Εχθές ήταν ένα γλυκό και δροσερό καλοκαιρινό βραδάκι. Καθόμαστε με τη φίλη μου, τη Χ, στα Starbucks και πίναμε χυμούς και παγωμένα τσάγια, είχε πάρει επίσης ένα μάφιν και εγώ ένα σοκολατογλυκό με καραμέλα. «Λείπω αρκετά από το σπίτι, τώρα και με την πλατεία,» είπε, «τα παιδιά μου παραπονούνται, είναι ανήσυχα και τα ζώα». Την κοίταξα και της είπα: «Θα δώσω κάνα πενηντάευρο σε δυο ματατζήδες να σε κάνουν μαύρη στο ξύλο και να σε προσαγάγουν στο σπίτι σου». Με έβρισε γελώντας. Λίγο αργότερα τη συνόδευα στη Σταδίου, προς την πλατεία. Πλήθος λαού ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. Μια κοπέλα μας είπε ότι πέσανε πάλι χημικά. «Πρέπει να πάω», μου είπε κοιτώντας με στα μάτια, ενώ μας προσπερνούσαν τα πανικοβλημένα πλήθη. Ένοιωσα ότι έπαιζα σε σκηνή αποχωρισμού παρωδίας πολεμικής ταινίας. «Καταλαβαίνω» της είπα, την αγκάλιασα, τη φίλησα και της είπα «Με τη νίκη, θα σου πλέξω καμιά κάλτσα».
Πλέξε της καμιά κάλτσα γιατί της τις τρώνε τα ζώα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοσοκόμες δηλαδή???
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπολοχαγός ΜΑΤάσσα ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή...και πάλι καλά να λες που δεν είχαμε Sunday, Bloody Sunday.
Ou, πολύ σωστά!
ΑπάντησηΔιαγραφήYota, όχι, γιατροί!
Σκέτη ΜΑΤάσσα η φίλη μου. Εκεί, στο μέτωπο της πλατείας, μαζί σας.
Ναι, πάλι καλά, να προσέχετε εκεί στις πλατείες.
Γιατι βρε παιδες αγανακτειτε? Αφου ακομα δεν εχουμε καταστραφει ολοσχερως. Εχουμε ηλιο στο Ελλαντα, εχουμε θαλασσα στο Ελλαντα, εχουμε κεφι, φιλοτιμο, παρεα, φραπε. Οι μπουσεχηδες οι ξενοι τα εχουν οοοοοοολα αυτα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, αγανακτώ που με ξυπνάει ο γάτος μου τη νύχτα, αλλά δεν μου δίνει σημασία :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφή... με ουλτρεξ λουστηκες?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε χεντ εντ σόουλντερς :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφή