Τι ωραία, τι απίστευτα τρυφερή φωτογραφία το χαμομήλι που ξεπροβάλει μέσα από τις χαραμάδες του τσιμέντου! Πρέπει να έχεις το σωστό βλέμμα (προπάντων, την ευαισθησία) για να προσέξεις τα πολύ μικρά πράγματα, που οι πολλοί αδιαφορούν τελείως γι' αυτά, μη σου πω ότι δεν ξέρουν καν την ύπαρξή τους.
«Η απόσταση ανάμεσα στο τίποτε και το ελάχιστο είναι κατά πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι εκείνη ανάμεσα στο ελάχιστο και το πολύ» (Ελύτης, Εκ του πλησίον)
Γι' αυτά (και αρκετά άλλα) μου αρέσετε και σας έχω αγαπήσει, ντίαρ Περαστικέ! (Και γιατί έχω μεγάλη καρδιά -όταν δεν με πιάνουν οι κακίες μου).
φυτρώνει στα γρέζια της καθημερινότητας, στη βρωμιά της πόλης, στο βλέμμα των ανέστιων, στο βαρύ πάτημα της απόγνωσης, στη βιάση των ημερών.... Το λιανό χαμομηλάκι.
Φύση, πόλη , ποίηση - εχθροί και σύμμαχοι-, μαζί στην περιπλάνηση και στη ματιά σου. Θαυμάσια αυτή η ανάρτηση! Και πιο απλά: Είσαι και είμαι μέσα.-
Το χαμομιλάκι ήταν μαργαριτούλες περστικέ μου. Αλλά σιγά που θα τις σεβόντουσαν. Χρόνια Πολλά φίλε μου γιά τις μέρες αυτές που δίνουν κάθε χρόνια μιά αλλη νότα στη ζωή μας.
Το ταπεινό χορτάρι που φυτρώνει Ανάμεσα στις πλάκες των πεζοδρομίων μας Δεν είναι διόλου ταπεινό Είναι το δάσος που επιστρέφει Είναι η ζούγκλα που ποτέ δεν παραιτήθηκε Από αυτό που της ανήκει Και που της πήραμε με τόσο δόλο
Η γάτα που μας γδέρνει τάχα παίζοντας το χέρι Δεν παίζει καθόλου Είναι το αιλουροειδές που εκδικείται Για όλ’ αυτά τα χάδια ανάμεσα στα μάτια Για όλ’ αυτά τα αποφάγια της ζωφιλίας μας Είναι η τίγρη που τη σάρκα μας γυρεύει.
…έγραφε ο Αργύρης Χιόνης στη «Μικρή φυσική ιστορία».
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑλημέρα!
Hfaistiwnas, καλημέρα και σε σένα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία, τι απίστευτα τρυφερή φωτογραφία το χαμομήλι που ξεπροβάλει μέσα από τις χαραμάδες του τσιμέντου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να έχεις το σωστό βλέμμα (προπάντων, την ευαισθησία) για να προσέξεις τα πολύ μικρά πράγματα, που οι πολλοί αδιαφορούν τελείως γι' αυτά, μη σου πω ότι δεν ξέρουν καν την ύπαρξή τους.
«Η απόσταση ανάμεσα στο τίποτε και το ελάχιστο είναι κατά πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι εκείνη ανάμεσα στο ελάχιστο και το πολύ» (Ελύτης, Εκ του πλησίον)
Γι' αυτά (και αρκετά άλλα) μου αρέσετε και σας έχω αγαπήσει, ντίαρ Περαστικέ! (Και γιατί έχω μεγάλη καρδιά -όταν δεν με πιάνουν οι κακίες μου).
κ.κ.
φυτρώνει στα γρέζια της καθημερινότητας, στη βρωμιά της πόλης, στο βλέμμα των ανέστιων, στο βαρύ πάτημα της απόγνωσης, στη βιάση των ημερών....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λιανό χαμομηλάκι.
Φύση, πόλη , ποίηση - εχθροί και σύμμαχοι-, μαζί στην περιπλάνηση και στη ματιά σου.
Θαυμάσια αυτή η ανάρτηση! Και πιο απλά: Είσαι και είμαι μέσα.-
κ.κ., Ρίνα, σας ευχαριστώ για τα τόσο θερμά λόγια. Σας εύχομαι να βλέπετε πάντοτε την ομορφιά που βρίσκεται γύρω μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χαμομηλάκι δεν είναι πια εκεί. Μπορεί να έπεσε θύμα κάποιας σκούπας. Τα χαμομηλάκια νικάνε πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χαμομιλάκι ήταν μαργαριτούλες περστικέ μου. Αλλά σιγά που θα τις σεβόντουσαν. Χρόνια Πολλά φίλε μου γιά τις μέρες αυτές που δίνουν κάθε χρόνια μιά αλλη νότα στη ζωή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήMary Ginger, έκανα τέτοιο λάθος; Μου φάνηκαν πολύ μικρά για μαργαρίτες. Ευχαριστώ για τη διόρθωση. Χρόνια Πολλά και σε σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικέ μας,
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τη γιορτή σας Χρόνια πολλά (και γενικώς για τις μέρες...)
μ' ένα τραγουδάκι, που τα λόγια του "λένε"...
https://www.youtube.com/watch?v=jmKT92K-ZLM
ΥΓ. Κρίμα το χαμομηλάκι!
(γιατί ή τ α ν χαμομήλι, όχι μαργαρίτα, ντίαρ Mary Ginger!)
κ.κ.
κ.κ., ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και το τραγούδι. Χρόνια πολλά και σε εσένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ταπεινό χορτάρι που φυτρώνει
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάμεσα στις πλάκες των πεζοδρομίων μας
Δεν είναι διόλου ταπεινό
Είναι το δάσος που επιστρέφει
Είναι η ζούγκλα που ποτέ δεν παραιτήθηκε
Από αυτό που της ανήκει
Και που της πήραμε με τόσο δόλο
Η γάτα που μας γδέρνει τάχα παίζοντας το χέρι
Δεν παίζει καθόλου
Είναι το αιλουροειδές που εκδικείται
Για όλ’ αυτά τα χάδια ανάμεσα στα μάτια
Για όλ’ αυτά τα αποφάγια της ζωφιλίας μας
Είναι η τίγρη που τη σάρκα μας γυρεύει.
…έγραφε ο Αργύρης Χιόνης στη «Μικρή φυσική ιστορία».
κ.κ.
κ.κ., πολύ ωραίο!
ΑπάντησηΔιαγραφή