Σας πεθύμησα! Πεθύμησα να πάψω να αισθάνομαι σαν καθυστερημένο μπροστά στις αναρτήσεις σας, χωρίς να ξέρω τι να πω. Σήμερα θα σχολιάσω με ένα μελοποιημένο ποίημα (ω, τι πρωτοτυπία!). Προσέξτε τους στίχους, είναι για την κυρία του σκίτσου.
Για τη Ζωή https://www.youtube.com/watch?v=7YcbDPiSOfY
Στο τελος θα το φας το ξυλο και θα γελαει και ο λαρυ χαχα αληθεια πες μας το βραδυ εκεινο που επεσε το μαυρο στο ραδιομεγαρο με τους 30-40 κηπουρους (τς λεπτομερειες)εσυ τι εκανες ? θανος
Δύσκολο να μην την πάρεις προσωπικά, αγαπητε Περαστικε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι εξαιρετικά ρυπογόνα. Εκπέμπει επικίνδυνους ρύπους ολοκληρωτισμού!
ΥΓ: Την πέτυχες απολυτα στο σκίτσο.
Γεια σας, Περαστικέ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας πεθύμησα! Πεθύμησα να πάψω να αισθάνομαι σαν καθυστερημένο μπροστά στις αναρτήσεις σας, χωρίς να ξέρω τι να πω. Σήμερα θα σχολιάσω με ένα μελοποιημένο ποίημα (ω, τι πρωτοτυπία!). Προσέξτε τους στίχους, είναι για την κυρία του σκίτσου.
Για τη Ζωή
https://www.youtube.com/watch?v=7YcbDPiSOfY
Αλίκη, περισσότερο είχα στο νου τη ζωή, όχι τη Ζωή, αλλά θα μου πεις και η Ζωή μέσα στη ζωή είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήRosa Mund/κ.κ., πολύ δασκαλίστικο το τραγούδι, είναι για ιδεολόγους, δεν είναι για μένα, τον χασομέρη και περαστικό. Της κυρίας ίσως να της άρεσε.
Στο τελος θα το φας το ξυλο και θα γελαει και ο λαρυ χαχα αληθεια πες μας το βραδυ εκεινο που επεσε το μαυρο στο ραδιομεγαρο με τους 30-40 κηπουρους (τς λεπτομερειες)εσυ τι εκανες ? θανος
ΑπάντησηΔιαγραφήθανος, ωχ και δεν αντέχω και το ξύλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα τα παίρνω προσωπικά -και είναι τόσο κουραστικό
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι για τους άλλους ενοχλητικό.
όσο για τη ζωή και τη Ζωή, διάττοντες :)
Μαριλένα, θέλει άσκηση το να θυμόμαστε πάντα ότι τίποτα δεν είναι προσωπικό.
ΑπάντησηΔιαγραφή