρες, καταιγίδες και οβίδες, βγήκα και απόψε για τη βόλτα μου και ο καιρός ήταν υπέροχος. Ήταν πολύ ωραία και εκεί που περπατούσα σκέφτηκα τι απολαυστικό που είναι να αφήνεις τα πόδια σου να σε πηγαίνουν βόλτα όπου θέλουν αυτά. Με πήγανε τα πόδια μου και από την πλατεία Αγίας Ειρήνης να δω στα γύρω μαγαζιά σοφιστικέ κορίτσια που μου αρέσουν (πολύς κόσμος εκεί). Αγόρασα και μισό κιλό κάστανα Κρήτης να τα κάνω ψητά, που επίσης μου αρέσουν (καθώς πληκτρολογώ αυτές τις γραμμές, ψήνω τέσσερα από δαύτα). Επιστρέφοντας στο σπίτι, στην Πατησίων, πέρασε και ένα αμάξι με ένα τύπο που είχε στη διαπασών σκυλοτράγουδα, αλλά καθώς με προσπερνούσε ο μόνος στίχος που έπιασα (ευτυχώς) ήταν «θα γίνει κάτι μαγικό» και αυτό με ενθουσίασε. Έκανα λοιπόν μια ωραία βόλτα και τώρα θα φάω τα κάστανά μου.

Addendum
Καθώς μεσολάβησε χρόνος από τότε που ολοκλήρωσα παραπάνω κείμενο μέχρι τώρα που το δημοσιεύω (σκιτσάρισμα κ.λπ.), τα έφαγα ήδη τα κάστανα και ήταν νοστιμότατα, μαγικά.