Κυριακή, Δεκεμβρίου 11, 2011

Καθρέπτισμα


Στο δρόμο ρίξανε νερά,
Κοίταξα κάτω και είδα να πετούν πουλιά.

8 σχόλια:

  1. Σε παρακαλώ Περαστικέ, κάντο αυτό καρτούλα - με την περιγραφή μαζί! - και μοίρασέ το σ'όλο τον κόσμο!

    (Για να μας αφήνει η μαυρίλα πότε-πότε!)

    Μου φαίνεται έχεις ιδιαίτερη έμπνευση τελευταία! Η είσοδος και το σημερινό (♥♥) είναι από τα αγαπημένα μου που έχεις φτιάξει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ πολύ για τα τόσο θερμά λόγια, eilidh :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος6:22 μ.μ.

    περαστικε θυμηθηκα οτι και δεκεμβρη του 08 μας ειχες στειλει ιδια ομορφη ζωγραφια, θανος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θάνο, μπράβο, θυμάσαι τα παλιότερα ποστ μου καλύτερα από εμένα. Το είχα ξεχάσει εντελώς. Αυτά παθαίνει όποιος είναι «παλιός», κινδυνεύει να επαναληφθεί χωρίς να το πάρει χαμπάρι. Είχα ξεχάσει ότι είχα ανεβάσει ποστ για το ίδιο θέμα. Ας πούμε ότι έκανα «remake», όπως στις παλιές ταινίες που τις ξαναγυρίζουν :Ρ
    Ιδού για όποιον θέλει να συγκρίνει:
    http://perastikos.blogspot.com/2008/12/blog-post_27.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος7:08 μ.μ.

    περσι σε ειχα γνωρισει στο φιλοζωικο παζαρι του στρει και φετος μιλησαμε παλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα, το σκέφτηκα ότι μπορεί να ήσουν εσύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Για να μπορέσει κάποιος να δει πέρα και πίσω από τα κοινά αξιοθέατα μιας πόλης, ή τα κύρια αντικείμενα θέασης που βλέπουν οι περισσότεροι, χρειάζεται ιδιαίτερη πνευματική καλλιέργεια και ευαισθησία.

    Και μιλάω κυριολεκτικά γι' αυτά που βλέπει ή δυστυχώς δεν βλέπει κάποιος όταν περπατάει στο δρόμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Greek Rider, χρειάζεται ένα είδος εγρήγορσης και νομίζω ότι πρέπει να καλλιεργείται διαρκώς. Δεν υπάρχουν όρια σε αυτά που μπορείς να αντιληφθεί κάποιος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.